Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως όλοι σας, έτσι και εγώ παρακολουθώ το μεγαλύτερο μέρος της συζήτησης και πραγματικά με κατάπληξη ακούω τους περισσότερους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τους απλούς Βουλευτές, να προσπαθούν να σταθούν στην πλευρά της θεσμικής υπευθυνότητας και να αντιμετωπίσουν μέσα απ’ αυτό το πρίσμα τη σημερινή δυσάρεστη, αλλά απαραίτητη συζήτηση.

Μου κάνει όμως εντύπωση και μου προκαλεί ιδιαίτερη δυσφορία το γεγονός ότι τα περισσότερα μέλη της ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ ενώ λεκτικά τοποθετήθηκαν στην πλευρά της θεσμικής υπευθυνότητας, πολιτικά και ουσιαστικά έγειραν σαφώς προς την πλευρά της μικροκομματικής σκοπιμότητας.

Με αφορμή αυτήν τη συζήτηση και ξεχνώντας το πολύ σημαντικό και ευαίσθητο θεσμικό της περιεχόμενο ασχολήθηκαν με το πώς θα ασκήσουν τη γνωστή μηδενιστική και εξουθενωτική αντιπολίτευση να μιλήσουν για ηθική κατάρρευση της Κυβέρνησης κοκ.

(Θόρυβος στην Αίθουσα)

Θα παρακαλέσω, κύριε Πρόεδρε, με τη βοήθειά σας να έχουμε μία ησυχία στην Αίθουσα. Θα μου το καταλογίσετε ως μία αδυναμία να μπορέσω να συνεχίσω εάν δεν έχουμε ησυχία!

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κρατάω το χρόνο, κάνουμε διακοπή και αν δεν επέλθει πλήρης ησυχία, δεν θα συνεχίσουμε.

Κύριοι συνάδελφοι, εδώ βρήκατε να ανταλλάξετε απόψεις για ένα θέμα πάρα πολύ σοβαρό που όλοι επισημαίνετε; Εδώ θα κάνετε συζήτηση απόψε; Είναι δυνατόν να μην σέβεστε τους ομιλητές συναδέλφους; Μπορεί να κουραστήκατε, αλλά λίγα λεπτά μένουν ακόμα! Παρακαλώ πολύ.

Ορίστε, κύριε Παναγιωτόπουλε, συνεχίστε.

ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Διαπιστώσαμε βεβαίως εκτός των άλλων και κυρίως τα όσα είπε ο αξιότιμος Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ μία προσπάθεια μέσω λογικών αλμάτων και ρητορικών τεχνασμάτων να απαντήσει ή να δικαιολογήσει αυτά για τα οποία κατηγόρησε με τεκμήρια και στοιχεία ο Υπουργός Δικαιοσύνης το ΠΑΣΟΚ. Και ήταν μία καθαρά πολιτική τεκμηρίωση, μία λογική καθαρά πολιτική και μία σαφέστατη και διαφανέστατη λογική και πολιτική τεκμηρίωση.

Τι είπε δηλαδή ο κ. Δένδιας; Είπε, ότι πριν από λίγο ακούσαμε τον κ. Βενιζέλο να εγκαλεί τον Υπουργό Δικαιοσύνης ως πειθαρχικά προϊστάμενο του Ελληνικού Δικαστικού και Εισαγγελικού Σώματος και να τον καλεί να ασκήσει τις προβλεπόμενες πειθαρχικές διαδικασίες κατά του ανακριτού της υπόθεσης, ο οποίος δεν εφάρμοσε ακριβώς τα διαλαμβανόμενα από το Σύνταγμα και από το νόμο περί ευθύνης Υπουργών, δηλαδή δεν εφάρμοσε αυτό το αμελητί.

Τι λέει το σχετικό νομικό οπλοστάσιο της πολιτείας, είτε αυτό απορρέει από το Σύνταγμα, είτε απορρέει από το νόμο περί ευθύνης Υπουργών που εσείς, κυρίες και κύριοι του ΠΑΣΟΚ, ψηφίσατε επί της δικής σας διακυβέρνησης; Λέει, ότι μόλις προσκρούσει σε οποιοδήποτε στοιχείο που αφορά ακόμα και σκιά ποινικής ευθύνης Υπουργού εν ενεργεία ή διατελέσαντος Υπουργού ή Υφυπουργού, πρέπει αμελητί –και υπογραμμίζω τη λέξη «αμελητί»- να διαβιβάζει το σχετικό φάκελο στη Βουλή.

Εκλήθη, λοιπόν, ο κ. Δένδιας να ελέγξει τον συγκεκριμένο ανακριτή γιατί δεν το έπραξε.

Αυτά είπε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ.

