Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή κατά την ελληνική συνταγματική τάξη ο Αρχηγός τη Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι και παράγων του πολιτεύματος, αναμφίβολα η πρώτου του ομιλία με την έναρξη μιας καινούργιας χρονιάς αναμενόταν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Λυπάμαι γιατί η πρώτη ομιλία με την έναρξη του 2008 του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Γεωργίου Παπανδρέου προκάλεσε, επιτρέψτε μου να πω, στη μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων της Αίθουσας, αισθήματα θλίψης και απογοήτευσης.
Ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ξεκίνησε πάρα πολύ άσχημα, διότι επέλεξε ένα νομοθέτημα κατά της φτώχιας, μια ουσιαστική θεσμική παρέμβαση για τη συγκρότηση ενός Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής που θα προσφέρει πολλά στον αγώνα που καταβάλλει η Κυβέρνηση για να μειωθούν οι κοινωνικές ανισότητες στην Ελλάδα, επέλεξε λοιπόν αυτό το τόσο σημαντικό θέμα ως πεδίο για να επιδοθεί σε μια απαράδεκτη εκστρατεία κατασυκοφάντησης, εξύβρισης του Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και της ανεξάρτητης δικαιοσύνης.
Με τα όσα είπε προκύπτει σαφώς ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δυστυχώς επιχειρεί για μια ακόμη φορά με πρωτοβουλία της ηγεσίας του, να μεταφέρει την εσωκομματική κρίση που το μαστίζει, στην καρδιά του πολιτικού και κοινοβουλευτικού συστήματος.
Ιδού, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πώς σκέπτεται και πώς ενεργεί η ηγετική ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αντιφάσεις, δολιχοδρομίες, παραδοξότητες. Το πρωί εμφανίζονται ως θιασώτες της κλασικής σχολής του νεοφιλελευθερισμού, μαθητές του Χάγεκ, του Άνταμ Σμιθ, του Ρικάρντο. Το μεσημέρι μεταμφιέζονται σε οπαδούς της κλασικής ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Και το βράδυ αφού ρίξουν κλεφτές ματιές σε ορισμένα κλασικά συγγράμματα του μαρξισμού, λενινισμού, υποδύονται τα στελέχη της Κομσομόλ.
Είναι πλέον ξεκάθαρο και προέκυψε και από τη συζήτηση που προηγήθηκε τη σημερινή και τη χθεσινή, αλλά κυρίως από τα όσα αποκαλυπτικά είπε στην ομιλία του ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αναζητούσε από την αρχή προσχήματα για να μην ψηφίσει αυτό το νομοσχέδιο.
Παρ’ ότι αυτό που θα ακουστεί φαίνεται εκ πρώτης όψεως αντιφατικό, θα έλεγα ότι τελικά η ηγετική ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με το να μην ψηφίσει το νομοσχέδιο για τη συγκρότηση του Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής κατά της φτώχιας, αποδεικνύεται εξαιρετικά ασυνεπής όχι στις προθέσεις, αλλά στα αποτελέσματα της πολιτικής των Κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπέρ των πλουσίων και σε βάρος των οικονομικά αδυνάτων.
Σας θυμίζω ότι το φαινόμενο της νέας φτώχιας, των νεοπτώχων και το φαινόμενο των πλουτησάντων με ταχύτατους ρυθμούς στην Ελλάδα, το φαινόμενο δηλαδή των νεόπλουτων, είναι φαινόμενα καθαρά που προήλθαν από την εποχή του εκσυγχρονισμού του κυρίου Σημίτη και των Κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Νεόπτωχοι και νεόπλουτοι, αυτήν την εικόνα συγκρότησε η πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην οικονομία και την κοινωνία στα χρόνια που άσκησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. την εξουσία – κακά τα ψέματα. Και αυτό αποτελεί μια αναπόδραστη πραγματικότητα για τους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Και ασφαλώς δεν φταίει ο απλός Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο οποίος υφίσταται στις διάφορες φάσεις και στα διάφορα σημεία καμπής τους τακτικισμούς και τις επιλογές της ηγετικής ομάδας.
Αλλά η αλήθεια είναι μία: κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ελληνική κοινωνία επί των ημερών των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είτε θέλουν τα μέλη της ηγετικής ομάδας του Κινήματος να το δεχθούν είτε όχι, έγινε ταξικότερη, είχαμε διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Το δείχνουν όλοι οι δείκτες.
Οι χαμηλές συντάξεις, οι συντάξεις πείνας είναι προϊόν των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Οι χαμηλοί μισθοί, οι μισθοί πείνας είναι προϊόν των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Η ανεργία, που έφτασε σε δυσθεώρητα ύψη –στο 11,3% την κληρονομήσαμε το Μάρτη του 2004- είναι προϊόν των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Οι ταξικές επιλογές και η διεύρυνση των ταξικών ανισοτήτων στην παιδεία και την υγεία είναι προϊόν των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Η ακρίβεια που μαστίζει την ελληνική οικογένεια και τα μισθοσυντήρητα ελληνικά νοικοκυριά έχει τις ρίζες της στην εποχή των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στις πολιτικές των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Η Νέα Δημοκρατία με την πολιτική τη από την πρώτη στιγμή έσπευσε να δημιουργήσει νέο πλούτο. Γιατί; Γιατί γνωρίζει ότι αμέσως μετά –και αυτό κάνουμε τώρα- μέσα από διαδικασίες αναδιανομής το κοινωνικό μέρισμα πρέπει να φτάσει και θα φτάσει στην πόρτα της κάθε ελληνικής οικογένειας που έχει ανάγκη από το προϊόν αυτού του κοινωνικού μερίσματος και έχει καθήκον το κράτος να το αποδώσει.
