Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μιλήσαμε και θα ξαναμιλήσουμε για τα δραματικά γεγονότα των τελευταίων ημερών, γιατί συγκροτούν την εικόνα μιας κρίσης η οποία πραγματικά είναι πρωτόγνωρη για την ελληνική κοινωνία και για το ελληνικό πολιτικό σύστημα, τουλάχιστον από τη δεκαετία του ’50 μέχρι σήμερα, τον τελευταίο μισό αιώνα.
Αυτό που μπορεί ο ελληνικός λαός να αντιληφθεί μετά βεβαιότητας είναι ότι η Κυβέρνηση, η υπεύθυνη Κυβέρνηση του τόπου, εκεί που χρειάζεται, όταν έρθει η ώρα θα αποτιμήσει το σύνολο των γεγονότων, θα κάνει και την κριτική και την αυτοκριτική της. Και αν και όπου υπήρξαν λάθη, παραλείψεις ή αδυναμίες και αυτά θα είναι εγνωσμένα, συγγνωστά, έστω και μετά τα γεγονότα και θα βγουν τα απαραίτητα συμπεράσματα.
Αυτό όμως, το οποίο δεν επιτρέπεται σήμερα …
Κυρία Πρόεδρε, έχω μία φυσική αδυναμία και θα παρακαλέσω να μου την αναγνωρίσετε. Όταν υπάρχει πολύς θόρυβος στο Κοινοβούλιο, αδυνατώ να διατυπώσω τις απόψεις μου. Θα σταματήσω, λοιπόν, μέχρι να υπάρξει ησυχία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι, θα αρχίζω να φωνάζω ονόματα.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Λέω λοιπόν ότι η Κυβέρνηση θα κάνει την αυτοκριτική της.
Αυτό το οποίο δεν επιτρέπεται λίγα εικοσιτετράωρα μετά την εκδήλωση των τραγικών περιστατικών, είναι να μετατρέπεται το πεδίο εκδήλωσης αυτών των γεγονότων, σε προνομιακό πεδίο από ορισμένους κομματικής, θα έλεγα καλύτερα μικροκομματικής επέλασης.
Εάν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η ηγεσία σας θέλει να κάνει σκληρότερη αντιπολίτευση, να την κάνει. Την περιμένουμε εδώ και πολύ καιρό και δεν εκδηλώνεται.
Δεν είναι προνομιακό πεδίο για μηδενιστική αντιπολίτευση αποδόμησης και καταστροφής των πάντων το πεδίο των τελευταίων δραματικών γεγονότων. Και εν πάση περιπτώσει, η δημαγωγία προς τους νέους έχει τα όριά της.
Άκουσα πριν τον αξιότιμο Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να λέει «Τα λέγαμε». Ναι, τα λέγατε και τα λέτε ως Αντιπολίτευση. Όταν ήρθε η ώρα να τα κάνετε πράξη και ήσαστε Κυβέρνηση, δεν τα κάνατε.
Όσοι λοιπόν τα λένε εκ των υστέρων γιατί δεν τα κάνανε εκ των προτέρων όταν είχαν τα ηνία της εξουσίας στα χέρια τους, είναι απλώς αναξιόπιστοι και αφερέγγυοι. Αυτό είστε σήμερα.
Και θα παρακαλούσα να πέσει ο τόνος γιατί είναι ώρες συναίνεσης, είναι ώρες σύνθεσης, είναι ώρες τις οποίες θα πρέπει να συνομιλήσουμε και να ανταποκριθούμε στα προβλήματα που έχει ο Έλληνας και η Ελληνίδα και κυρίως να αποκαταστήσουμε το αίσθημα διατάραξης της ασφάλειας και του δικαίου. Αυτά λοιπόν πρέπει να τα ξεκαθαρίσουμε.
Τώρα, για τις εκφράσεις στα πλαίσια αυτής της καταδημαγώγησης των πάντων, ότι θα κληθεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να χειριστεί σύντομα τις ευθύνες κ.ο.κ., ένα πολύ μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού και απ’ αυτούς που διαμαρτύρονται για ορισμένες εκφάνσεις ή πτυχές της κυβερνητικής πολιτικής, λέει κύριε Βενιζέλο, ευτυχώς που δεν θα κληθεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σύντομα να χειριστεί τόσο κρίσιμες και τόσο σοβαρές υποθέσεις. Ευτυχώς! Και θα το διαπιστώσετε.
Αφήστε τις δημοσκοπήσεις. Οι δημοσκοπήσεις φωτογραφίζουν τη δυσάρεστη για την Κυβέρνηση συγκυρία μιας συγκεκριμένης περίστασης. Θα το δείτε μόλις μπει η κάλπη, η πλέον αλάνθαστη μέτρηση του φρονήματος και της εκλογικής προθέσεως και βουλήσεως του κάθε Έλληνα και της κάθε Ελληνίδας. Αλλά νομίζω ότι ήρθε η ώρα να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα.
