Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Πανος Παναγιωτόπουλος, παρέστη στην εναρκτήρια συνεδρίαση της Διημερίδας για τα «100 Χρόνια από τη Διεξαγωγή των Βαλκανικών Πολέμων», την οποία διοργανώνει η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού του Γενικού Επιτελείου Στρατού, στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής.

Στην εκδήλωση παρόντες ήταν επίσης: ο Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος, ο Α/ ΓΕΝ Αντιναύαρχος Κοσμάς Χρηστίδης ΠΝ, ο Α/ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Αντώνιος Τσαντηράκης, ο Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Κωνσταντίνος Γκίνης, επίτιμοι Αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων, εν ενεργεία και εν αποστρατεία Αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων, αντιπροσωπείες των Στρατιωτικών Σχολών και Ακόλουθοι Άμυνας ξένων κρατών.

Τα κυριότερα σημεία από την ομιλία του κ. Παναγιωτόπουλου είναι τα ακόλουθα:

«Θέλω να συγχαρώ, σε αυτόν τον εμβληματικό τόπο, αυτούς που επέλεξαν τη συγκυρία, τον χρόνο και τον χώρο για να οργανώσουν αυτήν τη Διημερίδα, δηλαδή το Γενικό Επιτελείο Στρατού, το οποίο προσωποποιείται στο πρόσωπο του Αρχηγού του, Στρατηγού κ. Γκίνη.

…Τέτοιες επιλογές και τέτοιες διοργανώσεις δεν έχουν μόνο τον σκοπό να συνεγείρουν το φρόνημα σε δύσκολους καιρούς και να επαναδρομολογήσουν τη συλλογική μνήμη στα γεγονότα του τότε. Τέτοιες εκδηλώσεις έχουν σκοπό, πριν από όλα και πάνω από όλα, να καταδείξουν ότι Έθνη τα οποία έχουν ιστορικό βάθος, έχουν παρελθόν, παρόν και μέλλον, δεν μπορούν να πορεύονται χωρίς να έχουν πυξίδα την Ιστορία.

Συμβαίνει να ακούμε στα διάφορα πολιτικά διεθνή φόρα την άποψη, πως δεν μπορεί κανείς στις μέρες μας -όπου η τεχνολογία καλπάζει, όπου οι επικοινωνίες, η πληροφορική, το διαδίκτυο μας έχουν συνεπάρει και καθοδηγούν την ίδια την καθημερινότητά μας- να κάνει πολιτική με την Ιστορία.

Τους λέμε: “Εν μέρει, ναι’’. Ασφαλώς δεν μπορείς να έχεις μοναδικό πλοηγό σου την Ιστορία αλλά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα χωρίς αυτή. Η απόλυτη επίγνωση των ιστορικών γεγονότων που βιώσαμε ως Έθνος είναι αναγκαία συνθήκη για να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε το παρόν και το μέλλον μας. Αυτό που λέμε στα μαθηματικά: Αναγκαία συνθήκη. Χωρίς αυτήν τη γνώση δεν μπορούμε να προχωρήσουμε.

Φέτος, συμπληρώνονται 100 χρόνια από τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913.

Αν ανατρέξει κανείς στα χρόνια που προηγήθηκαν της αφετηρίας αυτής της λαμπρής και νικηφόρου πορείας του Λαού μας και των Ενόπλων μας Δυνάμεων, θα δει ότι πριν από τους θριάμβους και τη δόξα του 1912-13 υπήρξε η ήττα του 1897 και η  οικονομική χρεοκοπία της περιόδου εκείνης.

Χρειάστηκαν λίγα μόλις χρόνια για να ξαναβρεί το Έθνος μας την αυτοπεποίθησή του, να ανασυγκροτηθεί και με άξια πολιτική και στρατιωτική ηγεσία να τραβήξει μπροστά και να καταφέρουμε τότε, με κινήσεις τις οποίες θαυμάζουν όλοι οι πολιτικοί, στρατιωτικοί και ακαδημαϊκοί παρατηρητές, μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να διπλασιάσουμε την επικράτεια και την κυριαρχία της χώρας μας.

Η Ελλάδα, της οποίας τα σύνορα πριν την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων ήταν στη Μελούνα της Θεσσαλίας, διπλασίασε την εδαφική της επικράτεια και κυριαρχία. Απελευθερώθηκε η Μακεδονία, απελευθερώθηκε η Θεσσαλονίκη, το βασικό μέρος του Εθνικού κορμού της χώρας αποκαταστάθηκε, για να συμπληρωθεί στην πορεία των δεκαετιών και με άλλα, κυρίως νησιωτικά, τμήματα. Η Ελλάδα ξαναστάθηκε στα πόδια της και τράβηξε μπροστά.

Λίγα χρόνια όμως, χώριζαν τη νικηφόρο και ένδοξη πορεία του 1912-13 από την επονείδιστη ήττα και τη χρεοκοπία του 1897.

Αναπόφευκτα, καλούμεθα μέσα από την αναδρομή στα ιστορικά γεγονότα, μέσα από την αναδρομή και την επανεξέταση του ρόλου των ιστορικών, πολιτικών και στρατιωτικών προσωπικοτήτων της εποχής, να αναζητήσουμε αντιστοίχιση αλλά κυρίως διδάγματα για την πορεία του παρόντος και του μέλλοντος χρόνου.

…Ας ανατρέξουμε, λοιπόν, σε αυτά τα διδάγματα, σε αυτά τα συμπεράσματα και ας αντλήσουμε σοφία, διδάγματα, αντοχή και έμπνευση  και να είμαστε σίγουροι έτσι, ότι η Ελλάδα θα ξανασταθεί γρήγορα στα πόδια της και θα τραβήξει μπροστά…

…Θέλω να υπογραμμίσω, απευθυνόμενος προς τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, πως όλος ο Ελληνικός Λαός, ανεξάρτητα από το τι ψηφίζει, αναγνωρίζει τις θυσίες σας, τη διαχρονική προσφορά στην Πατρίδα, το γεγονός ότι και τώρα αναλαμβάνετε ένα ιστορικό, βαρύ φορτίο και θαυμάζει την αποφασιστικότητα και το φρόνημα με το οποίο πορεύεστε στην καθημερινή επιτέλεση του καθήκοντος».