Ομιλία κατά την συζήτηση επερώτησης είκοσι εννιά Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προς τον Υπουργό Ανάπτυξης σχετικά με την ακρίβεια (5 Μαίου 2008)
Καταρχήν επιτρέψτε μου, μια και σήμερα κάνουμε την έναρξη των εργασιών του Κοινοβουλίου μετά τις διακοπές του Πάσχα, να ευχηθώ σε όλους τους συναδέλφους όλων των πτερύγων του Κοινοβουλίου από καρδιάς Χριστός Ανέστη, χρόνια πολλά, να μας δίνει ο Θεός δύναμη και φώτιση και να είμαστε όσο γίνεται περισσότερο χρήσιμοι για τον ελληνικό λαό. Να ευχηθώ επίσης και στον Πρόεδρο της Βουλής, στα μέλη του Προεδρείου, στους υπαλλήλους του Κοινοβουλίου, σε όλους όσους μοχθούν, ο καθένας από την πλευρά του, για το έργο το οποίο παράγεται εδώ.
Έχει σημασία ότι ξεκινάμε μ' αυτό το θέμα, γιατί είναι ένα θέμα –κακά τα ψέματα- στο οποίο εστιάστηκε η προσοχή του ελληνικού λαού, των συμπολιτών μας και κατ’ αυτό το διάστημα των εορτών που πολύς κόσμος κινήθηκε έξω από τα τείχη του κλεινού άστεως και πήγε στην περιφέρεια.
Πριν όμως πάμε στο θέμα της ακρίβειας, δύο-τρεις πολύ σύντομες επισημάνσεις και απαντήσεις στα όσα ειπώθηκαν από τον προλαλήσαντα αξιότιμο κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Άκουσα την έκφραση «ξεπουλάει η Κυβέρνηση». Άκουσα να εξαπολύονται μύδροι εναντίον του Υπουργού Επικρατείας κ. Ρουσσόπουλου για όσα είπε σήμερα στο Press Room. Να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Η Νέα Δημοκρατία είχε καταγράψει στο πρόγραμμά της την πρόθεσή της να ιδιωτικοποιήσει τον Ο.Τ.Ε. Ψηφίστηκε και γι’ αυτό. Δεν κρύψαμε τίποτα από κανέναν. Η διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων αποτελεί μέρος ενός φιλελεύθερου προγράμματος το οποίο ενισχύει τις αγορές, απελευθερώνει τις αγορές και τελικά, μέσα από τη γνωστή διαδικασία και παραδεδεγμένη απ’ όλες τις σύγχρονες δημοκρατίες στο πεδίο της άσκησης της οικονομικής πολιτικής, δημιουργεί οικονομική ανάπτυξη, δημιουργεί περισσότερο πλούτο, για τα μπει το κράτος, μέσα από τις πολιτικές της αναδιανομής, σε στοχευμένες κοινωνικές πολιτικές, με στόχο να φθάσει το προϊόν της κοινωνικής αναδιανομής στα νοικοκυριά εκείνα που το έχουν πραγματικά ανάγκη. Έτσι λειτουργεί κάθε σύγχρονη δημοκρατία σήμερα.
Όμως, γιατί απορείτε γι’ αυτά που σας ρώτησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σήμερα κ. Ρουσόπουλος; Σας είπε πολύ απλά. Όταν λέτε ότι δεν θα επιτρέψετε το ξεπούλημα του Ο.Τ.Ε., όταν λέτε ότι θα αναστρέψετε την πώληση όταν και στο χρόνο που θα αποφασίσει ο ελληνικός λαός να σας δώσει πάλι την εξουσία, εννοείτε ότι θα πάρετε πίσω και το 66% του Ο.Τ.Ε. που πουλήσατε; Αυτό σας ρωτάει.
Και αυτό δεν μπορείτε να το αμφισβητήσετε, γιατί το κάνατε. Σας το είπα και άλλη φορά. Καλή η ρητορική -εγώ δεν θα αμφισβητήσω και την καλή πρόθεση του κ. Παπουτσή σε ατομικό επίπεδο- αλλά αυτό για το οποίο κρίνεστε δεν είναι η καλή πρόθεση του κοινοβουλευτικού σας εκπροσώπου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κρίνεστε για τα πεπραγμένα τα δικά σας ως κυβερνήσεων της χώρας.
