Μ. ΠΟΛΛΑΤΟΣ: Οι Κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις των τελευταίων 35 ετών δημιούργησαν τον κρατισμό και τον συντεχνιασμό. Μήπως ο τρόπος που επιχειρείτε να αλλάξετε αυτή την «ασθένεια» είναι άγαρμπος και απότομος;

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι αλήθεια ότι τα 3 τελευταία χρόνια η χώρα και ο λαός μας, δηλαδή όλοι μας, πληρώνουμε τα λάθη και τις παραλείψεις των τελευταίων 35 ετών. Και αυτά τα πληρώνουμε με τον πλέον οδυνηρό τρόπο.

Το χειρότερο θα είναι οι αιματηρές θυσίες στις οποίες υποβάλλεται ο Ελληνικός λαός να αποδειχθούν θυσίες χωρίς αντίκρισμα. Για να αποφευχθεί αυτό πρέπει να γίνουν βαθύτατες διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα εκσυγχρονίσουν πραγματικά τη χώρα, θα αναπτύξουν την οικονομία της και θα την κάνουν και πάλι ανταγωνιστική.

Γιατί το βαθύτερο πρόβλημα της Ελλάδος είναι η χαμένη ανταγωνιστικότητά μας.

Τα αδιέξοδα δημιουργήθηκαν στη χώρα μας όταν πάψαμε να παράγουμε και συνηθίσαμε στην ιδέα να τα περιμένουμε όλα από το κράτος, είτε στο επίπεδο των επιδοτήσεων, είτε στο επίπεδο των κρατικών διορισμών.

Σε μία χώρα όπου η αγροτική οικονομία μπορεί να δώσει εξαιρετικά προϊόντα φθάσαμε στο σημείο να εισάγουμε το 70% της φακής που καταναλώνουμε! Φθάσαμε στο σημείο να φέρνουμε σκόρδα από την Κίνα, ζαρζαβατικά από την Τουρκία, τομάτες και κρεμμύδια από την Αίγυπτο, πορτοκάλια από το Ισραήλ! Εγκαταλείψαμε την παραγωγική διαδικασία και συνηθίσαμε στο να εισάγουμε και να καταναλώνουμε. Και να ονειρευόμαστε να γίνουν όλα μας τα παιδιά δημόσιοι υπάλληλοι.

Εδώ ακριβώς είναι τεράστιες οι ευθύνες των πολιτικών ηγεσιών, που κυβέρνησαν τη χώρα, όχι όμως εξ αδιαίρετου, αλλά ανάλογα με αυτά που έκανε ή δεν έκανε καθεμιά τους.

Γιατί δεν έβλαψαν όλοι το ίδιο την Ελλάδα. Κάποιοι προειδοποιούσαν εδώ και χρόνια για τους κινδύνους από την αποβιομηχάνιση, τη μείωση της ανταγωνιστικότητας και τη διάλυση των δομών της παραγωγικής διαδικασίας. Ωστόσο ο λαϊκισμός της μακράς εκείνης περιόδου δεν επέτρεπε να ακουστούν οι ψύχραιμες φωνές και να εφαρμοστούν αυτά που έλεγαν.

Μ. ΠΟΛΛΑΤΟΣ: Μήπως όμως προσγειωθήκαμε πολύ απότομα;

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σε αυτό έχετε δίκιο. Και απότομα προσγειωθήκαμε και είδαμε τη ζωή μας να αλλάζει και τον προγραμματισμό ετών να τινάζεται στον αέρα μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Γι’αυτό και κινδυνεύσαμε να πέσουμε σε μαζική κατάθλιψη. Είναι κακό πράγμα η ανάγκη. Και η χώρα μας βρέθηκε σε απόλυτη ανάγκη.

Χάσαμε όμως και πολύ χρόνο κατά την περίοδο της διακυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου. Αν αυτά που κάνει σήμερα ο Σαμαράς είχαν γίνει πριν από 2,5 χρόνια, από την Κυβέρνηση Παπανδρέου, η Ελλάδα τώρα θα είχε αρχίσει να ανεβαίνει γρήγορα τα σκαλοπάτια και θα έβλεπε ήδη την προοπτική της εξόδου από το μνημόνιο.

Η παράταση αυτού του χρόνου προσαρμογής αυξάνει τώρα τις φυγόκεντρες τάσεις μέσα στην κοινωνία. Και απειλεί να πετάξει απ’έξω μεγάλες ομάδες συμπολιτών μας και να τους καταδικάσει στο περιθώριο του κοινωνικού αποκλεισμού.

Γι’αυτό λοιπόν πρέπει να τρέξουμε πολύ γρήγορα. Αυτό κάνει η Κυβέρνηση, αυτό κάνει ο Σαμαράς.

Και να ενισχύσουμε τις πρωτοβουλίες κοινωνικής αλληλεγγύης, για να μην διαρραγεί ολοκληρωτικά η κοινωνική συνοχή.

