Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα άρχιζα διαφορετικά την ομιλία μου, αν δεν αισθανόμουν ότι τα όσα είπε πριν από λίγο ο αξιότιμος Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν αδίκησαν τον Υπουργό Εσωτερικών, τον κ. Παυλόπουλο, αδίκησαν την πραγματικότητα, γιατί είμαστε εδώ αυτήκοοι μάρτυρες των όσων ειπώθηκαν τόσο από τον Αρχηγό του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και από τον Υπουργό Εσωτερικών στην απάντηση που του έδωσε. Εγώ θα έλεγα ότι ο Προκόπης Παυλόπουλος και λίγα είπε. Επαναλαμβάνω: Ο Προκόπης Παυλόπουλος και λίγα είπε, διότι η σημερινή εμφάνιση του κ. Γιώργου Παπανδρέου, Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, στην Αίθουσα αυτή, κατά τους πλέον επιεικείς χαρακτηρισμούς μπορεί να χαρακτηριστεί ως άκαιρη, άδικη και επιζήμια. Γι’ αυτό θα εκφράσω για μία ακόμη φορά τη λύπη μου για την παρουσία του εντός αυτής της Αίθουσας.
Σωστά επεσήμανε ο Υπουργός των Εσωτερικών, ότι την ώρα που αυτά ειπώθηκαν από τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ο οποίος σύμφωνα με την ελληνική συνταγματική τάξη είναι παράγων του Πολιτεύματος, προχωρεί η αντίστροφη μέτρηση για να πραγματοποιηθεί σε λίγες ώρες η πρώτη μετά από πολλές δεκαετίες επίσημη επίσκεψη Έλληνα Πρωθυπουργού στη γειτονική μας Τουρκία, σε ένα γείτονα που δεν επιλέξαμε, με τον οποίο η Ελλάδα θέλει να ζήσει σε συνθήκες καλής γειτονίας, συνεργασίας και φιλίας, υπό τον όρο ότι θα σεβαστεί τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα και την εθνική μας ανεξαρτησία.
Τι συνέβη, λοιπόν, σε αυτήν την Αίθουσα; Ο Καραμανλής δέχθηκε μία ακραία συκοφαντική επίθεση από τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης λίγες ώρες πριν την επίσημη επίσκεψή του στην Τουρκία. Ακούσαμε, εγώ εμβρόντητος, κατάπληκτος, τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να λέει ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός θα πάει αποδυναμωμένος στην Τουρκία από τα τελευταία γεγονότα. Θεωρώ ότι η θέση που εξέφρασε ο Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι επιεικώς απαράδεκτη.
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός σε λίγες ώρες θα είναι στην Άγκυρα, δυνατός, ενδυναμωμένος πριν από όλα και πάνω από όλα από την εμπιστοσύνη που ακουμπάει επάνω του το σύνολο του ελληνικού λαού. Ο Καραμανλής πάει δυνατός, ενισχυμένος στην Άγκυρα, για να ζητήσει μεταξύ των άλλων την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου που απορρέει από τις διμερείς συνθήκες στις διμερείς σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας. Ο Καραμανλής πάει ενισχυμένος, ενδυναμωμένος στην Άγκυρα από την εμπιστοσύνη του συνόλου του ελληνικού λαού, για να ζητήσει την εφαρμογή των διεθνών συνθηκών και των αποφάσεων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στη μαρτυρική Κύπρο, της οποίας το βόρειο κομμάτι παραμένει κατεχόμενο μετά την τουρκική εισβολή και παρατεινόμενη μέχρι σήμερα παράνομη κατοχή.
Αυτά, για να τελειώνουμε την ιστορία και να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Και να μην εμφανίζονται οι φορείς της ακραίας και έξαλλης αντιπολίτευσης κατήγοροι της Κυβέρνησης ότι δήθεν με τα όσα απέδωσε στον Αρχηγό του ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπερέβη τα εσκαμμένα.