Την ίδια στιγμή –και σωστά αποκάλυψε αυτήν την πελώρια αντίφαση που εκθέτει το ΠΑΣΟΚ, την ηγετική του ομάδα, την ηγεσία του- ο κ. Δένδιας ήλθε να βάλει την υπογραφή του στην πρωτοβουλία που πήρε για τη σημερινή συζήτηση για την ενδεχόμενη –η Βουλή θα αποφασίσει- συγκρότηση της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Προκαταρκτικής Εξέτασης και να υιοθετήσει άκριτα με την υπογραφή των συναδέλφων του ΠΑΣΟΚ τα όσα διαλαμβάνει στη δικογραφία που διαβίβασε στη Βουλή ως πορίσματα της διαδικασίας που έφερε σε πέρας, της προδικασίας, ο συγκεκριμένος ανακριτής.

Αποφασίστε, λοιπόν, πρέπει να ελεγχθεί ο συγκεκριμένος ανακριτής και αν εξακολουθείτε να επιμένετε σε αυτό, τότε πως υιοθετείτε πλήρως τα όσα διαλαμβάνουν τα έγγραφα που απέστειλε στη Βουλή;

Στενοχώρησε, λοιπόν, ο κ. Δένδιας απόψε, γιατί αποκάλυψε μία ακόμα πελώρια αντίφαση στη λογική και στη διαδρομή των επιχειρημάτων του ΠΑΣΟΚ, η οποία δεν καλύπτεται, κ. Βενιζέλο, ούτε με ρητορικά τεχνάσματα ούτε με τα λογικά άλματα που επιχειρήσατε.

Επιπλέον, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ μας έβαλε ένα ψευτοδίλημμα. Λέει, να αποφασίσει η Νέα Δημοκρατία με το τι ψηφίζει ως προς το διαβιβαστικό του κ. Ζαβιτσιάνου.

Με τη λογική του αυτή αποδεικνύει ότι ουσιαστικά δέχεται ότι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας θα ψηφίσουν απόψε με βάση τα κελεύσματα της δικής τους συνείδησης. Το αποδέχεται.                              

Τίποτα δεν είναι δεδομένο από την αρχή. Είναι η συνείδηση του Βουλευτή, όπως το Σύνταγμα προδιαγράφει, εκείνη που θα τον οδηγήσει στο τι θα ψηφίσει στην κάλπη και αυτό σε αντίθεση με τον τρόπο με τον οποίο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως Κυβέρνηση καθοδηγούσε τους Βουλευτές της τότε Συμπολίτευσης για το τι θα ψηφίσουν.

Γι’ αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο λαός μας έχει μνήμη και θυμάται ότι όσες προσπάθειες έγιναν από τη Νέα Δημοκρατία για να χυθεί άπλετο φως σε υποθέσεις σκοτεινές που εξακολουθούν να ρίχνουν βαριά τη «σκιά» τους στο δημόσιο βίο και δημιουργήθηκαν επί της εποχής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η κατεύθυνση της τότε ηγετικής ομάδας προς τους Βουλευτές της Συμπολίτευσης –και εννοώ της τότε Συμπολίτευσης- ήταν: «Καταψηφίστε».

            Σήμερα η Νέα Δημοκρατία κάνει μια άλλη επιλογή. Μεταξύ μικροκομματικής σκοπιμότητας και θεσμικής υπευθυνότητας επιλέγει τη δεύτερη οδό. Για να ξεκαθαρίσουμε το εξής, η οδός αυτή δεν είναι οδός ευκαιρίας για τη Νέα Δημοκρατία. Σωστά απέδειξαν και ο Υπουργός Εσωτερικών κύριος Παυλόπουλος και ο συνάδελφος Υπουργός Δικαιοσύνης κύριος Δένδιας ότι η διαδικασία αυτή δεν είναι κάτι που συμφέρει στη συγκυρία τη Νέα Δημοκρατία -θα έλεγα ακριβώς το αντίθετο- αλλά είναι πάγια επιλογή της Νέας Δημοκρατίας, πάγια επιλογή του κυρίου Καραμανλή, πάγια επιλογή όλων των Βουλευτών της Συμπολίτευσης να βάζουμε πάνω από την ωφελιμότητα της συγκυρίας και από οποιονδήποτε πειρασμό μικροκομματικής σκοπιμότητας τη θεσμική υπευθυνότητα που επιβάλλει η ανάγκη ολόκληρου του πολιτικού κόσμου να δώσει τον αγώνα και να αποκαταστήσει την εικόνα που έχει στο μέσο πολίτη, στον Έλληνα και στην Ελληνίδα.

            Δυσάρεστη λοιπόν η συζήτηση αλλά απαραίτητη. Δυσάρεστη η ψηφοφορία στην οποία θα οδηγηθούμε αλλά απαραίτητη γιατί θίγεται ένα πολύ ευαίσθητο και επίκαιρο θέμα, η ηθική νομιμοποίηση του πολιτικού κόσμου. Υπάρχει θέμα ηθικής νομιμοποίησης του πολιτικού κόσμου; Βεβαίως υπάρχει και είναι σοβαρό. Όσο δεν το ξεκαθαρίζουμε, τόσο «ρίχνουμε νερό στο μύλο» όλων εκείνων των δημοσιολογούντων, πολλές φορές ανεύθυνων και ματαιόσπουδων στα μέσα μαζικής επικοινωνίας που τείνουν να διαμορφώσουν ένα κλίμα θολό και επικίνδυνο και για την ίδια τη δημοκρατία.

