Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα συνεχίσω από την ακροστιχίδα της ομιλίας του προλαλήσαντος Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΠΑ.ΣΟ.Κ., του αξιοτίμου συναδέλφου κ. Παπουτσή.
Επιλογή της Κυβέρνησης, κύριε Παπουτσή και κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι να δίνει σε καθημερινή βάση τη μάχη για να προστατεύσει τον Έλληνα πολίτη και την Ελληνίδα από τις συνέπειες αυτής της πρωτόγνωρης για την ένταση και το μέγεθός της οικονομικής κρίσης. Η Κυβέρνηση έχει σχέδιο, το εφαρμόζει, το προσαρμόζει ανάλογα με τα απαιτούμενα της συγκυρίας. Διότι όποιος διατείνεται ότι γνωρίζει πόσο θα τραβήξει και ποια θα είναι η περαιτέρω εξέλιξη αυτής της κρίσης, ή είναι αδιάβαστος και επιπόλαιος ή εκ συστήματος εξαπατά τον ελληνικό λαό. Εγώ δεν θέλω να πιστέψω ότι αυτό ισχύει για κάποιον σε αυτή την Αίθουσα, αλλά νομίζω ότι κάποια στιγμή πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Επιλογή της Κυβέρνησης είναι να θωρακίσει και να υπερασπίσει ιδιαίτερα το μικρομεσαίο νοικοκυριό, τον οικονομικά πιο αδύνατο πολίτη.
Κανείς δεν είπε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι τα μέτρα για την προστασία των πολιτών έχουν ολοκληρωθεί ή έχουν τελειώσει. Για τα θέματα των συναλλαγών με τις τράπεζες, ναι, εγώ θα το πω ευθέως, άλλωστε το λέω εδώ και πολύ καιρό: Όποιος πιστεύει ότι θα κάνουμε ιδιωτική οικονομία -και νομίζω ότι ο ελληνικός λαός κατά συντριπτική πλειοψηφία έχει αποφανθεί ότι θέλει να ζει μέσα σε συνθήκες ιδιωτικής οικονομίας, ελεύθερης, αλλά όχι ασύδοτης αγοράς- όποιος, λοιπόν, υποστηρίζει ότι οι τράπεζες δεν είναι πολύτιμο εργαλείο για να λειτουργήσει η αγορά, όπως είπα και πριν, είναι ή επιπόλαιος και αδιάβαστος ή εξ ορισμού, προσπαθεί δια του λαϊκισμού να εξαπατήσει πολιτικά τον ελληνικό λαό.
Ασφαλώς, πολλά πράγματα δεν είναι στη σωστή θέση τους, όσον αφορά τη συμπεριφορά και τις επιλογές και των ελληνικών τραπεζών.
Δεν υπάρχουν άγγελοι και δαίμονες στην ελεύθερη αγορά και στην κοινωνική μας καθημερινότητα. Χρειάζονται κανόνες μέσα στους οποίους μπορεί και πρέπει να λειτουργούν όλοι.
Και αν είναι κάτι που καταδεικνύει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη διγλωσσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σ’ αυτά τα θέματα, είναι η στάση που ακολουθεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και απέναντι σ’ αυτό το νομοσχέδιο. Με αυτό το νομοσχέδιο η Κυβέρνηση επιχειρεί να βάλει κανόνες, κρηπίδες νομικές και να ρυθμίσει το καθεστώς της λειτουργίας των περίφημων εισπρακτικών εταιρειών, κάτι που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έκανε ποτέ.
