Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το συζητούμενο νομοσχέδιο, είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο θα έπρεπε να έχει έλθει προ πολλού προς συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή των Ελλήνων, διότι οι ρίζες του προβλήματος του ντόπινγκ στον ελληνικό αθλητισμό πάνε πολύ πιο πίσω από το Μάρτιο του 2004, δηλαδή από την ημερομηνία ανάληψης της ευθύνης διακυβέρνησης του τόπου από τη Νέα Δημοκρατία. Αυτό για να βάζουμε τα πράγματα στη σωστή πραγματική και ιστορική τους σειρά.
Με την κατάθεση, τη συζήτηση και την ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου –το λέω επειδή υπήρξε μια έμμεση αναφορά από τον αξιότιμο συνάδελφο κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., σχετικά με την ανασφάλεια των ημερών για την Κυβέρνηση- η Κυβέρνηση αποδεικνύει ότι εξακολουθεί το έργο της.
Έχουμε αναλάβει μία δέσμευση ενώπιον του ελληνικού λαού να προχωρήσουμε, το ταχύτερο δυνατόν και με πιο γρήγορο βήμα, στη διαδικασία ουσιαστικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων.
Από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις παίρνουμε το μήνυμα της βαριάς ατμόσφαιρας και της δυσαρέσκειας που επικρατεί σε ευρέα στρώματα του ελληνικού λαού. Είναι, όντως, η δυσμενέστερη συγκυρία για την Κυβέρνηση από το Μάρτιο του 2004 μέχρι και σήμερα. Η εικόνα αυτή είναι απολύτως αναστρέψιμη, πολιτικά και ουσιαστικά και η Κυβέρνηση, με γενναίες πολιτικές πρωτοβουλίες, εντός και εκτός Κοινοβουλίου, που θα προέλθουν από τον Πρωθυπουργό και από τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, θα αποδείξει τις αμέσως επόμενες εβδομάδες ότι η εικόνα που παρουσιάζεται προσωρινώς, περιστασιακά, στις δημοσκοπήσεις θα αναστραφεί και θα ανατραπεί πολύ σύντομα.
Η κατάθεση, η συζήτηση και η ψήφιση του σημερινού νομοσχεδίου αποτελεί ένα τέτοιο βήμα, διότι το θέμα της αντιμετώπισης του ντόπινγκ στον ελληνικό αθλητισμό δεν αφορά μια οικογενειακή μας υπόθεση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Δεν είναι ένα εσωτερικό μας θέμα να το λύσουμε, κλείνοντας πονηρά ο ένας το μάτι στον άλλο και συμψηφίζοντας -και εν πάση περιπτώσει- ανομήματα ή ανοχή της μιας ή της άλλης πλευράς ή συγγνωστή αμέλεια ή βαριά αμέλεια της μιας και της άλλης κυβέρνησης. Είναι ένα θέμα που αφορά την εικόνα της χώρας διεθνώς.
Πρέπει να σας πω ότι εγώ αισθάνθηκα πάρα πολύ άσχημα, όταν είδα τον κ. Ρογκ -εμμέσως, αλλά σαφώς- να διοχετεύει στα διεθνή μέσα μαζικής επικοινωνίας απαξιωτικά…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Αθλητισμού): Μην το λέτε. Αυτό δεν είναι…
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχει σημασία, εγώ θα το πω όπως το είδα και όπως το αισθάνομαι. Εγώ θα το πω όπως το είπα, κύριε Υπουργέ και όπως το αισθάνομαι. Μακάρι ο κ. Ρογκ να μην το είπε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Αθλητισμού): Μα, έκανε διάψευση.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μακάρι να μην το είπε. Εγώ επί σειρά ημερών άκουγα να μας κανοναρχούν διεθνή μέσα, λέγοντας και αποδίδοντας στον κορυφαίο παράγοντα των δομών της διοργάνωσης των Ολυμπιακών ότι η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια, δήθεν, στο χρυσό μετάλλιο του ντοπαρίσματος.
Το πρώτο που έχω να πω είναι: Μακάρι, να μην το είπε, κύριε Ιωαννίδη. Θα είμαι ιδιαίτερα ευτυχής για τον ίδιο.