Πολύ γρήγορα: αποδώσαμε τις κρατήσεις του ΛΑΦΚΑ, τις οποίες είχε αρνηθεί να αποδώσει η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., λίγες βδομάδες πριν πέσει, το Φλεβάρη του 2004. Υποσχεθήκαμε αυξήσεις στο ΕΚΑΣ και στην κατώτατη σύνταξη του ΟΓΑ. Τις δώσαμε. Υποσχεθήκαμε αυξήσεις στο επίδομα ανεργίας. Τις δώσαμε.
Συγκροτούμε το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, με πρώτο κονδύλι τα 500 εκατομμύρια ευρώ. Στη διετία θα φτάσει τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ, για να μπορέσει ακριβώς να αξιοποιήσει μέτρα κοινωνικής πολιτικής με στοχευμένες πολιτικές υπέρ αυτών που τα έχουν πραγματικά ανάγκη. Και η κορωνίδα της πολιτικής για την τρέχουσα δεύτερη κυβερνητική θητεία είναι η θεσμοθέτηση της εθνικής κατώτατης σύνταξης.
Λυπάμαι πολύ, γιατί ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης χρησιμοποίησε αυτό το Βήμα, για να εξαπολύσει αυτή τη θλιβερή εκστρατεία κατασυκοφάντησης και εξύβρισης του Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή και της ελληνικής δικαιοσύνης.
Μετέτρεψε έτσι το Βήμα της Βουλής σε άμβωνα κηρύγματος κομματικής και πολιτικής μισαλλοδοξίας, αντί να συνταχθεί στο πλευρό της Κυβέρνησης, να αντιμετωπίσουμε φαινόμενα κοινωνικά, όπως το φαινόμενο της νέας φτώχειας, που, όπως είπαμε, η έντασή του αποτελεί κυρίως προϊόν των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., και να ανοίξουμε ένα δρόμο, για να έχουμε στην Ελλάδα περισσότερο αποτελεσματικό και παραγωγικό κοινωνικό κράτος.
Με την ευκαιρία, πριν κλείσω, να ξεκαθαρίσουμε και κάτι ακόμα, γιατί ακούστηκαν πολλά και για ένα θέμα, το οποίο μονοπωλεί σχεδόν το ενδιαφέρον της επικαιρότητας αυτές τις τελευταίες βδομάδες.
Η Κυβέρνηση δεν έχει να φοβηθεί τίποτα στην υπόθεση Ζαχόπουλου – να το ξεκαθαρίσουμε. Γι’ αυτό έχουμε ζητήσει –και θα το επαναλάβω κατά τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο απ’ αυτό το Βήμα- να προχωρήσει η έρευνα της δικαιοσύνης και η όποια άλλη έρευνα και να φωτίσει όλες τις τυχόν υπάρχουσες σκοτεινές γωνίες.
Όπως είπα και προχθές, η πρώτη εντύπωση που έχω εγώ –και μιλάω ως πρόσωπο, ως μέλος του Εθνικού Κοινοβουλίου- είναι ότι πρόκειται για ένα ανθρώπινο δράμα και –ας μην είμαστε υποκριτές- μια ακραία εκδήλωση του ανθρωπίνου πάθους, που δημιουργεί σύνδρομα προσωπικής αυτοκαταστροφής. Εάν έχει και άλλες «ουρές» και άλλες απολήξεις και άλλη διάσταση, αν αφορά διαχειριστικά θέματα επιλήψιμα, να το βρει η δικαιοσύνη. Και θα το βρει η δικαιοσύνη μέχρι το τέλος.
Η Κυβέρνηση δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Τίποτα δεν αγγίζει τον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Ό,τι και να κάνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., οι ύβρεις, οι συκοφαντίες χαλυβδώνουν τον Καραμανλή και δείχνουν πόσο ψηλά είναι ο Πρωθυπουργός στη συνείδηση του Έλληνα και της Ελληνίδας που με την ψήφο τους στις εκλογές του Σεπτέμβρη επαναβεβαίωσαν την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπό του.
Καλό λοιπόν είναι να σταματήσει αυτός ο πόλεμος κατασυκοφάντησης. Καλό είναι να αναλάβει και η ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τις προσωπικές πολιτικές της ευθύνες. Να προχωρήσουμε στο έργο υπέρ του ελληνικού λαού, να αξιοποιήσουμε αυτή τη νέα χρονιά με τη βοήθεια του Θεού για να φανούμε περισσότερο αξιόπιστοι και περισσότερο αποτελεσματικοί στο έργο το οποίο μας ανέθεσε στην Αίθουσα αυτή και εκτός της Αίθουσας ο ελληνικός λαός. Για τα υπόλοιπα θα κριθούμε.
Δεν αποτελεί διέξοδο στην εσωκομματική κρίση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στην κρίση ηγεσίας και αμφισβήτησης που αντιμετωπίζει ο Πρόεδρός του Γεώργιος Παπανδρέου οι συνεχείς επιθέσεις κατά του Κώστα Καραμανλή. Ο Πρωθυπουργός, η Κυβέρνηση, οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας θα συνεχίσουμε το έργο μας, εξυπηρετώντας τα καθημερινά προβλήματα του Έλληνα και της Ελληνίδας.
Καλή χρονιά, καλό κουράγιο σε όλους μας!