Το μέτρο της αξιοπιστίας των λόγων που διατυπώνετε σήμερα και της κριτικής σας είναι τα πεπραγμένα του χθες. Και τα πεπραγμένα του χθες βοούν και σας καθιστούν σήμερα αναξιόπιστους κριτές του έργου και της πολιτικής της Κυβέρνησης. Αυτή είναι η αλήθεια. Αν είχε προέλθει το σημερινό ΠΑ.ΣΟ.Κ. από παρθενογένεση, θα λέγαμε «εντάξει, αυτά θέλουν να κάνουν, αύριο ο ελληνικός λαός μπορεί κάποια στιγμή να τους δώσει τη δυνατότητα να το κάνουν». Είστε γνωστοί. Σας γνωρίζει ο ελληνικός λαός. Γνωρίζει το ποιόν της πολιτικής σας. Το πρωί εμφανιζόσαστε ως οπαδοί της πλέον ακραίας εκδοχής του νεοφιλελευθερισμού, συνεπείς αναγνώστες και εκφραστές του Άνταμς Σμιθ, του Ρικάρντο, του Χάγιεκ, των Chicago boys του αειμνήστου Μίλτων Φρίντμαν και το βράδυ μαθητές και νεολαίοι της λενινιστικής κομσομόλ. Θυμόσαστε τον επαναστατικό εαυτό, θυμόσαστε τις παιδικές ασθένειες από τις οποίες περάσατε μέχρι να ανδρωθείτε πολιτικά -περί αυτού πρόκειται- και ερχόσαστε σήμερα να μας διδάξετε πολιτική, να μας διδάξετε διαφάνεια.
Σωστά λοιπόν σας είπε ο κ. Ρουσόπουλος: Θα πάρετε πίσω το 66% του Ο.Τ.Ε. που πουλήσατε; Πείτε το εδώ και τώρα. Αφήστε διαφορετικά τα παχιά λόγια περί αναστροφής των πωλήσεων κ.ο.κ.
Να πούμε και κάτι άλλο. Εγώ δεν αρνούμαι ότι ο κ. Παπουτσής προσωπικά είχε ευαισθησίες για τα διαδραματιζόμενα στο χρηματιστήριο. Δεν χρησιμοποιώ τυχαία τον όρο «διαδραματιζόμενα» -δεν λέω «τεκταινόμενα». Όμως, για τα διαδραματισθέντα, για το δράμα του χρηματιστηρίου που συντελέστηκε επί των ημερών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τι ευαισθησία επέδειξε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως κυβέρνηση;
Καλό είναι λοιπόν να αφήσουμε τις μεγαλοστομίες και τις ευαισθησίες και περί Χρηματιστηρίου, διότι τα όσα έγιναν στο Χρηματιστήριο επί των ημερών των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αποτελούν τις μελανότερες σελίδες της νεότατης ελληνικής ιστορίας. Ακόμα τα ελληνικά νοικοκυριά δοκιμάζουν τα προβλήματα στην καθημερινότητά τους στο εισόδημα το οποίο απώλεσαν τότε.
Σε ό,τι αφορά τώρα τα θέματα της ακρίβειας δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι έχουμε μια εξαιρετικά δυσμενή διεθνή συγκυρία. Δεν είναι μόνο τα θέματα της ανατίμησης των καυσίμων, αλλά είναι και τα θέματα της επισιτιστικής κρίσης που έχουν να κάνουν και με το θέμα των βιοκαυσίμων κ.ο.κ..
Νομίζω ότι ο Υφυπουργός κ. Βλάχος έδωσε στην ομιλία του μια σφαιρική παρουσίαση των διεθνών παραμέτρων, που είναι δυσμενής ως δυσμενέστατες!
Επιπλέον, σωστά νομίζω ότι παραδεχτήκατε, κύριε Υφυπουργέ, ότι η ελληνική αγορά έχει στρεβλώσει, δηλαδή μέσα στη διεθνή κρίση και στη διεθνή αρνητική συγκυρία θα έχουμε και τη δική μας ιδιαίτερη περίπτωση, η οποία μαστίζεται από πλέγματα, από προβλήματα, από στρεβλώσεις. Αυτών των στρεβλώσεων και αυτής της κακής κληρονομιάς του παρελθόντος σε καμία περίπτωση δεν είναι άμοιρες οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Οι δήθεν οπαδοί του ΚεΪνς στην πράξη άφησαν την αγορά ασύδοτη. Και εμείς λέμε, ναι είμαστε φιλελεύθερο κόμμα, είμαστε υπέρ της ελεύθερης αγοράς, δεν είμαστε όμως υπέρ της ασύδοτης αγοράς. Υπάρχει ανυπαρξία ελεγκτικών μηχανισμών, που είναι το πρώτο που κληροδοτήσατε, υπάρχει ανυπαρξία μηχανισμών υποκατάστασης ή εξαφάνισης του ρόλου των μεσαζόντων. Καλές ήταν από άμβωνος τηλεοπτικού και πολιτικού οι εκστρατείες κατά των μεσαζόντων, αλλά στην πράξη οι μεσάζοντες επί των ημερών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ιδίως επί των κυβερνήσεων των εκσυγχρονιστών έκαναν πάρτι! Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα; Βεβαίως υπάρχει πρόβλημα!