Το δεύτερο είναι ότι η Ελλάδα δεν δέχεται μαθήματα αυτού του είδους από παράγοντες πάσης φύσεως και παραγοντίσκους, που πρέπει να κοιτάξουν πρώτα τα του οίκου τους και μετά να παριστάνουν τους πρυτάνεις και τους παιδαγωγούς διεθνώς. Αυτά προς τα έξω.
Όμως, προς τα μέσα, θα πρέπει να αναλάβουμε και ως ελληνικό πολιτικό σύστημα και ως ελληνική πολιτική τάξη τις ευθύνες μας και να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Η σημερινή ελεύθερη Ελλάδα, η δημοκρατική Ελλάδα, η ανοικτή κοινωνία, η κοινωνία των πολιτών δεν έχει ανάγκη να κτίσει το κύρος της χώρας και τη διεθνή εικόνα της χώρας και το γόητρο της χώρας πάνω σε μετάλλια τα οποία θα αθροίζονται, θα διαφημίζονται από κάθε λογής παράγοντες του αθλητισμού ή της πολιτικής, παράγοντες και παραγοντίσκους, θα τροφοδοτούν και θα οικοδομούν ένα ψεύτικο υπερεγώ της χώρας στην Ευρώπη, στο διεθνές σκηνικό και θα στηρίζονται, το λιγότερο που μπορώ να πω, πάνω στην άμμο, σε γυάλινα πόδια, σε κατασκευασμένες συνταγές μέσα σε υπόγεια της επιστήμης, μέσα σε εργαστήρια τύπου Μπάλκο που, ειρήσθω εν παρόδω, δεν έχουν οικοδομηθεί στην Ελλάδα, αλλά έχουν οικοδομηθεί σε χώρες τις οποίες γνωρίζει καλύτερα και με τις οποίες είναι εξοικειωμένος περισσότερο ο κ. Ρογκ, αν και Βέλγος ο ίδιος.
Είναι καιρός, λοιπόν, να βάλουμε τα πράγματα σε μια τάξη. Και θα παρακαλούσα: Είναι άχαρο να αθροίζονται εδώ τα μετάλλια, δηλαδή, η μία κυβέρνηση να διατείνεται ότι κάθεται επάνω σε ένα μεγάλο σωρό μεταλλίων και να κατηγορεί την άλλη. Άκουσα τον κ. Πάγκαλο πριν να λέει: «Εσείς πήρατε λιγότερα».
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Κύριε Πάγκαλε, θέλατε τα μετάλλια!
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θέλω να αρχίσω να αναξαίσω πληγές! Και δεν πρέπει σ’ αυτήν την Αίθουσα, αφού φθάνουμε στο σημείο μηδέν για να δώσουμε τη λύση –και θα δοθεί η λύση- δεν πρέπει να αρχίσουμε να αναξαίνουμε πληγές του παρελθόντος.
Δεν θέλω να πω τίποτα άλλο και θα σταματήσω εδώ, γιατί πληγώνω πολίτες που βάσισαν ελπίδες, ευγενή συναισθήματα πάνω στις προσπάθειες αθλητών. Δεν θέλω να θυμίσω ποιοι είναι κατηγορούμενοι σήμερα ενώπιον της ελληνικής δικαιοσύνης και από πού ξεκίνησαν. Και, εν πάση περιπτώσει, αν τελεσιδικήσουν αυτές οι αποφάσεις και είναι ενοχοποιητικές, είναι αποφάσεις καταδικαστικές επί ποίων ημερών ανδρώθηκαν τέτοιου είδους φαινόμενα. Ας μην πάμε σ’ αυτά.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Επιθυμείτε καταδίκες!
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Υπάρχει πρόβλημα! Δεν είπα ότι επιθυμώ καταδίκες.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Αυτήν την εντύπωση δίνετε!
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Βλέπω ότι υπάρχει πρόβλημα. Δεν το βλέπατε, κύριε Πάγκαλε, τόσα χρόνια; Δεν βλέπατε ότι υπάρχει πρόβλημα;
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Πέντε χρόνια Κυβέρνηση ήσασταν!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Πάγκαλε, μη διακόπτετε.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η Κυβέρνηση ήταν έτοιμη να προωθήσει το νομοθέτημα πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες! Και πήγε ο Σύλλογος των Πρωταθλητών με την κα Χαλκιά και είπε «μην το κάνετε τώρα, μη μας κόβετε τώρα τα πόδια που πάμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες! Αυτή είναι η αλήθεια!
