Αξίζουν συγχαρητήρια στους ανθρώπους της «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗΣ» για την τόσο σημαντική αυτή πρωτοβουλία τους. Γιατί σε καιρούς, που κάποιοι κυνηγούν τις εντυπώσεις και τον θόρυβο και ξεχνούν την ουσία, η συγκεκριμένη εφημερίδα προσεγγίζει τα πραγματικά ζητήματα της εποχής μας, που αφορούν είτε στις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει στον εσωτερικό τομέα η χώρα, είτε τα θέματα της πορείας της Ελλάδος στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

Θα μου πείτε, γιατί τώρα αυτή η συζήτηση για τις ελληνο-γαλλικές σχέσεις;

Θα σας απαντήσω ευθέως: Γιατί αυτή την περίοδο η Γαλλία έχει αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο, τόσο στην Ε.Ε., όσο και στα διαδραματιζόμενα στο διεθνές σκηνικό, στα πλαίσια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και των επιπτώσεων που έχει.

Η Γαλλία σήμερα, από πλευράς πολιτικής, γνωρίζει μία  νέα άνθιση της επιρροής της.

Η εκλογή στον προεδρικό θώκο ενός δυναμικού πολιτικού, με όραμα και με δημιουργικές ανησυχίες, όπως ο Νικολά Σαρκοζί, έβγαλε τη Γαλλία από την εσωστρέφεια των τελευταίων ετών και την επανέφερε σε ρόλο πρωταγωνιστή στις ευρωπαϊκές αλλά και τις παγκόσμιες εξελίξεις.

Παράλληλα, ο Γάλλος Πρόεδρος, με την ιδιότητα του προεδρεύοντος στο Συμβούλιο Αρχηγών Κρατών της Ε.Ε., αναθερμαίνει και ενισχύει τον ηγετικό άξονα του διδύμου Γερμανίας-Γαλλίας, προωθώντας αποφασιστικά την προσπάθεια της Ευρώπης να αποκτήσει έναν νέο ρόλο ισχυρότατου παγκόσμιου παίκτη, τόσο στα θέματα της οικονομίας, όσο και στα θέματα άμυνας και εξωτερικής πολιτικής.

Με άλλες πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει η Γαλλική Προεδρία, σε εθνικό και σε διμερές επίπεδο, η Γαλλία αναθερμαίνει τις σχέσεις της με τις Η.Π.Α. αλλά και τη Ρωσία. Παίρνει πρωτοβουλίες για τη Μέση Ανατολή, ισορροπώντας προσεχτικά μεταξύ Ισραήλ και Αράβων, ξαναβρίσκει έναν δυναμικό ρόλο στις πολιτικές και εμπορικές σχέσεις της με τις χώρες της Βορείου Αφρικής, «εισβάλλει» επιχειρηματικά στην Κίνα και την Ινδία και αξιοποιεί περισσότερο τους παλαιούς δεσμούς της με χώρες της Άπω Ανατολής, όπως το Βιετνάμ και η Καμπότζη. Και ενισχύει ακόμη  περισσότερο την παραδοσιακή επιρροή που διαθέτει σε κράτη της κεντρικής και δυτικής Αφρικής.

Οι καλές σχέσεις Ελλάδας και Γαλλίας έχουν τις ρίζες τους στην ιστορική πορεία των δυο λαών.

Ο Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός, του οποίου κεντρικό πεδίο αναφοράς υπήρξε η Γαλλία, θεωρείται, δικαιολογημένα, ότι αντλεί τις αξίες του και τα ιδανικά του από τις ανθρωπιστικές αρχές της Ελληνικής Κλασσικής Αρχαιότητας.

Με τη σειρά τους, οι διαδοχικές εξεγέρσεις των υποδούλων στον Οθωμανικό ζυγό Ελλήνων, που οδήγησαν στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 άντλησαν την έμπνευση τους από τη Γαλλική Επανάσταση, που αποτέλεσε κορυφαίο ιστορικό σταθμό  στη νεωτέρα ιστορία της Ευρωπαϊκής Ηπείρου.

Κατά τη νεοτάτη, αλλά και την πλέον πρόσφατη, φάση της ιστορίας των δυο λαών οι δεσμοί φιλίας και συνεργασίας πολλαπλασιάζονται.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, με τον στρατηγό Ντε Γκολ  και αργότερα με τον Βαλερί Ζισκάρ Ντ’εστέν, ο Ανδρέας Παπανδρέου με τον Φρανσουά Μιτεράν αποτελούν τους πόλους  ενός νέου πλαισίου ιδιαίτερα θερμών σχέσεων και στενής συνεργασίας.

Σήμερα η συνεργασία αυτή έχει επεκταθεί σε όλους τους τομείς, και από χρόνο σε χρόνο, εμβαθύνεται όλο και περισσότερο.

Η πρόσφατη επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου στην Αθήνα, αλλά και οι διαδοχικές επαφές του με τον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή στα Ευρωπαϊκά Συμβούλια έχουν αναδείξει την συναντίληψη των δύο ηγετών στα περισσότερα μεγάλα θέματα, αλλά και την καλή προσωπική «χημεία» που έχουν μεταξύ τους.

Είμαι βέβαιος ότι τα όσα θα ειπωθούν στην Ημερίδα της «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗΣ» από συναδέλφους Υπουργούς και Βουλευτές, καθώς και από τους υπολοίπους διακεκριμένους ομιλητές, θα συμβάλουν καθοριστικά στην ενημέρωση του ελληνικού κοινού και στην περαιτέρω σύσφιξη των ήδη πολύ καλών σχέσεων μεταξύ των δύο λαών.

Καλή Επιτυχία!