Μ. ΠΟΛΛΑΤΟΣ: Τι έχουν να περιμένουν οι Έλληνες πολίτες, εφόσον οι διαδικασίες για την εκταμίευση της δόσης ολοκληρωθούν;

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η εκταμίευση αυτής της μεγάλης δόσης δεν μπορούμε να πούμε ότι θα λύσει συνολικά το πρόβλημα της χώρας, αλλά θα αποτελέσει έναν σημαντικό σταθμό.

Γιατί, μέσω αυτής θα ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών κι έτσι θα δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για την μετάγγιση της ρευστότητας -έστω σε κάποιο αρχικό στάδιο- στην αγορά που έχει στεγνώσει από ευρώ. Προβλέπεται επίσης από το μεγάλο αυτό ποσό της δόσης να διοχετευθούν περίπου 7 δισ. στην αγορά, τα οποία οφείλονται από το κράτος σε χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Μ. ΠΟΛΛΑΤΟΣ: Πολλοί λένε πως δεν ενδιαφέρονται αν το νόμισμα θα είναι το ευρώ ή η δραχμή και επιχειρηματολογούν πως με 1,5 εκατομμύριο ανέργους και εκατομμύρια Έλληνες στα όρια της εξαθλίωσης δεν έχει σημασία η συναλλαγματική ισοτιμία.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πιστεύω ότι κάνουν τραγικό λάθος. Γιατί τα δεινά θα είναι υπερπολλαπλάσια αν φύγουμε από τη ζώνη του ευρώ.

Πρέπει να συνεχίσουμε τη προσπάθεια και να κερδίσουμε το στοίχημα. Είναι Εθνική υπόθεση για εμάς η Ελλάδα να παραμείνει στο σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης και οι θυσίες του Ελληνικού λαού, επιτέλους, να πιάσουν τόπο.

Μ. ΠΟΛΛΑΤΟΣ: Πιστεύετε ότι θα δούμε αυτοδύναμες κυβερνήσεις στο προβλεπτό μέλλον; Πώς είναι η συνεργασία ενός δεξιού κόμματος με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ;

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: H δημιουργία της τρικομματικής κυβέρνησης υπό τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, ιστορικό σταθμό. Ζούμε την εποχή των συνθέσεων. Γι’αυτό και πρέπει να επιδιώκουμε συνθέσεις και συναινέσεις σε όλα τα επίπεδα. Και αυτοδυναμία να έχει ένα κόμμα πρέπει να επιδιώκει τις ευρύτερες συνθέσεις και τις συνεργασίες.

Αυτό δείχνει και η εμπειρία των τελευταίων 5 μηνών από τον σχηματισμό της κυβέρνησης Σαμαρά μέχρι σήμερα. Εξάλλου στην εθνική προσπάθεια κανείς δεν περισσεύει.

Μ. ΠΟΛΛΑΤΟΣ: Μέσα σε αυτή τη λογική των συνεργασιών θα προτείνατε μήπως να αλλάξει και ο εκλογικός νόμος;

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Οι αλλαγές του εκλογικού νόμου δεν πρέπει να γίνονται με πνεύμα πολιτικού καιροσκοπισμού και επιπολαιότητας. Ο εκλογικός νόμος πρέπει να αλλάζει σπανιότατα και όταν αλλάζει, η αλλαγή αυτή να μην έχει μικροκομματικά και μικροπολιτικά κίνητρα αλλά να κατευθύνεται από απόλυτη θεσμική υπευθυνότητα και από προσήλωση στις βασικές αρχές της Δημοκρατίας.

Αλλά για να μην νομίζετε ότι υπεκφεύγω, θα σας πω ότι εάν εμπεδωθεί στο πολιτικό σύστημα αυτή η ανάγκη των συνθέσεων και των συναινέσεων, τότε ναι η επί το αναλογικότερον αλλαγή δεν με τρομάζει.

Μ. ΠΟΛΛΑΤΟΣ: Μήπως ο Αντώνης Σαμαράς θα πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός νέου «Συναγερμού»;

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θεωρώ ότι θα μπορούσε ο Αντώνης Σαμαράς να αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες για την ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού και την συσπείρωση ευρύτερων δυνάμεων του αστικού χώρου με Ευρωπαϊκό προσανατολισμό, από τη στιγμή που η δημοσιονομική μας προσαρμογή θα είχε μπει σε έναν στέρεο δρόμο και θα είχε ξεκινήσει η διαδικασία της ανάπτυξης.

Μ. ΠΟΛΛΑΤΟΣ: Σχεδιάζετε αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων; Θα κλείσουν στρατόπεδα και θα συγχωνευθούν μονάδες;

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στους προϋπολογισμούς του υπουργείου Εθνικής Άμυνας έγινε συστηματικό «νοικοκύρεμα» και μια μεγάλη προσπάθεια εξοικονόμησης πόρων. Οι περικοπές που έγιναν, δεν έγιναν «στον αέρα». Γνώμονας ήταν οι ανάγκες της νέας δομής των Ενόπλων Δυνάμεων.