Κι αν έχει φταίξει η Κυβέρνηση σε κάτι, νομίζω κύριε Υπουργέ, ότι έχει φταίξει φοβούμενη μήπως δεχθεί μύδρους από την αντιπολίτευση, τη γνωστή κασέτα, η γνωστή επωδός μη χαρακτηρίσουν τη Νέα Δημοκρατία ότι είναι «δεξιά», ότι είναι συντηρητική, ότι δεν είναι προοδευτική, ότι δεν είναι αρκούντος προοδευτική, κατά τα κριτήρια των κυρίων της ηγετικής ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που άφησαν το Πολυτεχνείο να καεί το 1985. Ξέχασαν το εξαιρετικά τραγικό επεισόδιο της δολοφονίας ενός άλλη νέου παιδιού που έγινε επί των ημερών τους και παριστάνουν σήμερα τους εισαγγελείς της χώρας και του δημοσίου βίου.
Αν, λοιπόν, φταίει η Νέα Δημοκρατία σε κάτι, κύριε Παυλόπουλε, φταίει διότι έχοντας αυτό το σύμπλεγμα μη την πουν «δεξιά», δεν ξεκαθάρισε από την αρχή, από το 2004, τους λογαριασμούς με τη βία.
Ακούστε, κύριοι συνάδελφοι, τα υπόλοιπα είναι πομφόλυγες. Θα πρέπει να αποφασίσουμε και να ξεκαθαρίσουμε σ’ αυτή την κρίσιμη συγκυρία -και ενώ είμαι αντίθετος με όσα είπε ο κ. Βενιζέλος, θα επισημάνω την εξαιρετικά μεγάλη σημασία της θετικής του αναφοράς για το θέμα των σχολείων και θα έρθω σ’ αυτό- τις σχέσεις του πολιτικού συστήματος με τη βία, από οπουδήποτε κι αν προέρχεται. Επειδή ακούω από την πλευρά της αριστεράς διάφορες αναφορές περί κρατικής βίας, ακούστε.
Εγώ ως μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου σας λέω ότι πρέπει να επανεξετάσουμε και θέματα λειτουργίας της Ελληνικής Αστυνομίας, θέματα οπλοφορίας, οπλοχρησίας, εκπαίδευσης, ελέγχου της υπόστασης και του ψυχισμού των Ελλήνων αστυνομικών. Αυτά θα τα συζητήσουμε, βεβαίως, επειδή ακούω περί κρατικής βίας. Αλλά θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τις σχέσεις μας με τα φαινόμενα της βίας. Και ιδού ένα από τα σφάλματά μας και πρέπει να το παραδεχτούμε, ότι έπρεπε από το Μάρτη του 2004 να ξεκαθαρίσουμε τι συμβαίνει με το φαινόμενο που λέγεται Εξάρχεια, τι συμβαίνει με το αυτόνομο κράτος των Εξαρχείων, τι συμβαίνει με την ωμή παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου από δυνάμεις μελανοχιτώνων ακραίων, οι οποίοι θα ήταν οι καλύτεροι συνοδοιπόροι του Μουσολίνι στην πορεία προς τη Ρώμη για την κατάληψη της εξουσίας και οι οποίοι έχουν ενδυθεί σήμερα το μανδύα του δήθεν προοδευτικού.
Προχθές εισέβαλαν σε αίθουσα πανεπιστήμιου, διέκοψαν εκδήλωση, κατέβασαν από το έδρανο τον Πρύτανη και καθηγητές, του άνοιξαν το κεφάλι και τον οδήγησαν στην εντατική, διέλυσαν τη διαδικασία και για μια ακόμη φορά έλαμψαν δια της βίαιης συμπεριφοράς, για την οποία ούτε εμείς ως Νέα Δημοκρατία δεν εκδώσαμε μια ανακοίνωση. Γιατί; Γιατί υπάρχει ο φόβος μας μη μας πουν ότι δεν είμαστε αρκούντος προοδευτική κατά τα κριτήρια και κατά την αξιολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ και ορισμένων από την πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Εκεί έχουμε φθάσει.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
Λοιπόν, να ξεκαθαρίσουμε το θέμα των φαινομένων βίας στην ελληνική κοινωνία. Είστε με τη βία ή δεν είστε; Καταδικάζετε τη βία από οπουδήποτε κι αν προέρχεται, ναι ή όχι; Είστε υπέρ της μεταφοράς των κινητοποιήσεων στα σχολεία; Χαίρομαι γι’ αυτό που είπε ο κ. Βενιζέλος.
