Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ένα σημαντικό νομοθέτημα, ένα σημαντικό σχέδιο νόμου το οποίο συζητείται.
Θα εξηγήσω γιατί κατά την ταπεινή μου κρίση είναι σημαντικό, διότι τα θέματα ατομικής και δημόσιας, δηλαδή και εθνικής ασφάλειας στις μέρες μας και στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, σε περιφερειακό αλλά και διεθνές επίπεδο, είναι πολύ σημαντικά.
Ο πολίτης, λοιπόν, σε ατομικό επίπεδο απέναντι στο οργανωμένο έγκλημα, απέναντι στο ηλεκτρονικό έγκλημα ζητάει καλύτερη και ουσιαστικότερη προστασία. Επιτρέψτε μου όμως να πω, η Ελλάδα είναι μια χώρα, εδώ που βρίσκεται, σε αυτήν την ευλογημένη γωνιά του πλανήτη, η οποία αντιμετωπίζει ποικίλου είδους απειλές και ιδιαιτέρως από γειτονική της χώρα που γνωρίζουμε όλοι ποια είναι. Μην καμωνόμαστε, λοιπόν, ότι έχουμε λύσει τα ζητήματα δημόσιας και εθνικής ασφάλειας που αφορούν τον περίγυρο και την περιφέρειά μας.
Άκουσα πολλούς συναδέλφους να κάνουν αναφορά στο λεγόμενο κακό παρελθόν. Θα παραδεχθώ και εγώ ότι από τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου και ιδιαιτέρως στην μετεμφυλιακή περίοδο στην Ελλάδα, τα θέματα που αφορούν την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών τότε, τη σημερινή Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, βρίσκονται μέσα σ’ ένα διάχυτο κλίμα καχυποψίας.
Αυτά όμως έχουν περάσει. Μην τα επικαλούμεθα σήμερα. Διότι αν τα επικαλεστούμε σήμερα, εγώ δέχομαι ότι και εμείς ως παράταξη θα πρέπει κάποια στιγμή –και το έχουμε κάνει εντός και εκτός Βουλής- να συζητήσουμε για τα λάθη μας, να κάνουμε την αυτοκριτική μας, αλλά λάθη βαριά ιστορικά έχουν γίνει από όλες τις πλευρές. Έχουν γίνει και από την άλλη πλευρά, της τότε ιστορικής αντιπαλότητας, η οποία ευτυχώς παρήλθε.
Ζούμε σε περίοδο εθνικής ενότητας, μέσα στην οποία δραστηριοποιείται ο καθένας και αναπτύσσει το δικό του πολιτικό και ιδεολογικό πολιτισμό, αλλά γυρίσαμε σελίδα. Ο διχασμός τελείωσε, όπως τον έζησε και τον πλήρωσε το έθνος μας, ο λαός μας, η πατρίδα μας.
Επειδή, όμως, τότε υπήρξε πιθανώς ένα κακό παρελθόν, αυτό δεν σήμαινε ότι έπρεπε να φθάσουμε στο προ λίγων ετών κατάντημα της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Γιατί μιλάμε για κατάντημα. Είναι κατάντημα για την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών.
Μπορεί να το είπαν κάποιοι συνάδελφοι και να μου διέφυγε. Την περίοδο που προχωρούσαν οι έρευνες κατά της τρομοκρατίας –την περίοδο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Σημίτη- έβγαινε ο Πρωθυπουργός και έδινε εντολή να μην αναμειχθεί η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών στις έρευνες για την εξάρθρωση της τρομοκρατίας.
Αντιλαμβάνεστε τι σήμαινε αυτό. Φοβόταν διαρροές, διότι ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν εμπιστευόταν την πλέον κατάλληλη και την κατ’ εξοχήν εντεταλμένη, με βάση την πολιτειακή και πολιτική τάξη της Ελλάδας, υπηρεσία, η οποία πληρώνεται από το υστέρημα του ελληνικού λαού, να φέρει σε πέρας μία αποστολή, στο πλαίσιο της οποίας θα ήταν η πλέον εξειδικευμένη. Είπε να μείνει απ’ έξω η τότε Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών.
