Νομίζω ότι ούτε ο συνάδελφος κύριος Τζαμτζής ούτε εγώ θα είχαμε ζητήσει το λόγο και θα είχαμε αναφερθεί σ’ αυτό το θέμα διότι σ’ αυτήν την Αίθουσα και έξω απ’ αυτήν την Αίθουσα η Νέα Δημοκρατία στη μακρά της διαδρομή έχει αποδείξει ότι παρακολουθεί αυτό που υπάρχει στον δικαιακό μας πολιτισμό και στα χρηστά ήθη, στα συναλλακτικά ήθη στη χώρα μας. Αυτό είναι η ρήτρα της καλής πίστεως. Φοβάμαι όμως ότι από την πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν υπάρχει αυτή η ρήτρα της καλής πίστεως και μιλάω για την ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όχι για τους συναδέλφους.
Αυτό το λέω, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για τον εξής λόγο: Εγώ με σεβασμό και εκτίμηση προς το πρόσωπο της κυρίας Ράπτη θα αποδεχθώ ότι όντως τα ανακλαστικά της, αν θέλετε, ως κοινοβουλευτικού ή ως συμμετεχούσης σ’ ένα Σώμα προηγήθηκαν της σκέψεως ότι δεν είναι μέλος του συγκεκριμένου Θερινού Τμήματος και σηκώθηκε όρθια καλή τη πίστει. Το δέχομαι και είναι έτσι.
Θα πρέπει όμως το ΠΑΣΟΚ να έλθει και να κάνει ως ηγεσία την αυτοκριτική του διότι δεν αντελήφθη με το ίδιο πρίσμα της καλής πίστεως τα όσα έγιναν εν είδει, αν θέλετε, μιας μικρής αταξίας και όχι νοθείας κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας για τη Συνταγματική Αναθεώρηση. Τη μικρή αταξία την απομόνωσε σ’ ένα βίντεο για να ταλανίσει επί εικοσιτετράωρα και εικοσιτετράωρα τον ελληνικό λαό και την κοινή γνώμη. Ενώ έχει άλλα υπαρκτά ζητήματα στα οποία μπορεί να ασκήσει αντιπολίτευση, είπε ότι δήθεν έγινε νοθεία και ότι το Προεδρείο συνήνεσε μαζί με τη Νέα Δημοκρατία για να υπηρετήσει καλπονοθευτικούς σκοπούς και σκοτεινές σκοπιμότητες. Αν είναι δυνατόν!
Νομίζω σήμερα ότι με την στάση της καλής πίστεως η Νέα Δημοκρατία έρχεται να καταδείξει την πελώρια γκάφα που παρακολουθεί την σχετική επιλογή του κ. Γεώργιου Παπανδρέου.
Ας εξακολουθούμε να λειτουργούμε με την ρήτρα της καλής πίστεως και εντός και εκτός Κοινοβουλίου. Έτσι αντιμετωπίζουμε την πράξη της κ. Ράπτη και για μας σταματάει εδώ.