Τη νέα αυτή δομή τη διαμορφώσαμε με πολύ σκληρή δουλειά και σε στενή συνεργασία με τη στρατιωτική ηγεσία.

Η νέα δομή δυνάμεων είναι απολύτως ευθυγραμμισμένη με το Εθνικό Αμυντικό Δόγμα της χώρας και παρακολουθεί τα ζητούμενα του 21ου αιώνα για ένα σύγχρονο στράτευμα προσαρμοσμένο στις ανάγκες της χώρας μας.

Με βάση τη νέα δομή προβλέπεται το κλείσιμο 55 στρατοπέδων σε όλη την Ελλάδα, η κατάργηση 19 κέντρων νεοσυλλέκτων, η συγχώνευση και η σύμπτυξη μονάδων και πολλές άλλες αλλαγές.

Όλα αυτά εστιάζονται σε έναν υπέρτατο στόχο: Στους δύσκολους χρόνους των δημοσιονομικών και οικονομικών προβλημάτων, να είναι πολύ ψηλά η αποτρεπτική δύναμη της χώρας και να εξασφαλίζεται το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων και η μεγάλη επιχειρησιακή τους ετοιμότητα. Αξίζει δημόσιος έπαινος σε όλους όσους υπηρετούν στις Ένοπλες Δυνάμεις.

Γιατί με υψηλό φρόνιμα και ηθικό έχουν αποσυνδέσει τα όποια παράπονα και τις όποιες διαμαρτυρίες για την δύσκολη καθημερινότητα που περνούν, από την επιτέλεση του καθήκοντος. Και φέρνουν σε πέρας την αποστολή τους κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Μ. ΠΟΛΛΑΤΟΣ: Πώς πρέπει να διαμορφωθεί η νέα αμυντική στρατηγική της χώρας;

Θα πρέπει να παραμείνουμε προσηλωμένοι στην Ευρώπη ή να στραφούμε και πάλι προς τις ΗΠΑ και να επιδιώξουμε έντιμη συνεννόηση με τα λεγόμενα Brics;

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η αμυντική στρατηγική της χώρας πρέπει να έχει ένα και μόνο κριτήριο: Την εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων του Ελληνικού λαού.

Θεωρώ ότι πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα, πάντοτε σε ένα πεδίο απόλυτης ισοτιμίας και καλής συνεργασίας, στην αναβάθμιση της αμυντικής μας συνεργασίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και με Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δώσουμε και στην αναβάθμιση της αμυντικής μας συνεργασίας με το Ισραήλ.

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα εγκαταλείψουμε τις θέσεις μας για το Παλαιστινιακό ή ότι θα ανατρέψουμε τις παραδοσιακές φιλικές σχέσεις μας με τον Αραβικό κόσμο, με χώρες, για παράδειγμα, όπως η Αίγυπτος, η οποία είναι η ηγέτιδα δύναμη στον Αραβικό και στον Μουσουλμανικό κόσμο.

Καταλαβαίνω ότι αυτή την κρίσιμη περίοδο που διανύουμε η προσοχή όλων μας είναι στραμμένη στην οικονομία.

Νομίζω όμως ότι ήρθε η ώρα να κάνουμε τους φίλους και συμμάχους μας να αντιληφθούν ότι αυτό που χαρακτηρίζει την Ελλάδα διαχρονικά, πέρα από την ιστορία και τον πολιτισμό της, είναι το γεγονός ότι αποτελεί χώρα- κλειδί για το παγκόσμιο σύστημα ασφάλειας. Και ιδιαίτερα για το σύστημα ασφαλείας των Δυτικών και των Βορειοατλαντικών συμφερόντων στην ευαίσθητη περιοχή που ανήκουμε.

Αυτή τη σπουδαία γεωστρατηγική και γεωπολιτική μας θέση, που ενισχύεται περισσότερο και από τις πολύ ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις που διαθέτουμε πρέπει να την αναδεικνύουμε με κάθε τρόπο, ως ένα απ’τα κεντρικά συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχει η χώρα μας. Στην περαιτέρω γεωστρατηγική αναβάθμιση της Ελλάδος, είμαι βέβαιος ότι θα συμβάλλουν και κυβερνητικές πρωτοβουλίες όπως αυτές που σχετίζονται με την ΑΟΖ, σύμφωνα με τις θέσεις που είχε διακηρύξει ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς πριν από τις εκλογές του Ιουνίου.

Σε ό,τι με αφορά πάντως σε όλες τις επίσημες επισκέψεις μου στο εξωτερικό σε χώρες της ευρύτερης περιοχής μας έχω πάντοτε στη τσάντα μου έναν πλήρη φάκελο για τα θέματα της ΑΟΖ.