Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακολουθώ με προσοχή τα όσα λέγονται σ’ αυτήν την Αίθουσα κυρίως από στελέχη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και γενικά από συναδέλφους όλων των πτερύγων της Βουλής. Όμως, θα επιμείνω στα όσα λέγονται από τα στόματα στελεχών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και μάλιστα στελεχών που ανήκουν στην ηγετική ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Το γενικό συμπέρασμα, το οποίο αφορά σχεδόν όλους τους υπολοίπους –και χαίρομαι γιατί ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος κ. Πάγκαλος αποτέλεσε εξαίρεση- είναι ότι έχουν επιδοθεί σε μία κούρσα ταχύτητας προς τα άκρα και τις εξαλλότητες, μία κούρσα ταχύτητας προς μία ακραία, μηδενιστική αντιπολίτευση.
Εάν κάποιος δεν είχε γενικότερη εικόνα των όσων συνέβησαν στη χώρα τα τελευταία τριάμισι χρόνια και ερχόταν σήμερα στη χώρα μας, προκύπτει ότι θα του αφηγούντο περίπου την κατάσταση ως εξής και θα παρουσίαζαν το εξής τοπίο για τη χώρα. Ότι έχουμε τη χειρότερη Κυβέρνηση του τόπου, η οποία μετά από τριάμισι χρόνια έχει αφήσει τη χώρα σε ερείπια.
Φαίνεται πως ξεχνούν –και θα επαναλάβω ότι ο κ. Πάγκαλος το χαρακτήρισε εύκολο επιχείρημα, αλλά δεν είναι εύκολο επιχείρημα αξιότιμε, κύριε συνάδελφε, αλλά είναι η αναπόδραστη πραγματικότητα της δημοκρατίας- ότι αυτή η Κυβέρνηση της οποίας το έργο περιγράφεται με τα μελανότερα χρώματα είναι η Κυβέρνηση που τη 16η Σεπτεμβρίου πήρε μία καθαρή εντολή από τον ελληνικό λαό να εξακολουθήσει να τον κυβερνάει. Ο ελληνικός λαός της έδειξε ότι την εμπιστεύεται και εναποθέτει στα χέρια της προσδοκίες και ελπίδες για την πραγματοποίηση οραμάτων για ένα καλύτερο σήμερα και αύριο.
Άκουσα με προσοχή τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Γιώργο Παπανδρέου να διατυπώνει την κριτική του προς την Κυβέρνηση, πάντα στην ίδια πολιτική συχνότητα. Διχαστικός λόγος σε ένα πέλαγος ανακριβειών.
Θα προσπαθήσω να εστιάσω την προσοχή μου –και θα παρακαλέσω και τη δική σας- σε ορισμένα συγκεκριμένα σημεία.
Στην αρχή της ομιλίας του κατηγόρησε την Κυβέρνηση για μία άτυπη συνεργασία με την άκρα Δεξιά, με αφορμή την απόσυρση του βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού. Από πού και ως πού, κύριε Παπανδρέου, η μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης, όπως καταγράφεται σε όλες τις έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί απ’ όλο το φάσμα των εταιρειών δημοσκοπήσεων, που ζήτησε τη διόρθωση και στη συνέχεια την απόσυρση ενός βιβλίου, το περιεχόμενο του οποίου προσέβαλε τη συλλογική ιστορική μνήμη των Ελλήνων και των Ελληνίδων -οτιδήποτε και αν ψηφίζουν είναι δικαίωμά τους- ανήκει στην άκρα Δεξιά; Στην άκρα Δεξιά «χαρίζει» ο κ. Παπανδρέου το Μίκη Θεοδωράκη ο οποίος μπήκε μπροστά από την αρχή και ζήτησε την απόσυρση του βιβλίου; Στην άκρα Δεξιά «χαρίζει» εκατοντάδες πανεπιστημιακούς, ανθρώπους των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, γνήσια προοδευτικές προσωπικότητες ή διανοουμένους και ακτιβιστές της Αριστεράς, όπως το Γιώργο Καραμπελιά και την ομάδα του «ΑΡΔΗΝ» που έκαναν πρώτοι από τους πρώτους μία εξαιρετική δουλειά ξετινάζοντας το συγκεκριμένο περιεχόμενο του βιβλίου;
Και κάτι ακόμα. Η Κυβέρνηση από την αρχή δεν ήθελε το βιβλίο και το περιεχόμενό του να γίνει μήλον της Έριδος ή να γίνει αντικείμενο πολιτικής και ιδεολογικής διαμάχης.
Δεν είναι αυτός ο ρόλος του πολιτικού συστήματος και των λειτουργών του. Γι’ αυτό ανέλαβαν σχετικό ρόλο και η Ακαδημία Αθηνών και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Όταν, λοιπόν, ήρθε το κορυφαίο πνευματικό ίδρυμα της χώρας, η Ακαδημία Αθηνών, όταν ήρθε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους, η Κυβέρνηση απλώς έπραξε αυτό που τις επέβαλε το καθήκον της και η υπακοή στο Σύνταγμα. Γιατί να μην ξεχνάμε ότι το Σύνταγμα της ελληνικής πολιτείας επιβάλλει, μέσω της παιδείας, να διαπλάθουμε και να διαμορφώνουμε σωστά την εθνική συνείδηση των Ελλήνων.