Το κλειστό σχολείο είναι σχολείο που υπηρετεί το σκοταδισμό, την κοινωνική αντίδραση, τις κοινωνικές ανισότητες, τη διεύρυνση των κοινωνικών αδικιών. Το ανοιχτό σχολείο είναι το προοδευτικό σχολείο.
Υπάρχουν αιτήματα. Βεβαίως. Και εγώ θα μπω μαζί με τα παιδιά στις πορείες τους. Βεβαίως υπάρχουν αιτήματα κοινωνικής διαμαρτυρίας. Συμβαίνει σε κάθε δημοκρατία. Αυτό σημαίνει ότι θα κλείσουμε τα σχολεία; Ή ότι θα εφαρμοστεί η ρήση που άκουσα, αγαπητέ κύριε Δρίτσα, από κάποιο στέλεχος ηγετικό του χώρου σας, ότι τώρα θα μεταφερθεί ο αγώνας στα σχολεία;
Το εννοείτε αυτό, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ; Εννοείτε ότι θα «μεταφερθεί» ο αγώνας στα σχολεία;
Επιτρέψτε μου, κυρία Πρόεδρε, για να ξεκαθαρίσω κι αυτό στο Προεδρείο αφού το θίγετε. Δεν είχατε την ευαισθησία να το θίξετε και στον προλαλήσαντα κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Δεν θα σας κουράσω. Απλώς να σημειώσω επειδή εγώ δεν μιλάω για θέματα που δεν έχουν συνάφεια με το συζητούμενο: Κυρία Πρόεδρε, αποτελεί κοινό τόπο και κοινό παρανομαστή και επικαλούμαι τον ορθολογισμό σας το συζητούμενο νομοσχέδιο αφορά θέματα Δημοσίας Τάξεως εκτός των άλλων. Έχει λοιπόν, απόλυτη συνάφεια με τα θέματα που αφορούν στα τελευταία δραματικά γεγονότα. Αυτό για να τελειώσουμε και με την ένσταση που ακούω να έρχεται και να επανέρχεται .
Και κλείνω γιατί σας εκτιμώ και δεν θέλω να δοκιμάσω τις αντοχές σας. Για το όνομα του Θεού!
Κλείνω λέγοντας το εξής: Η χώρα όντως βρίσκεται στη δίνη μιας νέας κρίσεως. Υπήρξε ένας φόνος για τον οποίο κάποιος θα τιμωρηθεί και θα πληρώσει. Το είπε και ο Πρωθυπουργός. Υπήρξαν μηνύματα κοινωνικής διαμαρτυρίας -έτσι τα ανέγνωσα εγώ- από τους φιλήσυχους νέους ανθρώπους και όχι μόνο που κατέβηκαν στους δρόμους .Υπήρξε όμως και μια τρομακτική χρήση βίας από ένα σκοτεινό και ύποπτο κοινωνικό περιθώριο του οποίου την ύπαρξη κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν ανεχθούμε στη χώρας μας θα είμαστε υπεύθυνοι γι’ αυτά που θα ακολουθήσουν.
Τιμώ όσους επιχειρούν να υπηρετήσουν τη διαμάχη και τη διαπάλη των ιδεών. Έχουμε ανάγκη να εμβολιάζεται το πολιτικό σύστημα και το πολιτικό φάσμα από ιδέες και από απόψεις όλων των πτερύγων, από την εξωκοινοβουλευτική αριστερά της οποίας παρακολουθώ τον προβληματισμό για τα θέματα και τους κινδύνους της παγκοσμιοποίησης, από την κοινοβουλευτική αριστερά, από τα κόμματα τα σοσιαλιστικά, τα κεντρώα , τα κεντροδεξιά, τα δεξιά. Ναι αυτό που πρέπει να αποκλείσουμε και να το αποκλείσουμε δια παντός είναι η χρήση βίας. Άλλο η διαπάλη ιδεών, άλλο η σύγκρουση ιδεών που αποτελεί τον πυρήνα την πεμπτουσία της φιλοσοφίας της δημοκρατίας και άλλο η ωμή βία που έρχεται να καταλύσει κάθε έννοια δημοκρατίας, έρχεται να καταλύσει κάθε έννοια ελευθερίας και ασφάλειας του πολίτη. Και από τα τελευταία γεγονότα από τη δράση των ακραίων και σκοτεινών στοιχείων έχει διαταραχθεί το αίσθημα της ασφάλειας και του κράτους δικαίου. Δεν είναι μόνο θέμα της Κυβέρνησης. Είναι θέμα όλων μας να δώσουμε τη σωστή απάντηση. Ιδού η πρόκληση. Ας απαντήσουμε όλοι.