Λυπούμαι γιατί ένας έμπειρος κοινοβουλευτικός άνδρας, όπως ο κ. Παπουτσής, άφησε βαρείς υπαινιγμούς εναντίον ενός συναδέλφου με μακρά και ευδόκιμο παρουσία στα πολιτικά πράγματα της χώρας, όπως ο Υπουργός Πολιτισμού κ. Λιάπης.
Κύριε Παπουτσή, να το ξεκαθαρίσουμε. Ό,τι υπάρχει για οποιονδήποτε Υπουργό, για οποιοδήποτε πολιτικό πρόσωπο, να το ξεκαθαρίσει η δικαιοσύνη. Όποιος έχει στοιχεία που αφορούν και τον κ. Λιάπη και τον κ. Σούρλα και τον κ. Παναγιωτόπουλο και τον κ. Παπανδρέου και τον κ. Παπουτσή και τον κ. Καραμανλή, να πάει στο φυσικό δικαστή και να τα καταθέσει. Να ξεκαθαρίσει η υπόθεση, να ξεβρωμίσει αυτή η δυσώδης ιστορία και όπου υπάρχουν άνθρωποι που παρανόμησαν, να καθίσουν στο εδώλιο και να τιμωρηθούν.
Το να αφήνουμε, το να διατυπώνουμε υπαινιγμούς, το να δημιουργούμε εντυπώσεις, ξεκινώντας από την οποιαδήποτε κοινωνική συναναστροφή που υπήρξε ή δεν υπήρξε και να κατασκευάζουμε ενόχους, όπως είπα και πριν είναι ο χειρότερος τρόπος για να αποκατασταθεί η αλήθεια και ο καλύτερος τρόπος για να συσκοτίσουμε την υπόθεση, δηλαδή να δημιουργηθεί ένας πέπλος καχυποψίας και ενοχής που να μας καλύψει όλους και να πει ο λαός «ε, μην ψάχνεις τώρα. Όλοι μαζί έπεσαν στη γαβάθα με το μέλι και τώρα προσπαθούν να κάνουν συμψηφισμούς και να κουκουλώσουν και να μην ομολογήσουν τα ανομολόγητα, αυτά που δεν θέλουν να βγουν».
Αυτό είναι ό,τι χειρότερο. Να σας πω γιατί είναι ό,τι χειρότερο; Δεν ξέρω τι λέγεται από ορισμένα μέσα μαζικής επικοινωνίας, γιατί ακούμε πολλά για μισθοφόρους της πολιτικής. Μιλώ για ένα επάγγελμα από το οποίο προέρχομαι, το οποίο τίμησα και με τίμησε. Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να μιλήσουμε και για τους λίγους μισθοφόρους των media. Θα πρέπει να το κάνουμε όλοι μας και να έχουμε το θάρρος να το κάνουμε και μέσα στην Αίθουσα και εκτός της Αιθούσης αυτής.
Δεν ξέρω λοιπόν τι λέγεται, αλλά αν υπάρχει ένα σάπιο κομμάτι στο πολιτικό σύστημα, αυτό είναι μικρό και δεν αφορά το σύνολο του πολιτικού κόσμου. Όλα τα άλλα συνιστούν έναν κεκαλυμμένο αντικοινοβουλευτισμό. Όποιοι θέλουν να κλείσει το Κοινοβούλιο -εμείς θα πάμε στη δουλειά μας, έχουμε κολλήσει χιλιάδες ένσημα, κύριε Πρόεδρε- να το πουν. Όποιοι θέλουν να αλλάξει το πολίτευμα, να το πουν. Όποιοι θέλουν τους λοχαγούς να βγουν από τους στρατώνες, να το πουν, να έχουν το θάρρος.
Το να δηλητηριάζεται όλο το πολιτικό σύστημα μιας χώρας που πρέπει να κυβερνηθεί, ενός λαού που έχει προβλήματα και τα οποία πρέπει να λυθούν -και πρέπει να λυθούν μέσα από την πολιτειακή και πολιτική πυραμίδα που ορίζει το Σύνταγμα και το δημοκρατικό πολίτευμα της Ελλάδας- αυτό αποτελεί έγκλημα κατά της δημοκρατίας, αυτό αποτελεί έγκλημα κατά του ελληνικού λαού. Όπως είπα όμως, αν συμφωνούμε σ’ αυτό, οι εύκολες κατηγορίες και οι εύκολοι υπαινιγμοί δεν λύνουν το πρόβλημα, το επιβαρύνουν. Απλώνουν το πέπλο της καχυποψίας πάνω σ’ όλο τον πολιτικό κόσμο και αυτό είναι ό,τι χειρότερο.
Επαναλαμβάνω, ο Πρωθυπουργός δεν θέλει να προκαταλάβει κανέναν και πριν απ’ όλα την ελληνική δικαιοσύνη. Θα βγάλει ετυμηγορία ο Πρωθυπουργός για το ποιος έχει φταίξει και ποιος δεν έχει φταίξει; Η θέση της Κυβέρνησης είναι σαφής, να προχωρήσει η έρευνα της δικαιοσύνης που έχει, όπως σας είπα, το τεκμήριο αρμοδιότητος από τη δημοκρατική νομιμότητα και από το Σύνταγμα της ελληνικής δημοκρατικής πολιτείας και μετά εδώ είμαστε, εδώ είναι η κυρίαρχη Βουλή των Ελλήνων να παίξει και αυτή το ρόλο της.
Πάντως, το θέμα δεν μπορεί να μείνει εδώ. Πρέπει να ξεκαθαρίσει και θα ξεκαθαρίσει στον ταχύτερο δυνατό χρόνο, μέσα όμως από συντεταγμένες διαδικασίες και όχι μέσα από την παραπολιτική που θα λειτουργήσει σαν ένα δηλητήριο που διαχέεται σ’ όλο τον οργανισμό της ελληνικής πολιτείας.