Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα -έχοντας ξεκινήσει από τη χθεσινή πρώτη συνεδρίαση- και ολοκληρώνουμε αύριο ένα πάρα πολύ σημαντικό νομοσχέδιο που αφορά την κύρωση της σύμβασης της ιδιωτικοποίησης της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Αυτή η πράξη, αυτό το γεγονός αποτελεί –κακά τα ψέματα και πρέπει να έχουμε το θάρρος να το λέμε- επιτυχία της Κυβέρνησης. Είναι μια επιτυχία της Κυβέρνησης εν τοις πράγμασι γιατί σε μια «άνυδρη» και δύσκολη για την παγκόσμια οικονομία και βεβαίως και για την ελληνική οικονομία περίοδο επιτυγχάνουμε πάρα πολλά θετικά σε πάρα πολλά πεδία. Τα εξέθεσαν οι συνάδελφοι, τόσο η εισηγήτριά μας και οι συνάδελφοι που μίλησαν από τη Συμπολίτευση, όσο και ο αρμόδιος Υπουργός πριν από λίγο. Σε κάθε περίπτωση αυτά τα πολύ θετικά επιτεύγματα και αποτελέσματα είναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού και αυτονόητα –νομίζω- για τον κάθε καλόπιστο παρατηρητή.
Θα δούμε πώς έφθασε η Ολυμπιακή Αεροπορία μέχρι τις μέρες μας να στοιχίζει ένα εκατομμύριο ευρώ την ημέρα -δύο εκατομμύρια είναι ο ΟΣΕ- σε κάθε Έλληνα και σε κάθε Ελληνίδα.
Εν παρενθέσει θα πω ότι ο θέμα του ΟΣΕ αφορά το προηγούμενο Υπουργείο σας, κύριε Χατζηδάκη. Τώρα το έχει στα χέρια του ένας επίσης άξιος συνάδελφος, ο κύριος Στυλιανίδης. Είναι εδώ παρών από την πολιτική ηγεσία ο κύριος Μπεκίρης, ο νέος και αξιόλογος συνάδελφος Υπουργός. Κάποια στιγμή –και μάλιστα πολύ σύντομα- πρέπει να αντιμετωπίσουμε οριστικά και την υπόθεση του ΟΣΕ και να την αντιμετωπίσουμε οριστικά δίνοντας λύσεις διότι η κατάσταση που συνεχίζεται αποτελεί προσβολή στον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα στον μισθοσυντήρητο, στον άνεργο, στον οικονομικά αδύνατο, στο χαμηλόμισθο και στο χαμηλοσυνταξιούχο ο οποίος καλύτερα να πληρώνει δύο εκατομμύρια ευρώ την ημέρα για τα προκλητικά και δημιουργηθέντα κυρίως από την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ελλείμματα του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος. Κλείνω την παρένθεση.
Έχουμε λοιπόν μία επιτυχία της Κυβέρνησης, είτε το θέλετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της ελάσσονος Αντιπολίτευσης, είτε δεν το θέλετε. Βεβαίως για να φθάσουμε μέχρι εδώ η εταιρεία πέρασε από χίλια μύρια κύματα. Αντιλαμβάνομαι την προσπάθεια του κυρίου Παπουτσή να καλύψει τα ελλείμματα πολιτικής, τις ανεπάρκειες ή τις «στραβοτιμονιές» των Υπουργών και των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά θα τονίσω ότι οι θέσεις αυτές διατυπώνονται και ανακοινώνονται εκ των υστέρων. Άλλα έκανε, κύριε Παπουτσή, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως κυβέρνηση, άλλα έκαναν οι Υπουργοί Μεταφορών και οι Υπουργοί Εθνικής Οικονομίας την περίοδο εκείνη. Αλλού οδήγησαν τη Ολυμπιακή. Εσείς εκ των υστέρων προσπαθείτε να κάνετε μία αφήγηση αυτής της κατάστασης, δηλαδή των όσων έγιναν στο παρελθόν επί των κυβερνήσεών σας. Απαλύνετε τα δύσκολα σημεία, αμβλύνετε άλλα, κάνετε διάφορα πραγματικά και λογικά άλματα για να διασώσετε την εικόνα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Η εικόνα της διαχείρισης που έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην Ολυμπιακή όχι μόνο δεν διασώζεται αλλά σας «βυθίζει» σ’ ό,τι αφορά τη συνείδηση του Έλληνα και της Ελληνίδας. Σας «βυθίζει», κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., και σας καταδικάζει. Αυτή τη διαχείριση έκαναν τα μέλη της ηγετικής σας ομάδας.