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Εδώ μιλάμε για τα τέσσερα χρόνια, κύριε Υπουργέ! Πείτε μας για τα τέσσερα χαμένα χρόνια!
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Σακοράφα, σας εκτιμώ και το ξέρετε. Όμως, είμαι αντίθετος στην πρόχειρη ανάδειξη δημοσίων εισαγγελέων. Και δεν μπορεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σήμερα να φοράει την τήβεννο του εισαγγελέως του δημοσίου βίου και να έρχεται να κουνάει απειλητικά, αναπτύσσοντας κατηγορητήριο, τα δάχτυλα των χεριών του απέναντι στην Κυβέρνηση!
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Δεν το κάνουμε εμείς αυτό! Εσείς το κάνετε! Εμείς επισημαίνουμε τα λάθη σας.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εάν φθάσαμε εδώ που φθάσαμε, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει συγκεκριμένες ευθύνες με δεκάδες παράγοντες και «παραγοντίσκους», οι οποίοι βάσισαν καριέρες, δημοσιότητα, επικοινωνιακές στρατηγικές και –φοβάμαι- προσωπικό πλουτισμό πάνω σε τέτοιες διαδικασίες!
Ας τα αφήσουμε αυτά λοιπόν. Εδώ πρέπει να τελειώσουμε αυτήν την υπόθεση. Αυτή η υπόθεση ντροπιάζει την Ελλάδα!
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Και όχι μόνο αυτή! Αυτό που λέτε είναι απαράδεκτο!
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και δεν έχει κανείς δικαίωμα να ντροπιάζει τη χώρα!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κυρία Σακοράφα, παρακαλώ να μη διακόψετε ξανά! Σας παρακαλώ!
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτή είναι η πραγματικότητα!
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Αυτά που λέτε είναι απαράδεκτα! Συμβαίνουν τόσα στην ελληνική κοινωνία!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κυρία Σακοράφα, σας παρακαλώ πολύ! Σ’ εσάς απευθύνομαι! Με ακούτε; Σας παρακαλώ! Τι είναι αυτό το πράγμα;
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας παρακαλώ, κυρία συνάδελφε!
Και ούτε είναι δυνατόν να ερχόμαστε μ’ αυτήν την εικόνα σ’ αυτήν την Αίθουσα, σε μία τόσο κρίσιμη στιγμή που γίνεται προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο στη ρίζα του! Και θα πρέπει, όταν φθάσουμε στην ψήφιση και επί της αρχής και επί των άρθρων, να συνομολογήσουμε, να συναινέσουμε. Όταν, λοιπόν, φθάνουμε στη ρίζα του κακού, όταν φθάνουμε στο σημείο μηδέν, φθάνουμε στην αρχή της πορείας για να αναστρέψουμε όλην αυτήν την εικόνα, να ακυρώσουμε όλην αυτήν την εικόνα και δεν είναι δυνατόν να εμφανίζονται οι μεν κατήγοροι και τιμητές των δε!
Η αλήθεια είναι ότι ο αθλητισμός έχει εμπορευματοποιηθεί. Ακούγονται δεξιά και αριστερά, χαμηλόφωνα, περίεργες εκτιμήσεις από διεθνείς παράγοντες του τύπου «πιάσανε τους Έλληνες στα πράσα, διότι έχουν μείνει πίσω στην τεχνολογία του ντόπινγκ, ενώ ορισμένοι ξένοι είναι πολύ πιο μπροστά από τα μέσα ελέγχου και τις διαδικασίες ελέγχου της WADA».
Θα σας πω ότι και εγώ είμαι ιδιαίτερα δύσπιστος μέσα σ’ ένα τέτοιο διεθνές κύκλωμα εμπορευματοποίησης των πάντων, όπως είμαι ιδιαίτερα δύσπιστος και σε πολλά από τα ρεκόρ, τα οποία καταγράφονται και δημιουργούνται. Σημειώνονται επιδόσεις πέρα από τα ανθρώπινα όρια, οι οποίες ακυρώνουν και το ίδιο το πνεύμα, τη φιλοσοφία των Ολυμπιακών Αγώνων.