            Τι ακούμε να λένε οι αυτόκλητοι σε αρκετές περιπτώσεις εισαγγελείς στα μέσα μαζικής επικοινωνίας; «Όλοι ίδιοι είναι. Στο Κοινοβούλιο όλοι «τα παίρνουν». Όλοι οι λειτουργοί του πολιτικού συστήματος προσφέρουν σπονδές στη διαφθορά. Όλοι είναι «αρμοί και γρανάζια» ενός πελώριου μηχανισμού διαφθοράς». Αυτές οι απόψεις δεν κατατείνουν στην εκκαθάριση του ζητήματος της διαφθοράς και της εντιμότητας του πολιτικού κόσμου, αλλά ουσιαστικά κρύβουν κάτω από το «μανδύα» του λαϊκισμού ένα σκληρό πυρήνα αντικοινοβουλευτισμού.

            Όποιος λοιπόν πιστεύει ότι η δημοκρατία και το Κοινοβούλιο πρέπει να καταργηθούν στην Ελλάδα –και δεν απευθύνομαι μέσα σ’ αυτή την Αίθουσα, απευθύνομαι σ’ αυτούς που προανέφερα εκτός Αιθούσης- να έχει το θάρρος να βγει και να το πει και να έχει το θάρρος να βγει και να πει επίσης με ποιους θεσμούς, ποιες διαδικασίες και ποια πρόσωπα προτείνει να αντικαταστήσουμε την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία σήμερα. Αυτά για τις ευθύνες των εκτός γιατί ήλθε η ώρα να μιλήσουμε και για τις ευθύνες των εντός.

            Ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών που ψηφίστηκε από τις δικές σας κυβερνήσεις είναι ένας νόμος που πραγματικά κάνει ορισμένα βήματα προς τα εμπρός αλλά δεν λύνει το θέμα. Δεν αποτελεί λύση το να αναλωνόμαστε όλοι σε σπαραξικάρδιους λυγμούς και αφορισμούς μέσα στην Αίθουσα αυτομαστιγώνοντας τον πολιτικό κόσμο ή λέγοντας ότι τα προβλήματα είναι μόνο δικά μας.

            Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από την άλλη πλευρά θα πρέπει σ’ αυτές τις περιστάσεις να βγαίνουμε από το κομματικό «μαντρί» εκεί και όπου υπάρχει και οριοθετείται, να διαλεγόμεθα με τον ιστορικό του παρόντος και του μέλλοντος και να αναλαμβάνει ο καθένας τις δικές του ευθύνες. Η Κυβέρνηση αυτό επιχειρεί. Η Κυβέρνηση, μακριά από την πολιτική συγκυρία και την όποια κομματική σκοπιμότητα, επιδιώκει να ξεκαθαρίσει αυτή η υπόθεση και να ξεκαθαρίσει μια και έξω.

Βεβαίως, αντιλαμβανόμαστε και ζυγίζουμε σε αυτή τη διαδικασία την προσωπικότητα και την παρουσία του συναδέλφου, του κ. Παυλίδη. Δεν είναι τυχαίο ότι πάνω από τριάντα χρόνια ο κ. Παυλίδης εκλέγεται από εκλεκτό κομμάτι του ελληνικού λαού, το οποίο υπεύθυνα εναποθέτει στους ώμους του την εκπροσώπησή του.

Τα πράγματα, όμως, είναι ξεχωριστά και καλείται ο κάθε ένας και η κάθε μία από εμάς να αναλάβουμε τις δικές μας ευθύνες.

Κλείνοντας, θέλω να σας καλέσω να πράξουμε το αυτονόητο. Να συζητήσουμε για τα λίγα λεπτά που μας απομένουν ακόμη –άλλωστε, τελειώνει η συζήτηση- και να ψηφίσουμε μέσα από αυτό το πρίσμα. Εάν φύγουμε από αυτή τη διαδικασία και από αυτή τη δύσκολη διαδρομή χωρίς να έχουμε δώσει και μέσα μας απαντήσεις και με τη συνείδησή μας απαντήσεις, θα έχουμε αποτύχει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε αυτή την αποστολή που μας ανέθεσε ο ελληνικός λαός. Οι καιροί είναι κρίσιμοι. Η κρίση ηθικής νομιμοποίησης, που πλήττει το πολιτικό σύστημα, είναι πολύ σοβαρή. Απόψε μας δίνεται μία ακόμη αφορμή να δώσουμε τη δική μας απάντηση. Ας το πράξουμε ευθύς αμέσως.

Ευχαριστώ πολύ.