Τώρα κάνατε μία παρένθεση για την ακτοπλοΐα και με προκαλέσατε. Για την ακτοπλοΐα γνωρίζετε καλά, κύριε Παπουτσή -και το γνωρίζετε καλύτερα και από μένα- ότι εσείς ως Υπουργός παραλάβατε μία πολύ άσχημη κατάσταση η οποία είχε δημιουργηθεί επί των ημερών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μέχρι την ημερομηνία που αναλάβατε καθήκοντα Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, τότε που δημιουργήθηκαν οι συνθήκες για τα μεγάλα ολιγοπώλια και μονοπώλια στην ακτοπλοΐα για να «στραγγαλιστεί» ο ανταγωνισμός. Δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο, δεν είναι αυτό το θέμα, αλλά ήθελα να το τονίσω για να σας θυμίσω αυτά που δεν ομολογείτε σήμερα από προσωπικό και κομματικό «πατριωτισμό». Δεν ομολογείτε την κατάσταση που παραλάβατε, τι κατάσταση βρήκατε επί των ημερών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όταν γίνατε Υπουργός Αιγαίου και πού θα οδηγούντο τα πράγματα εάν κι εσείς δεν προσπαθούσατε να τα ισορροπήσετε και να τα διορθώσετε. Δεν μπορείτε να το πείτε, δεν μπορείτε να το ομολογήσετε, αλλά αυτή ήταν η κατάσταση.
Σ’ ό,τι αφορά αυτό που είπατε –γιατί ήταν πολύ βαρύ- δεν ξέρω αν ακούστηκε γιατί είχατε εκείνη τη στιγμή αυτή τη λεκτική σύγκρουση -που είναι και το «άλας», αν θέλετε, των κοινοβουλευτικών συζητήσεων- με τον κύριο Χατζηδάκη, αλλά εγώ που ήμουν πιο «νηφάλιος» εκείνη τη στιγμή το άκουσα και το θεωρώ βαρύτατο και νομίζω, κύριε Παπουτσή, ότι δεν μπορεί να παραμείνει έτσι μετεωρούμενο και πρέπει να απαντηθεί.
Μιλήσατε για ανταγωνιστικά συμφέροντα σε ευρωπαϊκό επίπεδο άλλων εταιρειών αερομεταφορών σε σχέση με την Ολυμπιακή. Είπατε σαφώς ότι αυτά τα συμφέροντα επιχειρούσαν την εξουθένωση, τη συρρίκνωση της Ολυμπιακής προς ίδιον όφελος. Τονίσατε δε ότι κατά τη γνώμη σας τα συμφέροντα αυτά είχαν σύμμαχο την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας. Θα παρακαλέσω αυτό να το ανακαλέσετε.
Σε κάθε περίπτωση, εγώ θέλω να κάνω την εξής δήλωση: Η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας στη διαχρονική της παρουσία, όπως και η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δεν δέχεται τέτοιες μομφές και τέτοιες συκοφαντικές κατηγορίες. Οι Βουλευτές και οι Ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, όπως θέλω να πιστεύω και οι συνάδελφοι Βουλευτές όλων των πτερύγων του Ελληνικού Κοινοβουλίου, δίναμε, δίνουμε και θα εξακολουθούμε να δίνουμε τη μάχη είτε στο Εθνικό Κοινοβούλιο, είτε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπέρ των συμφερόντων του ελληνικού λαού, υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και δεν δεχόμαστε καμία συζήτηση και καμία κατηγορία πάνω σ’ αυτό.
Στο κάτω-κάτω αν εσείς, αξιότιμοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., έχετε να πείτε κάτι συγκεκριμένο, να το πείτε επωνύμως, αλλιώς να μην επανέρχεστε σε τέτοιου είδους μομφές και κατηγορίες αστήρικτες και ατεκμηρίωτες που σας εκθέτουν όλους. Επαναλαμβάνω ότι οι Βουλευτές και οι Ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας στη διαχρονική παρουσία και δράση τους δεν δέχονται ούτε κατά υπαινιγμό τέτοιου είδους συζητήσεις.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κύριε Παναγιωτόπουλε, μπορώ να σας διακόψω για να το διευκρινίσω αμέσως;
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Παρακαλώ. Με την άδεια του Προεδρείου βέβαια για να μην είμαστε σε αταξία, κύριε Πρόεδρε.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Είχε συναινέσει ο κύριος Πρόεδρος πριν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, με την άδειά σας. Κι εγώ έτσι αντελήφθην, ότι είχε συναινέσει ο Πρόεδρος.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πάντα οφείλουμε να ζητάμε την άδειά του.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ορίστε, κύριε Παπουτσή, έχετε το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Πρώτα απ’ όλα εγώ θέλω να είμαι απολύτως σαφής. Έχω συνεργαστεί επί σειρά ετών με πολλούς εκ των συναδέλφων που βρίσκονται σήμερα αλλά ήταν και στο παρελθόν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Δώσαμε πολλές μάχες, όμως για το θέμα της Ολυμπιακής είμαι απολύτως σαφής. Δεν ήταν υπαινιγμός, ήταν κατηγορία. Όχι μόνο αυτό, αλλά υπάρχει και ομολογία, όπως υπάρχει ομολογία η οποία είναι εγγεγραμμένη στα Πρακτικά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δεδομένου ότι όλες οι ερωτήσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι καταγεγραμμένες. Ο κύριος Υπουργός μάλιστα εδώ πέρα σε μία ομιλία του σε προηγούμενη φάση ονόμασε και την εταιρεία η οποία διεκδικούσε από ανταγωνιστική θέση την Ολυμπιακή. Δεν είχε δίκιο βέβαια εκείνη την ημέρα. Αναφέρθηκε στην IRAΙΑN AIR και το επαναλαμβάνω κι εγώ, αλλά ήταν για άλλο θέμα. Σας διαβεβαιώνω όμως, κύριε συνάδελφε, ότι πολλές από τις αιτιάσεις οι οποίες αναφέρονταν στις ερωτήσεις των συναδέλφων της Νέας Δημοκρατίας προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το θέμα της Ολυμπιακής περιελάμβαναν και στοιχεία των ανταγωνιστριών εταιρειών.
Επιπλέον, καθ’ όλη τη διάρκεια των προσπαθειών της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να εξεύρει στρατηγικό εταίρο –ο κύριος Χατζηδάκης ήταν τότε Πρόεδρος της Επιτροπής Μεταφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και γνώριζε εκ των πραγμάτων και παρακολουθούσε εκ του σύνεγγυς όλες τις εξελίξεις- ήταν γνωστό ότι μεγάλες αεροπορικές εταιρείες είχαν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους.
Εσείς, κύριε Παναγιωτόπουλε, γνωρίζετε ότι οι μεγάλες εταιρείες έχουν και πολλές δυνατότητες για τον επηρεασμό. Εξάλλου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγκαστήκαμε στο τέλος να εισάγουμε μία οδηγία για τη λειτουργία των lobbies στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο γιατί πολλές φορές κι εμείς, όπως και όλες οι πολιτικές ομάδες, είχαμε γίνει θύματα πολλών που προσπάθησαν να επηρεάσουν τη γνώμη μας και τη θέση μας για να κάνουμε κοινοβουλευτικό έλεγχο, ενώ στην πραγματικότητα υποστηρίζαμε τα δικά τους συμφέροντα..
Ο κ. Παπουτσής προσπάθησε να αμβλύνει λίγο τα όσα είπε.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ: Κύριε Παναγιωτόπουλε, μου επιτρέπετε μία λέξη;
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επιτρέψτε μου λίγο, κύριε Βερελή.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ: Μία λέξη θέλω μόνο να πω.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι θέμα Προεδρείου. Εμένα χαρά μου να διαλεγόμεθα. Είναι, όμως, θέμα Κανονισμού της Βουλής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας παρακαλώ πολύ. Καταργείται το Προεδρείο έτσι.
Συνεχίστε, κύριε Παναγιωτόπουλε.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Λέω, λοιπόν, ότι ο αξιότιμος Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος και φίλος Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο κ. Παπουτσής, προσπάθησε να αμβλύνει λίγο τις εντυπώσεις από τα όσα είπε. Βεβαίως, επανέλαβε το κύριο μέρος των λεχθέντων από τον ίδιο.
Εμένα θα μου επιτρέψετε να επαναλάβω κατηγορηματικά ότι οι Βουλευτές μας, διαχρονικά, με την παρουσία τους είτε στο Εθνικό Κοινοβούλιο είτε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κάνουν τη δουλειά τους κατά συνείδηση, σύμφωνα με τον όρκο τους στα θεσμικά Όργανα της Ευρώπης είτε της Ελληνικής Πολιτείας και παραμένουν μακριά από τέτοιου είδους επιρροές και επηρεασμούς. Γνώμονας και πυξίδα είναι το δημόσιο συμφέρον, το συμφέρον του ελληνικού λαού.
Διότι στο κάτω-κάτω, για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, σημασία έχει ποιος έβλαψε…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα μου επιτρέψετε, κύριε Πρόεδρε -γιατί είχαμε και το διάλογο- να έχω το χρόνο.
Σημασία έχει να δούμε στην πράξη, κύριε Παπουτσή, ποιος έβλαψε περισσότερο την Αλεξάνδρεια, για να παραφράσω τον ποιητή. Αν βάλουμε κάτω και δούμε πώς έφτασε η εταιρεία εδώ που έφτασε –και ευτυχώς σήμερα η εταιρεία διασώζεται και θα ανοίξει πάλι τα φτερά της, παρά το θόρυβο και τις κατηγορίες που εκτοξεύονται από τη δική σας την πλευρά- θα διαπιστώσουμε ότι η περίοδος της εξουθένωσης, της συρρίκνωσης και του πολλαπλασιασμού των προβλημάτων της εταιρείας, είναι η περίοδος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αυτή είναι η αλήθεια. Η περίοδος η δική σας.