Ίσως, όμως, έπρεπε κατά μία άλλη εκδοχή να είμαστε περισσότερο επιεικείς προς τον κ. Παπανδρέου, γιατί θα μπορούσε κανείς να του αναγνωρίσει βαριά αμέλεια για το γεγονός ότι δεν συνεδύασε τα όσα είπε κατά του Έλληνα Πρωθυπουργού με το πολύ σημαντικό από εθνικής άποψης περιεχόμενο της επίσκεψής του στην Άγκυρα. Κατά μία άλλη εκδοχή είχε στραμμένο το βλέμμα του και την προσοχή του στα εσωκομματικά του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Διότι, πώς να το κάνουμε; Κάθε φορά που εμφανίζει η πτέρυγα του κ. Βενιζέλου μία αξιοσημείωτη εσωκομματική κινητικότητα που αποβλέπει στο να αμφισβητεί στα λόγια και στις πράξεις την ηγετική επάρκεια του κ. Γεώργιου Παπανδρέου, ο ίδιος για να καλύψει την αμηχανία του, την ένδεια επιχειρημάτων προς το εσωτερικό και προς το εξωτερικό του ΠΑ.ΣΟ.Κ., εκτρέπεται σε μία υβριστικού και μηδενιστικού περιεχομένου συκοφαντική αντιπολίτευση, με μόνιμο στόχο τον Κώστα Καραμανλή.
Μη μου πείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι τώρα έπνιξε τον Αρχηγό του κινήματός σας η δυσοσμία για όσα προκύπτουν που ως ένα μέρος έχουν την εστία της αποφοράς στο χώρο των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας. Είμαι δημοσιογράφος με είκοσι πέντε χρόνια θητεία στη μαχόμενη και ανεξάρτητη δημοσιογραφία. Ρωτάω, όταν επί των ημερών των εκσυγχρονιστών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., επί των ημερών του ψευδοεκσυγχρονιστικού σκοταδισμού, του ερέβους, το κράτος των εκσυγχρονιστών, το κράτος του κ. Πανταγιά με μυστικά κονδύλια, με διορισμούς έστηνε συστήματα απηνούς διωγμού δημοσιογράφων που ήταν απλώς προσκείμενοι, όχι στην αντιπολίτευση –αυτό ήταν δεδομένο- αλλά στους διεκδικητές της αρχηγίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. την εποχή που έτρεχε στην κούρσα ο κ. Σημίτης, πού ήταν ο κ. Γεώργιος Παπανδρέου;
Είναι ψέματα ότι επί των ημερών της εκσυγχρονιστικής διακυβέρνησης η ηγετική ομάδα έβαλε στο στόχο –και μη με αναγκάσετε να πω ονόματα- ανεξάρτητους δημοσιογράφους, οι οποίοι ιδεολογικά και πολιτικά προήρχοντο από το χώρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Δικαίωμά τους. Είμαστε μικρός τόπος και είναι γνωστό πού ανήκει ο καθένας ιδεολογικά και πολιτικά. Αυτοί έκαναν τη δουλειά τους, αλλά επρόσκειντο ιδεολογικά και πολιτικά στον κ. Τσοχατζόπουλο και στον κ. Αρσένη. Έπρεπε να γίνουν αντικείμενο διώξεων και επαγγελματικής εξόντωσης και να μην μπορούν να βρουν δουλειά; Αυτή είναι η αλήθεια. Τιμωρήθηκαν, επειδή ανήκαν στον ιστορικό παραδοσιακό πυρήνα του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Πότε άρχισε στα media, κύριε Γιώργο Παπανδρέου, ο χορός των επιχειρηματικών και εκδοτικών συγκρούσεων και συμφερόντων; Πότε οι ψίθυροι έγιναν κραυγές για διαπλοκές και για άνομες πολιτικές σχέσεις μεταξύ της ηγετικής ομάδας που κυβερνούσε και των ισχυρών εργολάβων-επιχειρηματιών- προμηθευτών του δημοσίου; Πότε έγινε, κύριε Γιώργο Παπανδρέου, από εξαίρεση κανόνας το πρόβλημα της αυτονομίας της πολιτικής έναντι των εξωθεσμικών εξωπολιτικών κέντρων λήψης αποφάσεων, των οποίων επικεφαλής είναι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα;
Πότε ψηφίστηκαν, αξιότιμε Αρχηγέ της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, νόμοι για τη διαφάνεια και την αυτονομία της πολιτικής από εξωθεσμικά συμφέροντα, όπως ο νόμος Βενιζέλου, που δεν εφαρμόστηκαν ποτέ; Ο νόμος Βενιζέλου δεν εφαρμόστηκε ποτέ, ενώ ψηφίστηκε μετά πολλών επαίνων από την τότε πλειοψηφία του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Και σήμερα έρχεται το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δια του αρχηγού του και δια του αξιοτίμου κοινοβουλευτικού του εκπροσώπου να υποθέσει ότι ο ελληνικός λαός έχει βραχεία μνήμη και να κατηγορήσει τους πάντες για φαινόμενα σήψεως, φαινόμενα παρακμής. Ναι, εντοπίζονται στην καθημερινότητά μας.
