Ομιλία κατά την συζήτηση επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ), ενσωμάτωση των Οδηγιών 2005/14/ΕΚ για την υποχρεωτική ασφάλιση οχημάτων και 2005/68/ΕΚ σχετικά με τις αντασφαλίσεις και λοιπές διατάξεις». (28 Ιανουαρίου 2009)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τη συζήτηση των τροπολογιών ουσιαστικά ολοκληρώνεται η συζήτηση και η ψήφιση στη Ολομέλεια της Βουλής ενός τόσο σημαντικού νομοθετήματος που συμπυκνώνει μία αντίστοιχη νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης. Δεν λέμε ότι με αυτό το νομοθέτημα λύνουμε τα προβλήματα που αφορούν την αγορά, την κοινωνία, τους εργαζομένους, προβλήματα πολλά από τα οποία εμφανίζονται με πρωτόγνωρη ένταση εξαιτίας της διεθνούς οικονομικής κρίσης που έχει εισβάλει στην ελληνική οικονομία και στο ελληνικό νοικοκυριό, λέμε όμως ότι δίδονται σε πολλά από τα υπάρχοντα προβλήματα συγκεκριμένες απαντήσεις, απαντήσεις και λύσεις αντίστοιχες με αυτές που δίνουν και άλλες μεγάλες χώρες.
Αυτό το οποίο δεν μπορώ να καταλάβω, ως μία γενική πολιτική παρατήρηση, είναι η εμμονή των αγορητών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σ’ ένα κλίμα κινδυνολογίας και καταστροφολογίας σε βάρος της ελληνικής οικονομίας. Αυτό δεν μπορώ να το αντιληφθώ και δεν μπορώ να το αντιληφθώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., διότι η Ελλάδα εξ αντικειμένου, είτε το θέλουν ορισμένοι είτε δεν το θέλουν, είναι σε καλύτερη θέση από πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Θέλω να σας θυμίσω μόνο ότι το έλλειμμα –και τώρα μιλάω για μία υπερατλαντική χώρα- της αμερικανικής οικονομίας προβλέπεται να φθάσει στο 8%, το δημόσιο έλλειμμα, χωρίς να υπολογιστεί σ' αυτό το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια το οποίο υπεσχέθη ότι θα εκταμιεύσει ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος, ο κ. Ομπάμα, για την ενίσχυση συγκεκριμένων τομέων της αμερικανικής οικονομίας.
Στην Ελλάδα, αν δείτε ευαίσθητους τομείς του κοινωνικού και οικονομικού γίγνεσθαι, πόση είναι η ανεργία, πόση είναι η καταναλωτική δαπάνη, θα διαπιστώσετε ότι είμαστε καλύτερα. Και ξαναλέω ότι, αν αντιμετωπίσουμε μέσα σε κλίμα συνεννόησης, συναίνεσης αυτήν τη κρίση και με πρακτικό μυαλό, αφήνοντας έξω κάθε είδους μικροκομματική σκοπιμότητα, αν σκύψουμε πάνω στα προβλήματα και συμφωνήσουμε και μπορούμε να συμφωνήσουμε σε πολλά, είναι δυνατόν και εγώ το πιστεύω ότι θα περάσουμε αυτήν τη κρίση χωρίς ανήκεστο βλάβη, χωρίς αναπηρία, θα περάσουμε αυτήν τη κρίση ει δυνατόν με ελάχιστους τραυματισμούς και μικρές αμυχές.
Λυπάμαι, λοιπόν, γιατί τα μέλη της ηγετικής ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δείχνουν να έχουν κολλήσει, δείχνουν μια περίεργη πολιτική εμμονή στην καλλιέργεια ενός κλίματος καταστροφολογίας και κινδυνολογίας. Από την άλλη πλευρά θέλω να εκφράσω διπλά τη λύπη μου διότι τις τελευταίες ημέρες η χώρα πλήττεται από ένα πρόβλημα που το έχουμε δει και στο παρελθόν. Είναι δικαίωμα των αγροτών να κινητοποιούνται και να διαδηλώνουν. Εγώ θα σας πω ότι σε πολύ μεγάλη κλίματα πολλά από τα αιτήματά τους είναι δίκαια και σωστά και οφείλονται σε ανεπάρκειες διαχρονικές ετών της αγροτικής μας πολιτικής.
Κάποια στιγμή πρέπει να μιλήσουμε για την αγροτική πολιτική. Το 2003 σας θυμίζω όταν γινόντουσαν τρομερές αναθεωρήσεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής κάποιοι άλλοι ήταν στην Κυβέρνηση και κάποιοι άλλοι έχασαν το τρένο και τις ευκαιρίες της πλήρους και σωστής αναπροσαρμογής της ελληνικής αγροτικής οικονομίας στα όσα είχαν αποφασιστεί και στα όσα έχουν δρομολογηθεί στο πεδίο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο χρόνος δεν επαρκεί για να κάνουμε μια ευρεία συζήτηση αλλά κάποια στιγμή πρέπει να την κάνουμε. Σας διαβεβαιώ ότι η Κυβέρνηση είναι διατεθειμένη με τόλμη και θάρρος να αναλάβει και τις δικές της ευθύνες.
Όμως, δεν είναι η Κυβέρνηση που καθήλωσε με παθητικό τρόπο τον Έλληνα αγρότη στο καφενείο να περιμένει επιδοτήσεις. Δεν είναι η Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας που διέσυρε την έννοια και τη λειτουργία των Αγροτικών Συνεταιρισμών. Δεν είναι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που δημιούργησε φυτώρια και θερμοκήπια σκανδάλων σε εκατοντάδες συνεταιρισμούς της χώρας. Αυτά έγιναν επί των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Και το γνωρίζετε διότι πολλές τέτοιες περιπτώσεις έχουν απασχολήσει και την τακτική δικαιοσύνη.
Ας βρούμε, λοιπόν, τη σωστή όδευση και ας αντιμετωπίσουμε από κοινού την κρίση. Όπως είπα και πριν η Κυβέρνηση κάνει διορθωτικές κινήσεις προς τη σωστή κατεύθυνση. Περιμένω από την ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κάτι πέρα από το απαραίτητο. Άκουσα γενναίες φωνές. Άκουσα αυτά που είπε ο κ. Πάγκαλος. Σωστά. Περιμένω όμως, όχι εξ ανάγκης τον εκπροσωπούντα την ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Παπακωνσταντίνου να λέει ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι κατά των ακραίων μέτρων πάλης αλλά εδώ και τώρα όπως κάνει η Κυβέρνηση να ζητήσει από τους αγρότες της χώρας να σταματήσουν την κατάληψη των οδικών κόμβων.
Αυτά για να αναλαμβάνει ο καθένας τις ευθύνες του. Όχι από τη μία να λέει αποδοκιμάζω τις ακραίες μορφές πάλης και από την άλλη να κλείνει πονηρά το μάτι σε ορισμένες ομάδες προς τις οποίες προσβλέπει για λόγους ψηφοθηρίας. Κανένας Έλληνας αγρότης και καμία Ελληνίδα αγρότισσα δεν νοσταλγούν τις ημέρες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Έρχομαι στα υπόλοιπα. Από την πλευρά της Κυβέρνησης ειπώθηκε χθες και εγώ θα το επαναφέρω σήμερα παρ’ όλο που έχει κλείσει αυτό το κεφάλαιο ότι πρέπει να ξαναδούμε κύριοι Υπουργοί του οικονομικού τομέα της Κυβέρνησης –το έχω θέσει και στον Υπουργό τον κ. Παπαθανασίου- τα θέματα προστασίας των ελληνικών ασφαλιστικών εταιρειών. Γνωρίζω ότι έχει ξεκινήσει μια σωστή προσπάθεια εξυγίανσης την τελευταία πενταετία. Γνωρίζω ότι αυτή η προσπάθεια αποβλέπει στο να υιοθετηθούν στην πράξη τα μέτρα των Κοινοτικών Οδηγιών Solven c2. Σωστό. Αλλά λόγω της οικονομικής κρίσεως που έχει εγκατασταθεί στην οικονομία και στην κοινωνία μας θα πρέπει να διευρύνουμε τα μεταβατικά διαστήματα προσαρμογής των ελληνικών ασφαλιστικών εταιρειών. Και είναι οι μικρομεσαίες ασφαλιστικές εταιρείες οι οποίες καλύπτουν θέσεις εργασίας πάνω από πέντε χιλιάδες και ταυτόχρονα δίνουν δουλειά σε δέκα χιλιάδες ακόμα οικογένειες στην Ελλάδα. Αλλιώς το στενό πλαίσιο που έχει μπει θα οδηγήσει στο κλείσιμό τους.