Στο πέλαγος των ανακριβειών και των συνεχών αναφορών του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έχω επισημάνει μεταξύ των άλλων τα όσα είπε για τον εκλογικό νόμο. Δεν είπε κανείς ότι η πρόθεση της Κυβέρνησης, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είναι να αλλοιώσουμε την έκφραση του φρονήματος, την έκφραση της εκλογικής επιλογής του Έλληνα και της Ελληνίδας. Λέμε να συνδυάσουμε την αναλογική εκπροσώπηση με την απαραίτητη κυβερνητική σταθερότητα.
Από το ίδιο πέλαγος ανακριβειών του κ. Γιώργου Παπανδρέου αλιεύω ακόμη τα ακόλουθα. Κάνοντας κριτική στην πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, είπε: «Η αγορά να υπηρετεί τις ανάγκες των ανθρώπων».
Πότε είχαμε, κύριε Παπανδρέου, τις ταξικότερες επιλογές στην Ελλάδα στο χώρο της παιδείας και της υγείας; Δεν τις είχαμε επί των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της οκταετούς διακυβέρνησης της χώρας από τις κυβερνήσεις του κ. Κωνσταντίνου Σημίτη και από την ηγετική ομάδα των λεγομένων κατ’ όνομα «εκσυγχρονιστών»;
Από το ίδιο πέλαγος ανακριβειών επισημαίνω το όψιμο οικολογικό ενδιαφέρον του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Μα, δεν είναι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και οι κυβερνήσεις του που δεν έδωσαν στη χώρα δασολόγιο, δεν έδωσαν στη χώρα δασικούς χάρτες, δεν προχώρησαν το Κτηματολόγιο; Οι χωματερές πότε ήκμασαν στην ελληνική ύπαιθρο, στην ελληνική περιφέρεια ή κοντά και δίπλα στα μεγάλα αστικά κέντρα;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα υπογραμμίσω και τις τεράστιες ανακρίβειες που ειπώθηκαν στα ζητήματα αντιμετώπισης της ανεργίας. Την ανεργία η Κυβέρνηση Καραμανλή την παρέλαβε στο 11,3% και σήμερα κινείται στα επίπεδα 7,7%-8,2%. Δεν αποτελεί βελτίωση αυτό; Δεν δείχνει ότι κινούμεθα προς τη σωστή κατεύθυνση; Κανείς δεν είπε ότι εξαλείψαμε το πρόβλημα. Και ένας άνεργος να υπάρχει στην Ελλάδα η φροντίδα μας θα πρέπει να είναι αδιάλειπτη και συνεχής, για να του βρούμε δουλειά. Όμως, αυτή η πορεία των μεγεθών δείχνει ότι η πολιτική της Κυβέρνησης κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Και βεβαίως, θα έρθω στις πολλές ανακρίβειες που έχουν ειπωθεί στην Αίθουσα για τα θέματα του ασφαλιστικού. Είναι οξύμωρο να ασκείται σήμερα έλεγχος στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για τα όσα συμβαίνουν στα ασφαλιστικά ταμεία. Σας θυμίζω, επειδή έγινε πολύς λόγος και για την τριμερή χρηματοδότηση, ότι το κράτος επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν συνεπές στην καταβολή του μεριδίου που του αναλογούσε, όσο ήταν Πρωθυπουργός ο Ανδρέας Παπανδρέου. Στη συνέχεια η τριμερής χρηματοδότηση πήγε περίπατο.
Να σας θυμίσω, λοιπόν, επειδή έχετε βραχεία μνήμη, τα χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Προς το Ταμείο Νομικών 440.000.000 ευρώ. Προς τον Οργανισμό Αυτοαπασχολουμένων –Τ.Ε.Β.Ε., Τ.Σ.Α., Τ.Α.Ε.- 330.000.000 ευρώ. Προς τα νοσοκομεία 2.000.000.000 ευρώ χρέη. Προς τα ασφαλιστικά ταμεία 9.200.000.000 ευρώ χρέη, μεταξύ των οποίων 4.100.000.000 ευρώ χρέη προς το Ι.Κ.Α..
Αυτή ήταν η κατάσταση την οποία κληρονομήσαμε. Φροντίσαμε να διασφαλίσουμε την πληρωμή των συντάξεων. Ανοίξαμε από το Δεκέμβρη του 2004 τον κοινωνικό διάλογο για το ασφαλιστικό, χωρίς τη διακίνηση του φόβου, χωρίς κινδυνολογία και σήμερα έρχεται ο κ. Καραμανλής και λέει «άμεση προτεραιότητα η διευθέτηση του ασφαλιστικού ζητήματος, χωρίς αύξηση των ορίων ηλικίας, χωρίς μείωση των συντάξεων, χωρίς μεταβολή των εισφορών».