Να πάμε στο προπατορικό αμάρτημα. Σας θυμίζω ότι τη στιγμή που μπήκαμε στην ΟΝΕ, επειδή κλειδώθηκε σε ψηλό ποσοστό η ισοτιμία δραχμής και ευρώ, ένα μπουκάλι νερό τη μια μέρα έκανε πενήντα παλιές δραχμές και την άλλη μέρα έκανε μισό ευρώ, δηλαδή το κόστος των πενήντα ευρώ ανά μπουκάλι εμφιαλωμένου νερού έγινε εκατόν εβδομήντα δραχμές μέσα σε λίγες ώρες. Αυτό είναι το προπατορικό αμάρτημα το οποίο βαραίνει τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.!
Σας ξέφυγε η κατάσταση από τότε και αυτήν την κατάσταση κληρονομήσαμε. Αυτό δεν σημαίνει βεβαίως ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Και χαίρομαι γιατί ο κ. Βλάχος, ο οποίος μίλησε πριν από λίγο, παρεδέχθη ότι εδώ δεν έχουμε αγώνα, ότι εδώ δεν έχουμε προσπάθεια, έχουμε πόλεμο, κύριε Υφυπουργέ! Έχουμε διαρκή πόλεμο! Έχουμε τον πόλεμο της καθημερινότητας, τη μάχη της καθημερινότητας, γιατί εννοούμε και πρέπει να προστατεύσουμε τις εισοδηματικές δυνατότητες και κυρίως την αγοραστική δύναμη του μέσου Έλληνα και της μέσης ελληνίδας. Και αυτήν τη στιγμή το μέσο νοικοκυριό όλοι δεχόμαστε ότι δοκιμάζεται.
Κύριε Υπουργέ, αγαπητοί συνάδελφοι, υπάρχει πρόβλημα με τις τράπεζες. Τι να τον κάνω τον κ. Αράπογλου, να μου κραδαίνει για 850.000.000 ευρώ ότι είναι τα κέρδη του Ομίλου της Εθνικής; Δεν με απασχολεί τόσο! Με απασχολεί όμως ότι ο ρυθμός αυξήσεως των κερδών των τραπεζών σήμερα στην Ελλάδα είναι πολύ πιο πάνω, προκλητικά πιο πάνω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είμαστε υπέρ των κερδών, αλλά και τα όρια της κερδοφορίας νομίζω ότι έχουν να κάνουν και με τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα του μέσου πολίτη, του μέσου νοικοκυριού.
Έχουμε προβλήματα και στα γαλακτοκομικά, έχουμε προβλήματα και στα γαλακτοκομικά προϊόντα σε ορισμένες περιπτώσεις και στα εισιτήρια της Ακτοπλοΐας και στα καύσιμα. Ο αγώνας πρέπει να είναι διαρκής. Αλλά κανείς και ο πλέον κακόπιστος παρατηρητής δεν δικαιούται να αμφισβητήσει τον συνεχή αγώνα που δίνει η Κυβέρνηση, δεν δικαιούται να αμφισβητήσει τους θεσμούς που δημιουργεί και ενισχύει η Κυβέρνηση, για να είμαστε ως κράτος και ως κοινωνία πιο αποτελεσματικοί σε αυτήν την καθημερινή μάχη, σε αυτόν τον καθημερινό πόλεμο για να προασπίσουμε ακριβώς την αγοραστική δύναμη του μέσου Έλληνα και της μέσης Ελληνίδας.
Μια κουβέντα ακόμα. Επειδή δεν φαίνεται εύκολα να ξεφεύγουμε από τη δυσμενή, την αρνητική διεθνή συγκυρία, είμαι βέβαιος ότι οι αρμόδιοι Υπουργοί –και ο αρμόδιος Υπουργός κ. Φώλιας και ο αρμόδιος Υφυπουργός κ. Βλάχος- πράττουν καθημερινά ό,τι καλύτερο περνάει από το χέρι τους με τεράστια θυσία και του προσωπικού και του εργασιακού τους χρόνου για να μπορέσουμε να πετύχουμε ό,τι είναι δυνατόν πιο άμεσο από εικοσιτετράωρο σε εικοσιτετράωρο.
Αυτή η Κυβέρνηση –και κλείνω μ’ αυτό- είναι μια Κυβέρνηση που έχει ένα φιλελεύθερο πρόγραμμα. Αλλά η κοινωνική της πολιτική, η κοινωνική πολιτική του καραμανλισμού αποτέλεσε την Λυδία λίθο της πολιτικής φιλοσοφίας της Νέας Δημοκρατίας όπως την θεμελίωσε ο αείμνηστος ιδρυτής μας Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Με βάση αυτές τις αρχές πορευόμαστε και δίνουμε εξετάσεις στην πράξη όχι μόνο στα λόγια. Και μέτρο της αξιοπιστίας των λόγων μας είναι αυτό που γίνεται καθημερινά στην πράξη.
Ευχαριστώ πολύ.