Η Ελλάδα είναι μικρή και πολύ έντιμη χώρα για να μπει σ’ αυτή τη διαδικασία. Και, εν πάση περιπτώσει, η Ελλάδα δεν θα δεχθεί μαθήματα απ’ αυτούς που ανέχθηκαν για πολλά χρόνια τη δημιουργία στο έδαφός τους επιχειρήσεων του τύπου Balco. Και γνωρίζετε πολύ καλά τη συγκεκριμένη περίπτωση και τις άλλες παρόμοιες περιπτώσεις.
Από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι εδώ πρέπει να πέσει πέλεκυς. Υπήρξαν και υπάρχουν για πολλά χρόνια παράγοντες οι οποίοι απομυζούν τον ιδρώτα και το αίμα των αθλητών, επιχείρησαν και επιχειρούν να κατασκευάσουν χάρτινες τίγρεις και να κρυφτούν από πίσω για να κερδίσουν χρήματα, δημοσιότητα, δύναμη. Η Κυβέρνηση σήμερα επιχειρεί να λύσει το θέμα.
Επειδή ο χρόνος τελειώνει, θα πω μόνο μία κουβέντα για το θέμα της βίας στα γήπεδα. Ακούω υποδείξεις, ακούω κριτική και ρωτώ το εξής: Τι έκαναν τόσο καιρό οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Τι έκαναν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όταν συνέπεσε να κυβερνούν τη χώρα την περίοδο που κραταιοί επιχειρηματίες -οι οποίοι ήθελαν να αυξήσουν το γόητρό τους και τη δύναμή τους, αλλά και την άμυνά τους- ήθελαν να χρησιμοποιήσουν την ιδιοκτησία των ποδοσφαιρικών ανωνύμων εταιρειών σαν άμυνα απέναντι σε ανταγωνιστές τους ή σαν άμυνα απέναντι και στον έλεγχο που υφίσταντο από τη δικαιοσύνη για κατηγορίες που υπήρχαν εναντίον τους;
Τι έκαναν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όταν αυτοί οι ισχυροί παράγοντες της οικονομίας δημιουργούσαν ιδιωτικούς στρατούς και τους στοίχιζαν πίσω τους, στους λεγόμενους Συνδέσμους Φιλάθλων; Και βεβαίως, ανέχονταν ή εθώπευαν φαινόμενα βίας τα οποία αποτελούσαν στοιχεία κοινωνικής βαρβαρότητας σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, αλλά και σε βάρος της δημόσιας τάξης, της περιουσίας, της ασφάλειας του κάθε Έλληνα και της κάθε Ελληνίδας.
Σήμερα η Κυβέρνηση επιχειρεί να βάλει μία τάξη. Κύριε Υπουργέ, απευθύνομαι και σε σας και στον κ. Λιάπη, η πολιτεία δεν μπορεί να ανέχεται να υπάρχει έννομος τάξη δύο ειδών και δύο εκδοχών. Μία έννομος τάξη εκτός γηπέδων για τον απλό πολίτη που παρκάρει παράνομα το αυτοκίνητό του και παίρνει κλήση -και σωστά- και μία έννομος τάξη μέσα στα γήπεδα, όπου ο Πρόεδρος της κάθε ΠΑΕ είναι ο δικτάτωρ, ο μονάρχης, ο απόλυτος δεσπότης των πάντων και εξευτελίζει όλες τις αρχές του τόπου, γιατί έχει την κερκίδα μαζί του.
Το φαινόμενο αυτό πλήττει το πολιτικό σύστημα, όπως και τη στοιχειώδη αντίληψη περί δημοκρατίας, ισονομίας και ισοπολιτείας και προσβάλλει το πολίτευμα, τους λειτουργούς του, την Ελληνική Δημοκρατία.
Τα μέτρα είναι καλά, αλλά πρέπει να δούμε και την άμεση εφαρμογή του στην πράξη. Υπήρξαν διατάξεις στο παρελθόν –οι οποίες σωστά θεσπίστηκαν και θεσμοθετήθηκαν- που στην πράξη πετάχτηκαν από τους ισχυρούς του χώρου στο καλάθι των αχρήστων.
Οι νόμοι της Ελληνικής Πολιτείας, το Σύνταγμα, ό,τι ισχύει για όλους τους πολίτες, πρέπει να ισχύει και στους συγκεκριμένους χώρους.
Με τις σκέψεις αυτές, ψηφίζουμε και στηρίζουμε το νομοθέτημα της Κυβέρνησης και επαναλαμβάνω ότι κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Έστω και τώρα πρέπει να προχωρήσουμε