Όμως, η πολιτική εκτροπή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν περιορίζεται εδώ. Ακούσαμε και κάτι άλλο και το βλέπουμε να εξελίσσεται ενώπιόν μας. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σας θυμίζω ότι ψήφισε μαζί με τη Νέα Δημοκρατία, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής, για να προχωρήσουν οι διαδικασίες για την αναθεώρηση του Συντάγματος.
Στη συνέχεια και ενώ στην αρχή είχε βάλει τον πήχη ψηλά, διότι η αναθεώρηση του Συνταγματικού Χάρτη της χώρας πρέπει να είναι πάνω από μικροκομματικές και μικροπολιτικές σκοπιμότητες, προέκυψαν τα εσωτερικά του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στα οποία εγώ δεν θέλω να αναμειχθώ.
Αυτό που θέλω να πω όμως είναι ότι η ηγετική ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έχει κανένα δικαίωμα την όποια κρίση πλήττει αυτήν τη στιγμή το κίνημα –και εύχομαι γρήγορα να την ξεπεράσει, γιατί η δημοκρατία μας χρειάζεται όλους και το πολιτικό σύστημα- να την κάνει κρίση των θεσμών και του πολιτικού συστήματος. Δεν είναι δυνατόν οι επιλογές τους στο κορυφαίο ζήτημα της Αναθεώρησης του Συντάγματος να σηκώνουν σημαία ευκαιρίας ανάλογα με το πώς εξελίσσονται τα εσωκομματικά στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η κούρσα για τη διαδοχή στο συγκεκριμένο κόμμα.
Ανάμεσα στο ίδιο πέλαγος των ανακριβειών αλιεύω ακόμη τα όσα είπε ο κ. Παπανδρέου για το Κυπριακό. Κατηγόρησε την Κυβέρνηση για τα όσα πράττει στο συγκεκριμένο μεγάλο εθνικό ζήτημα. Μήπως πρέπει να θυμίσω ποια ήταν η στάση του κ. Γιώργου Παπανδρέου με το σχέδιο Ανάν; Να θυμίσω ότι πριν αποφανθεί με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα ο κυπριακός λαός για την απόρριψη του σχεδίου, έσπευσε ο κ. Γιώργος Παπανδρέου να εκφραστεί υπέρ. Ποια θα ήταν η κατάσταση στην Ελλάδα και στην Κύπρο αν ο Πρωθυπουργός, ο υπεύθυνος Πρωθυπουργός κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε ακολουθήσει το ίδιο παράδειγμα;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ό,τι και να ειπωθεί σε αυτήν την Αίθουσα σε επίπεδο κριτικής ασφαλώς εντάσσεται στο πλαίσιο άσκησης του δημοκρατικού λόγου και αντιλόγου. Όμως, δεν μπορεί να καταλάβει ο ελληνικός λαός πώς είναι δυνατόν να μετατρέπεται αυτή η συζήτηση στη Βουλή σε καλλιστεία μηδενιστικής αντιπολίτευσης. Αυτό που δεν μπορεί να αντιληφθεί ο ελληνικός λαός είναι γιατί τα περισσότερα στελέχη της ηγετικής ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. καταφεύγουν στην εξαλότητα και τις ακρότητες για να κρύψουν την ένδεια θέσεων και προτάσεων.
Είτε το θέλουν είτε δεν το θέλουν από τη δική μας την πλευρά δεν πρόκειται να επιτρέψουμε την εξαγωγή της εσωκομματικής κρίσεως που πλήττει αυτήν τη στιγμή το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Στο κάτω-κάτω ο ελληνικός λαός δεν φταίει σε τίποτα για να υφίσταται αυτά που ακούστηκαν από τα περισσότερα μέλη της ηγετικής ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. εδώ σήμερα. Και διαχωρίζω τη στάση των περισσοτέρων συναδέλφων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης των απλών Βουλευτών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτά τα πρώτα χρόνια πετύχαμε το καλό. Τώρα μπορεί …
Τώρα μπορεί και πρέπει να πετύχουμε το καλύτερο. Η Νέα Δημοκρατία από τις πρώτες κινήσεις της μετά τις εκλογές έδειξε ότι πήραμε και το δικό μας μήνυμα. Έχουμε αντιληφθεί και τα λάθη και τα σφάλματα και τις παραλείψεις μας και τις ανεπάρκειες εκεί που σημειώθηκαν. Αυτό που δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς είναι ότι αν δεν τραβήξουμε την κόκκινη γραμμή ο ισολογισμός, το ισοζύγιο είναι πλεονασματικό. Προσφέραμε πολλά στον τόπο και στη δεύτερη θητεία μας θα προσφέρουμε περισσότερα.
Με αυτήν τη λογική σας καλώ να δώσουμε σήμερα τα μεσάνυκτα με αποφασιστικό τρόπο ψήφο εμπιστοσύνης και ενίσχυσης στην Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή.