Κύριε Πρόεδρε, με προσοχή άκουσα τις ενστάσεις των συναδέλφων των υπολοίπων κομμάτων μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης. Θεωρώ ότι δεν πρέπει να γίνουν δεκτές από την πλευρά σας. Οι συνεδριάσεις και ο τρόπος διεξαγωγής της συζήτησης έχουν αποφασιστεί στη Διάσκεψη των Προέδρων.
Η διαδικασία που ακολουθείται δεν ακολουθείται για πρώτη φορά, αλλά είναι μια διαδικασία πεπατημένη στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Όποιος εκ των συναδέλφων το επιθυμεί, θα του ζητήσω να ενεργοποιήσει τη μνήμη του για να θυμηθούμε όλοι μαζί σημαντικότερης φύσεως και περιεχομένου νομοσχέδια από τα υπό συζήτηση αυτή την εβδομάδα, τα οποία ήρθαν στο παρελθόν όταν ήταν κυβερνώσα πλειοψηφία η πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Βεβαίως, τότε, να θυμίσω ότι παρίστατο αναρμόδιος Υπουργός για τις συζητούμενες τροπολογίες, διότι οι αρμόδιοι Υπουργοί κατά κανόνα ήταν απόντες. Σήμερα έχουμε τον αρμόδιο Υπουργό και για το υπό συζήτηση νομοσχέδιο και για τις υπό συζήτηση τροπολογίες. Σε κάθε περίπτωση, οι δυο συνεδριάσεις, πρώτη και δεύτερη συνεδρίαση, νομίζω ότι αρκούν για να συζητήσουμε επί της αρχής και επί των άρθρων –στη δεύτερη συνεδρίαση- και η τρίτη συνεδρίαση μπορεί θαυμάσια να αναλωθεί για να συζητήσουμε τις όντως σημαντικές και ενδιαφέρουσες τροπολογίες και να κλείσουμε με την ψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.
Από εκεί και πέρα, κύριε Πρόεδρε, πρέπει να προχωρήσουμε. Όλα τα υπόλοιπα είναι προς άγραν πολιτικών εντυπώσεων.