Στα λόγια, λοιπόν, όταν εκφέρουν τις απόψεις τους τα μέλη της ηγετικής ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τον κοινοβουλευτικό και τον τηλεοπτικό άμβωνα είναι πάρα πολύ αυστηροί. Τους ακούς και λες: «Μπράβο βρε παιδί μου. Πού ήταν αυτοί οι άνθρωποι τόσο καιρό να μας τα πουν, να μας διδάξουν;» Όταν, όμως, ασκούν τη διακυβέρνηση του τόπου κάνουν ακριβώς τα αντίθετα. Χαρακτηριστικό, λοιπόν, παράδειγμα διγλωσσίας και επιτρέψτε μου να πω καταδημαγώγησης της ελληνικής κοινής γνώμης
Οι εισπρακτικές εταιρείες αποτελούν μήπως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προϊόν της περιόδου που ασκεί τη διακυβέρνηση του τόπου η Νέα Δημοκρατία; Προήλθαν από παρθενογένεση το Μάρτη του 2004; Οι εισπρακτικές εταιρείες λειτουργούν εδώ και πολλές δεκαετίες στον τόπο και λειτουργούν κατά τρόπο απαράδεκτο -όχι στο σύνολό τους, σε μία σημαντική τους μερίδα- προκλητικό, τρόπο που προσβάλει τον Έλληνα πολίτη και προσβάλει στέρεα και θεμελιώδη δικαιώματα που έχει ο Έλληνας πολίτης και κατοχυρώνονται και θωρακίζονται από το Σύνταγμα της ελληνικής δημοκρατικής πολιτείας.
Αυτά συμβαίνουν και τώρα. Δυστυχώς, συνέβαιναν και επί των ημερών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αν δε το φαινόμενο αυτό προκαλείται με μεγαλύτερη ένταση σήμερα, προκαλείται διότι στο μεταξύ έχει προκύψει η διεθνής οικονομική κρίση που εισέβαλε και στο ελληνικό νοικοκυριό και θρονιάστηκε για τα καλά μέσα στο χώρο της ελληνικής καθημερινής κοινωνικής πραγματικότητας.
Πρέπει, λοιπόν, να λάβουμε μέτρα. Αν θέλετε να παραδεχθούμε ότι αργήσαμε, εγώ θα σας πω, ναι, αργήσαμε. Αλλά αν κάνουμε εμείς την αυτοκριτική μας για την αργοπορία λίγων μηνών ή αν θέλετε ενός έτους -τώρα προέκυψε η όξυνση του φαινομένου- τι πρέπει να κάνετε εσείς που το ανεχθήκατε για τόσα χρόνια;
Σας θυμίζω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ότι το κόμμα σας, οι ηγετικές σας ομάδες άσκησαν τη διακυβέρνηση του τόπου τουλάχιστον για είκοσι χρόνια με ένα μικρό διάλειμμα τριετίας. Τι πρέπει, λοιπόν, να πείτε εσείς για τις δικές σας ευθύνες απέναντι στο πρόβλημα;
Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει –επανέρχομαι, κύριε Υπουργέ- ότι τα μέτρα προστασίας των πολιτών απέναντι στις αθέμιτες πρακτικές ορισμένων τραπεζών είναι επαρκή. Όχι. Γίνονται σημαντικά βήματα, αλλά αυτός ο αγώνας και αυτή η προσπάθεια πρέπει να είναι συνεχής σε όλα τα επίπεδα.
Ακούω ορισμένους εκπροσώπους των ελληνικών τραπεζών, των οποίων το ρόλο στην ελληνική οικονομία πραγματικά υπολήπτομαι και σέβομαι, να μας κανοναρχούν για το πόσο καλές είναι οι ελληνικές τράπεζες και δεν είχαν αγοράσει τοξικά προϊόντα. Μάλιστα. Αυτό είναι γεγονός. Φαίνεται ότι οι ελληνικές τράπεζες, ευτυχώς θα έλεγα για τις ίδιες, αλλά πριν από όλα για την ελληνική οικονομία, δεν έχουν τοξικούς σκελετούς, τοξικά τραπεζικά προϊόντα στο υπόγειό τους ή στο ντουλάπι τους. Αλλά δεν χρειάστηκε να ασχοληθούν με τοξικά προϊόντα οι ελληνικές τράπεζες, διότι μπορούσαν να αποκομίσουν υψηλά κέρδη, πολύ μεγάλη κερδοφορία, από τις υψηλότερες κερδοφορίες στην Ευρώπη από χρόνο σε χρόνο, από τις τρέχουσες και γνωστές τραπεζικές διαδικασίες.
Είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα τα επιτόκια είναι υπερβολικά υψηλά. Ήταν και εξακολουθούν να είναι. Και τα επιτόκια των εμπορικών στεγαστικών καταναλωτικών δανείων και τα επιτόκια των καρτών.
Και επιτρέψτε μου να πω ότι ήταν για μένα τουλάχιστον πρόκληση και νομίζω πρόκληση για όλες τις πτέρυγες του Εθνικού Κοινοβουλίου, όταν ήρθε στην αρμόδια Επιτροπή των Οικονομικών, ο διορισμένος από εμάς Πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας, ο κ. Αράπογλου και δεν έδωσε την απάντηση που περιμέναμε όλοι, όταν ρωτήθηκε από συναδέλφους Βουλευτές όλων των πτερύγων της Βουλής, για το τι θα πράξει και τι θα αποφασίσει εκείνος ως Πρόεδρος της Ένωσης Τραπεζών για την αποκλιμάκωση των επιτοκίων, από τη στιγμή που τα επιτόκια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έχουν σχεδόν ή απολύτως μηδενιστεί.
Η προσπάθεια, λοιπόν, πρέπει να είναι συνεχής. Άγγελοι δεν υπάρχουν. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το θέμα και να καταλήξουμε, κύριε Υπουργέ, ότι ο αγώνας για την προστασία του καταναλωτή και του πολίτη πρέπει να είναι συνεχής.
Η Κυβέρνηση με το σημερινό νομοσχέδιο δείχνει ότι κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Όχι στα λόγια, όπως κάνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Από λόγια χορτάσαμε. Όπως λέει ο θυμόσοφος ελληνικός λαός, «με λόγια κτίζεις πύργους και κατώγια».
Το θέμα, λοιπόν, είναι το εξής. Στην πράξη τι λέει ο καθένας. Πώς ο καθένας μπορεί και νομοθετεί, πώς παρεμβαίνει στα πράγματα, πώς βελτιώνει τα πράγματα υπέρ των πολιτών, υπέρ των καταναλωτών και ειδικότερα, υπέρ των οικονομικά και εισοδηματικά αδυνάτων.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έκανε τίποτα, όπως δεν έκανε τίποτα και με τις περίφημες εταιρείες ενοικίασης προσωπικού. Ακούμε οιμωγές, κραυγές, διαρρηγνύουν τα μέλη της ηγετικής ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τα ιμάτιά τους, γι’ αυτό τον κακό δαίμονα που λέγεται «εταιρείες ενοικιάσεων προσωπικού». Πότε δημιουργήθηκε το νομικό πλαίσιο για να ανθίσουν και μάλιστα σε συνθήκες ασυδοσίας και ελλείψεως ελέγχων;
Κατά τον ίδιο τρόπο, λοιπόν, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. καταγγέλλει, φωνάζει, κραυγάζει, δημιουργεί θόρυβο, για να αποκρύψει τις δικές τους ευθύνες για τη δημιουργία αυτού του έκνομου, αυτού του απαράδεκτου καθεστώτος.
Σήμερα αυτές οι εταιρείες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουν υπερβεί τα εσκαμμένα. Σήμερα έχουμε φθάσει στο σημείο, σε μια εποχή όπου η προστασία του απορρήτου και των προσωπικών δεδομένων των πολιτών, έχουμε εκτιμήσει όλοι και έχουμε αντιληφθεί ότι είναι κάτι πολύτιμο και ακουμπά τα πιο ευαίσθητα δεδομένα στη σφαίρα της ανθρώπινης προσωπικότητας, τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών να πωλούνται σε δισκέτες υπολογιστή σε μαγαζιά λιανικής πώλησης στην Ομόνοια. Και σ’ αυτό έχουν πολύ μεγάλες ευθύνες και οι τράπεζες και κάποια στιγμή θα πρέπει να κληθούν να αναλάβουν και αυτές την ευθύνη τους, αλλά βεβαίως τη μερίδα του λέοντος της ευθύνης έχουν αυτές οι περιβόητες εισπρακτικές εταιρείες, που, όπως είπα πριν, έχουν αποχαλινωθεί, έχουν ξεσαλώσει, έχουν υπερβεί τα εσκαμμένα.