Γινόμαστε αποδέκτες τον τελευταίο καιρό αυτής της δυσοσμίας. Όμως, όποιος επιχειρήσει να την αποδώσει στην παρούσα Κυβέρνηση, νομίζω ότι προσβάλλει τη συλλογική μνήμη του ελληνικού λαού, που και μνήμη έχει και ξέρει το ρόλο που έπαιξαν πρόσωπα σε συγκεκριμένες δύσοσμες καταστάσεις αποφοράς.
Για τα θέματα του εκλογικού νόμου, δηλαδή για τα θέματα συνταγματικότητας και αντισυνταγματικότητας, είχα την ευκαιρία να μιλήσω στην αρχή, στην ολιγόλεπτη πεντάλεπτη σχετική τοποθέτησή μου.
Για τα θέματα που προτείνει ο νέος νόμος, ο τροποποιούμενος εκλογικός νόμος, θα αναφερθώ αύριο στην κατ’ άρθρον συζήτηση. Θα ήθελα, όμως, και με την ιδιότητα του γενικού εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας στην προηγούμενη Βουλή, κατά τη διαδικασία αναθεωρήσεως του Συντάγματος, να κάνω ορισμένες επισημάνσεις για τα όσα απαράδεκτα ειπώθηκαν πριν από λίγο απ’ αυτό τον κοινοβουλευτικό άμβωνα, για τα θέματα της αναθεώρησης του Συντάγματος.
Ούτε λίγο ούτε πολύ ο κ. Γιώργος Παπανδρέου παρέπεμψε το θέμα της αναθεώρησης στις ελληνικές καλένδες. Έθεσε ένα προπέτασμα οξύτητας. Επιχείρησε να δημιουργήσει τεχνητή ένταση. Γιατί; Για να καλυφθεί μπροστά στη μεγάλη πρόκληση της αναθεωρητικής διαδικασίας, η οποία στην παρούσα Βουλή μπαίνει στην πλέον αποφασιστική της φάση.
Δεν θέλει ο κ. Παπανδρέου αναθεώρηση, παρόλο που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ψήφισε στην εκκίνηση της αναθεωρητικής διαδικασίας να κινηθεί η διαδικασία στην προηγούμενη Βουλή προς τα εμπρός. Δεν θέλει αναθεώρηση, γιατί γνωρίζει ότι στην πλέον αποφασιστική φάση που θα ξεκινήσει τώρα δεν θα υπάρχει ένα ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Θα υπάρξουν ένα-δύο-τρία, περισσότερα κομμάτια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Και προκειμένου να διακυβευθεί η ανύπαρκτη ενότητα και ομοψυχία του Κόμματός του, για μια ακόμη φορά επιλέγει τον εύκολο, αλλά ολισθηρό και επικίνδυνο δρόμο της οξύτητας, της έντασης, της μηδενιστικής αντιπολίτευσης, για να καλύψει την αμηχανία του και την πολιτική του ένδεια.
Κύριε Παπανδρέου, αν πραγματικά είστε ειλικρινής και πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξουμε σε θεσμικό επίπεδο πολλά πράγματα προς το καλύτερο σε αυτόν τον τόπο, εμείς το πιστεύουμε και σας προκαλούμε: Ελάτε εδώ και τώρα να συμμετάσχετε στην πλέον αποφασιστική φάση της αναθεώρησης του ελληνικού Συντάγματος! Ελάτε να ολοκληρώσουμε κάτι που ξεκινήσαμε μαζί!
Έχουμε ξεκαθαρίσει, ως κυβερνητική πλειοψηφία, ότι είμαστε διατεθειμένοι σε αυτήν την παρούσα και πλέον αποφασιστική φάση να συζητήσουμε με την Αξιωματική Αντιπολίτευση, αλλά και με την ελάσσονα Αντιπολίτευση και δικές της προτάσεις. Δεν μας δεσμεύουν σε τίποτα όσα ειπώθηκαν -το γνωρίζετε, γιατί και το Σύνταγμα γνωρίζετε και τον Κανονισμό της Βουλής γνωρίζετε- κατά την προηγηθείσα φάση στην Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος. Μπορούμε να διαλεχθούμε επί των άρθρων που αποφασίσαμε να αναθεωρήσουμε και να καταλήξουμε σε ένα περιεχόμενο, που θα αποτελεί βάση συναίνεσης και θα ανοίξει το δρόμο για μια γενναία θεσμική μεταρρύθμιση εδώ και τώρα.