Έτσι θα «εμπλουτίσουμε» τις τάξεις των ανέργων με πέντε έως δέκα χιλιάδες ακόμη ανέργους, των οποίων δεν θα μπορέσουμε να υποκαταστήσουμε τις καλά αμειβόμενες θέσεις δουλειάς που έχουν σήμερα.
Ο Σύλλογος των ελληνικών ασφαλιστικών εταιριών, κύριοι Υπουργοί, έχει καταθέσει σχετικό υπόμνημα και σ’ εσάς. Ξέρω ότι οι σχετικές συνομιλίες με την πλευρά του Υπουργού Οικονομίας βρίσκονται στην πιο αποφασιστική τους διαδρομή. Πρέπει να δώσουμε αυτά που ζητούν, να διευρύνουμε το μεταβατικό στάδιο, για να μπορέσει να μη βυθιστεί ο κλάδος επ’ ωφελεία των λίγων πολυεθνικών ασφαλιστικών εταιριών που έχουν αναμιχθεί με τις γνωστές ιστορίες των «τοξικών ομολόγων» και έχουν οδηγηθεί στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Θα ήθελα τώρα να κάνω δύο-τρεις παρατηρήσεις με την άδεια του Προεδρείου και θα κλείσω. Ακούστε. Η Κυβέρνηση σε ό,τι αφορά την κοινωνική πολιτική δείχνει ότι ό,τι λέει το εννοεί. Και το κάνει με αξιόπιστο τρόπο. Δεν βλέπω το λόγο που οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. υποβάλλουν τόσες απορριπτικές ενστάσεις για το επίδομα κοινωνικής συνοχής. Είναι πάρα πολύ σημαντικό το γεγονός ότι μπορεί να λειτουργήσει προσθετικά μέσα στην ελληνική οικογένεια και να πολλαπλασιαστούν τα 200 ευρώ, να γίνουν 400, 800 ή και κάτι περισσότερο. Αυτή η Κυβέρνηση μέσα από οικονομικές Συμπληγάδες, μέσα από τις Συμπληγάδες του δημοσίου χρέους μπόρεσε να φανεί συνεπής σε πολλούς τομείς της κοινωνικής πολιτικής, είτε αυτό αφορούσε τις συντάξεις χηρείας των γυναικών, που εμείς αποκαταστήσαμε, είτε αφορούσε το ΛΑΦΚΑ, είτε αφορούσε τα δάνεια για την απόκτηση στέγης του ΟΕΚ στις τρίτεκνες οικογένειες, όπου μηδενίσαμε το επιτόκιο, είτε αφορούσε τα πανωτόκια, είτε αφορούσε το διπλασιασμό της σύνταξης του Ο.Γ.Α., την αύξηση του ΕΚΑΣ, την αύξηση του επιδόματος ανεργίας.
Για μας δεν αποτελεί δίλημμα, αποτελεί ψευδοδίλημμα αυτό που λένε ορισμένοι: «Ή θα νοικοκυρέψουμε τη χώρα από τα ελλείμματα ή θα κάνουμε κοινωνική πολιτική». Από τα δύο λέμε «και τα δύο». Βάζουμε τις σωστές δικλίδες και τις σωστές ισορροπίες μεταξύ νοικοκυρέματος του Δημοσίου, των δημοσίων οικονομικών, που είναι κάτι το απαραίτητο, και της άσκησης στοχευμένης κοινωνικής πολιτικής, με λίγους αλλά αποτελεσματικούς πόρους, ώστε να φθάσει με αποτελεσματικό τρόπο η ενίσχυση του κράτους στην πόρτα του νοικοκυριού που πραγματικά τη χρειάζεται.
Κατά τα άλλα, στα γενικότερα ζητήματα που αφορούν την κοινωνική και οικονομική πολιτική…
Ευχαριστώ πολύ.