Αυτή είναι η κατάσταση. Γι’ αυτό μιλάω για κατάντημα, δηλαδή για το μέχρι πρότινος κατάντημα μίας υπηρεσίας, η οποία είχε μετατραπεί σε δεξαμενή και σε πεδίο διευθέτησης των κομματικών ημετέρων.
Να σας πω και κάτι άλλο, για να επικαλεστώ και τα όσα έχουν ειπωθεί κατά καιρούς ή έχουν διαρρεύσει από υπουργικά γραφεία των τότε κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για να θυμηθώ τον αείμνηστο Γιώργο Γεννηματά και ούτω καθ’ εξής. Από διαρροές και από παραπολιτικά σχόλια της περιόδου εκείνης, φαίνεται ότι κλιμάκιο της τότε ΚΥΠ είχε μετατραπεί και σε πεδίο διευθέτησης εσωκυβερνητικών και εσωκομματικών διαφορών, ενόψει της τότε δελφινολογίας και δελφινομαχίας για τη διαδοχή του Ανδρέα Παπανδρέου.
Διετέλεσα για πολλά χρόνια πολιτικός συντάκτης, προϊστάμενος πολιτικού ρεπορτάζ μεγάλων εφημερίδων και καναλιών, έχω καλό αρχείο και γνωρίζετε πολύ καλά τι εννοώ. Εκεί λέω ότι ήταν το κατάντημα της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Για να μη σας δώσω και εντυπώσεις πιο κραυγαλέες και πιο αλγεινές. Κάποια στιγμή μπήκαν και τραπεζάκια στην Κατεχάκη απ’ έξω! Τραπεζάκια! Έχω δει εγώ με τα μάτια μου τραπεζάκια με ανηρτημένα πανό! Αν είναι δυνατόν! Έχουν γίνει και χοροεσπερίδες σε νυχτερινά κέντρα των Αθηνών. Μπαίναμε μέσα σε κέντρα διασκέδασης να χαιρετίσουμε τις χοροεσπερίδες των συνδικαλιστικών παρατάξεων –το λέω και ας δυσαρεστηθούν και οι δικοί μου κομματικοί, γιατί εγώ είμαι πιο κομματικός και από τους κομματικούς της Νέας Δημοκρατίας, από δεκαεπτά χρονών είμαι στη Νέα Δημοκρατία και έβαλα την υπογραφή μου στη δημιουργία της Οργάνωσης Νέων της Νέας Δημοκρατίας και είμαι περήφανος- και έλεγε «δεξιά είναι η ΔΑΚΕ της ΕΥΠ», «αριστερά είναι η ΠΑΣΚΕ της ΕΥΠ»!
Μα, σοβαρολογούμε; Έτσι αντιμετωπίζουν τα σύγχρονα κράτη τα θέματα της δημόσιας και εθνικής ασφάλειας; Εδώ, στις Ηνωμένες Πολιτείες που είναι η κοιτίδα του παγκόσμιου καπιταλισμού, του ακραίου καπιταλισμού, αν διανοηθεί μία ιδιωτική εταιρεία να αγγίξει θέματα ασφάλειας, θα την στήσουν αμέσως στον τοίχο!
Στην Ελλάδα τα θεωρούμε όλα ένα απέραντο καλαμπούρι. Θεωρούμε τα πάντα έναν απέραντο χαβαλέ, ότι όλα μπορούμε να τα αλέθουμε, να τα συζητούμε, ο καθένας ανάλογα με τη διάθεσή του περί αστεϊσμού ή περί σοβαρότητας να επιδιδόμεθα σε κομματικά παίγνια με μικροκομματικές και μικροπολιτικές σκοπιμότητες, πάνω σε τέτοιου είδους θεσμούς.
Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών έχει ιδιαιτερότητες. Πρέπει να τη σεβαστούμε όλοι ως έθνος, ως πολιτικός κόσμος. Την ενισχύει και τη θωρακίζει το παρόν νομοσχέδιο που συζητούμε, για να μπορέσει να κάνει τη δουλειά της κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Το θέμα της θεσμοθέτησης εισαγγελέως είναι πάρα πολύ κρίσιμο, για να εποπτεύει το αν είναι συμβατές οι επιχειρησιακές δραστηριότητες της ΕΥΠ –που είναι απαραίτητες- με το χαρακτήρα της διείσδυσης ή μη, με το χαρακτήρα των κεκαλυμμένων συνήθως και με τα ανθρώπινα δικαιώματα σε κάθε φάση αυτής της δράσεως. Βεβαίως και είναι πολύ σημαντικό.
Επίσης είναι και η επέκταση του ρόλου και της αρμοδιότητας στο οργανωμένο έγκλημα. Αφού ξέρουμε, γιατί υποκρινόμεθα ότι δεν γνωρίζουμε ότι ένα μεγάλο μέρος στα Βαλκάνια του trafficking ή της εμπορίας ναρκωτικών ή της εμπορίας όπλων συνδέεται και με άλλου είδους δραστηριότητες, αποσχιστικές, ή δραστηριότητες των λεγομένων «στρατηγικών μειονοτήτων»;
Πού ήταν οι οπλαρχηγοί του Κοσσόβου και των Σκοπίων όταν ξεκίνησαν από την Ελβετία για να δημιουργήσουν τον απελευθερωτικό στρατό του UCK; Τι ανάμιξη είχαν; Ποιες δικογραφίες υπάρχουν σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ανάμιξη ορισμένων εξ αυτών σε υποθέσεις εμπορίας ναρκωτικών κι εμπορίας όπλων; Αυτά, λοιπόν, είναι σύμφυτα, αλληλένδετα το ένα με το άλλο. Και βεβαίως πρέπει να επεκταθεί η Ε.Υ.Π. σε τέτοιου είδους αρμοδιότητες γιατί, όπως είπα, είναι πολύ κρίσιμες και η ανάμιξή της θα έχει άμεσα θετικό αποτέλεσμα.
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. Δεν έχω άλλο χρόνο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο είναι πολύ θετικό κι απ’ ό,τι αντελήφθην η Κυβέρνηση είναι ανοιχτή σε ουσιαστικές προτάσεις βελτίωσής του. Να είναι όμως προτάσεις βελτίωσης κι όχι να πετάμε την μπάλα στην εξέδρα, «τι έκανε η Ε.Υ.Π. για τις υποκλοπές;», όχι να μιλάμε για κομματισμό της Ε.Υ.Π. και για διορισμό «ημετέρων» σήμερα όταν, όπως είπα πριν, η Ε.Υ.Π. στο παρελθόν, επί ημερών ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε μεταβληθεί σε «θερμοκήπιο» κάθε λογής «πρασίνων» κλαδικών.
Και να μην ξεχάσουμε –και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, μ’ αυτό- τα γεγονότα της ντροπής και την απαράδεκτη ανάμιξη κύκλων της τότε Κ.Υ.Π. κατά την περίοδο των τραγικών γεγονότων της απαγωγής και παράδοσης του Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Εικόνες ντροπής, που θεωρώ ότι δια βίου έχουν εκθέσει το ελληνικό κράτος και τους τότε λειτουργούς και της κυβερνήσεως και της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.
Κατά συνέπεια, ας αφήσουμε το παρελθόν, ας σκύψουμε πάνω στα προβλήματα του παρόντος και ας στηρίξουμε όλοι ένα νομοθέτημα που μόνο καλό κάνει, που προάγει ένα θεσμό δημόσιας αλλά και ατομικής ασφάλειας στην Ελλάδα, ακολουθώντας πραγματικά πρότυπα αποτελεσματικότητας και δημοκρατικής λειτουργίας.
Ευχαριστώ πολύ.