Τα υπόλοιπα είναι «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε». Είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Είναι προπετάσματα καπνού και οξύτητας, για να καλυφθεί η ένδεια και η ανυπαρξία επιχειρημάτων. Να καλυφθούν τα τεράστια προβλήματα εσωτερικής συνοχής που πλήττουν το ΠΑ.ΣΟ.Κ., τα οποία τα τελευταία εικοσιτετράωρα έχουν υποτροπιάσει. Αποδεικνύεται ότι ο Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν θέλει ούτε μέτρα ούτε αλλαγές. Και φοβάμαι ότι για όλα αυτά, για μια ακόμη φορά, με όσα είπε σε αυτήν την Αίθουσα έχει εκτεθεί και πάλι ανεπανόρθωτα στη συνείδηση των Ελλήνων και των Ελληνίδων.
Σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα τα οποία αφορούν τον εκλογικό νόμο, θα έχουμε την ευκαιρία να τα συζητήσουμε ειδικότερα αύριο. Ένα θα πω για τους συναδέλφους από την πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. οι οποίοι ολοφύρονται: Δεν αλλάζει ο εκλογικός νόμος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι!
Ο εκλογικός νόμος στη μήτρα του, στη βασική του διάταξη, στη βασική του διάρθρωση παραμένει ο ίδιος. Είναι ο «νόμος Σκανδαλίδη». Τροποποιείται κατά τι, στην ίδια λογική. Γίνεται ένα βήμα προς τα εμπρός από τη λογική Σκανδαλίδη. Γιατί; Διότι η πρώτη εφαρμογή αυτού του νόμου, που ο Καραμανλής τον εφήρμοσε παρ’ όλο που θα μπορούσε να τον αλλάξει προεκλογικά και να πετύχει στις μεθεπόμενες εκλογές, δηλαδή σ’ αυτές που θα έρθουν τώρα, την εφαρμογή του νέου νόμου, ο Καραμανλής είπε ότι δεν μπορούμε να αλλάζουμε τους νόμους σαν τα πουκάμισα. Θα πρέπει να δοκιμαστεί ο νόμος στην πράξη. Και δοκιμάστηκε ο νόμος. Δεν αμφισβητούμε την αναλογικότερη εκπροσώπηση των πολιτικών δυνάμεων. Αυτό το οποίο αμφισβητήθηκε στην πράξη και αφορά την αποτελεσματικότητα αυτού του νόμου, είναι η αδυναμία του να δίνει σταθερές κυβερνήσεις. Διότι ο ελληνικός λαός δεν πάει στην κάλπη, δεν πάει πίσω από το παραβάν για να ψηφίσει, μόνο για να εκπροσωπηθεί. Πάει πίσω από το παραβάν για να εξασφαλίσει την καλύτερη δυνατή πολιτική του εκπροσώπηση, αλλά ταυτόχρονα για να προκύψει μια κυβέρνηση σταθερή, δυνατή και ικανή να ανταποκριθεί στα αιτήματά του, να του λύσει τα προβλήματα, να κάνει την καθημερινότητά του ολιγότερον περίπλοκη, ολιγότερον δύσκολη.
Η Κυβέρνηση λοιπόν επιχειρεί να σταθμίσει αυτές τις δυο συνταγματικές επιταγές και τις δυο, επιτρέψτε μου να πω, συνταγματικές προτεραιότητες. Από τη μία: σταθερή Κυβέρνηση. Σταθερή και αποτελεσματική. Και από την άλλη: Καταγραφή στον χάρτη των εκλογών των τάσεων που διαμορφώνονται στο εκλογικό σώμα. Όσο το δυνατόν περισσότερο αντιπροσωπευτική καταγραφή. Η στάθμιση αυτών των δύο προτεραιοτήτων οδηγεί στην τροποποίηση του εκλογικού νόμου –προσέξτε, το λέω προς τους ολοφυρομένους, τους λίγους συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης- προς την κατεύθυνση της προέκτασης της λογικής του νόμου Σκανδαλίδη. Πάμε ένα βήμα μπροστά από το νόμο Σκανδαλίδη. Δεν αλλάζουμε ούτε το πνεύμα ούτε το γράμμα του νόμου.
Διότι αν πιστεύετε στην ειλικρινή και ανόθευτη αναλογική, σας ρωτάω: Γιατί δεν την θεσμοθετήσατε στα είκοσι χρόνια που κυβερνήσατε τη χώρα; Εκτός αν για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά η περίφημη ρήση του ποιητή: «πού είσαι νιότη που’ δειχνες» -το παραφράζω- «πως θα γινόσασταν άλλοι!»
Ευχαριστώ πολύ.