Ορθώς, λοιπόν, η Κυβέρνηση –και αυτό δείχνει το σωστό βηματισμό της και τις σωστές νομοθετικές πρωτοβουλίες- έρχεται σήμερα να βάλει σε μια τάξη αυτή την υπόθεση. Και τι λέει; Τέλος. Απαγορεύεται σ’ αυτές τις εταιρείες να εισπράττουν χρήματα από τους πολίτες. Άρα, πόσο μάλλον, από εδώ και πέρα απαγορεύεται να ασκούν την οποιαδήποτε πρακτική για να πετύχουν αυτή την είσπραξη. Είναι εταιρείες μόνο ενημέρωσης και στα πλαίσια της λειτουργίας τους, θα πρέπει να λάβουν υπ’ όψιν ότι το έκνομο καθεστώς των αθέμιτων και παραπλανητικών πρακτικών τελειώνει εδώ και τώρα. Και τελειώνει, επειδή η Κυβέρνηση πήρε την πρωτοβουλία και επιτέλους για το πολιτικό σύστημα -γιατί οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. φωνάζουν, αλλά δεν νομοθέτησαν- βάζει τα όρια. Τερματίζει αυτές τις απαράδεκτες και προσβλητικές για τον καθημερινό πολίτη και κυρίως για τον άνθρωπο πρακτικές.
Μπαίνουν όροι. Καλύπτεται το νομικό κενό. Υπάρχουν ειδικές διατάξεις που διαφυλάσσουν το προσωπικό απόρρητο των πολιτών και επιβάλουν το σεβασμό στους κανόνες προστασίας προσωπικών δεδομένων. Όλες αυτές οι διατάξεις προήλθαν από μία σημαντική, εξαντλητική θα ήθελα να πω, δημόσια διαβούλευση.
Εκεί δε που χρειάζονται περαιτέρω ρυθμίσεις ή επιτρέψτε μου να πω βελτίωση ή μεταρρύθμιση ή προσαρμογή επί τω αυστηρότερω της νομοθεσίας, εδώ είμαστε και είμαι βέβαιος, κύριε Υπουργέ, γνωρίζοντας τις σκέψεις και την πολιτική βούληση με την οποία ήρθατε να υποβάλλετε στο Σώμα αυτή την πρόταση νομοθετικής πρωτοβουλίας, ότι θα είστε ανοικτός στην πορεία της συζήτησης και επί των άρθρων, για να βελτιώσουμε ακόμα επί τω αυστηρότερω αυτές τις διατάξεις. Επαναλαμβάνω ότι επιτέλους μπαίνει τάξη.
Για τις επιμέρους ρυθμίσεις, το μητρώο το οποίο για πρώτη φορά καθιερώνεται, τη μαύρη λίστα των αθέμιτων και παραπλανητικών πρακτικών που για πρώτη φορά καταρτίζεται και για άλλα επιμέρους ζητήματα που συγκροτούν αυτή τη νομοθετική πρόταση, επιμέρους αλλά και στο σύνολό της, θα έχουμε την ευκαιρία να αναφερθούμε στην πορεία της συζήτησης.
Θα παρακαλέσω τους συναδέλφους να συστοιχηθούμε όλοι μαζί στην υπερψήφιση αυτής της νομοθετικής πρωτοβουλίας. Με αυτή πρέπει να κλείσουμε μια πληγή χαίνουσα που αιμορραγεί, ιδιαιτέρως τα τελευταία χρόνια και πλήττει άμεσα στον Έλληνα πολίτη και την Ελληνίδα, το συναλλασσόμενο, τον καταναλωτή και επιτρέψτε μου να πω, προσβάλει τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και κυρίως προσβάλει την προσωπικότητα κάθε συναλλασσόμενου πολίτη.
Ευχαριστώ πολύ.