Και τότε μεν είχατε μία ρητορική διαφορετική, αλλά στην πράξη, όταν κληθήκατε να πάρετε αποφάσεις καθοριστικές για το τότε παρόν και στη συνέχεια για το μέλλον της εταιρείας, πήρατε αποφάσεις που έβαλαν την εταιρεία μέσα.
Θέλω, όμως, να πάρω τα πράγματα με τη σειρά τους.
Θεωρώ αδιανόητο να μιλάμε σε αυτή την Αίθουσα για την Ολυμπιακή, χωρίς να λέμε δύο, τρία θετικά λόγια τιμής για τον αξέχαστο Αριστοτέλη Ωνάση.
Η Ολυμπιακή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι –και δεν πρέπει να το αγνοούμε- υπήρξε δημιούργημα του Αριστοτέλη Ωνάση, μαζί με τους εργαζομένους και τα στελέχη της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Και το κράτος.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ασφαλώς.
Η Ολυμπιακή συνδυάστηκε με το μεράκι του υιού του, του Αλέξανδρου Ωνάση, που χάθηκε τόσο πρόωρα και τόσο αδόκητα.
Βεβαίως, η συμβολή του κράτους υπήρξε μεγάλη και αποφασιστική. Βεβαίως, η συμβολή των εργαζομένων πάνω απ’ όλα και πριν απ’ όλα. Βεβαίως, η συμβολή των στελεχών που πλαισίωσαν τον Ωνάση στις ιδρυτικές πρωτοβουλίες που αφορούσαν την εταιρεία, ήταν καθοριστική και δρομολόγησαν την εταιρεία σε ένα λαμπρό μέλλον τότε.
Η Ολυμπιακή στην πορεία της, στις ταραγμένες 10ετίες από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα, ξεχώρισε για την ασφάλειά της -μια από τις ασφαλέστερες και σταθερότερες εταιρείες στον κόσμο- για το υψηλό επίπεδο ασφαλείας, κατάρτισης και παροχών του προσωπικού της, για την άνεσή της, για την ανθεκτικότητά της και την υπεροχή της στο διεθνή ανταγωνισμό και βεβαίως για την ταυτότητά της, που ανεξάρτητα από το αν ήταν ιδιωτική ή υπό κρατικό έλεγχο, η ταυτότητά της υπήρξε -και είμαι βέβαιος ότι θα εξακολουθήσει να είναι- εξόχως ελληνική. Είναι η εταιρεία που φέρνει στα φτερά των αεροπλάνων της τα χρώματα της ελληνικής σημαίας και πηγαίνει στις τέσσερις άκρες της γης, εκεί που ζει και ευημερεί ο Ελληνικός της διασποράς και της ομογένειας, ο οποίος είναι σχεδόν άλλη μία φορά απ’ ό,τι οι διαβιούντες στα σύνορα της Ελληνικής Επικράτειας.
Είναι πολύ μεγάλη η προσφορά της Ολυμπιακής στον Ελληνισμό της διασποράς, στον Ελληνισμό των άγονων διαδρομών μέσα στην πατρίδα, στην ενίσχυση και στην ανάπτυξη του ελληνικού τουρισμού. Δεν θα είχαμε μία Ελλάδα ναυαρχίδα του διεθνούς τουρισμού εάν δεν υπήρχε η Ολυμπιακή.
Αισθάνομαι –κι έχω αισθανθεί στο παρελθόν- ντροπή για μία μερίδα των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, από τα οποία προέρχομαι ως επάγγελμα. Εγώ δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός, όπως ξέρετε. Είμαι δημοσιογράφος και δικηγόρος. Αισθάνθηκα, όμως, και αισθάνομαι ντροπή που όταν έβλεπαν το παραμικρό για την Ολυμπιακή, έριχναν την Ελλάδα κάτω. Καθυστέρησε η Ολυμπιακή δύο ώρες; Το αίσχος, το όνειδος της Ολυμπιακής. Όταν σημειώνονταν οι ίδιες καθυστερήσεις ή άλλες αβελτηρίες και ανεπάρκειες σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα, εκεί ήταν όλα καθαγιασμένα.
Το ίδιο ζούμε και εξακολουθούμε να το ζούμε και μεταξύ ιδιωτικού τομέα της Υγείας και δημοσίου τομέα της Υγείας. Και οι δύο τομείς προσφέρουν στην υγεία του ελληνικού λαού. Όταν κάτι δεν πάει καλά σε ένα δημόσιο νοσοκομείο, αυτή η μερίδα των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας –μικρή μερίδα, αλλά ορατή, κραυγαλέα μερίδα- διαρρηγνύει τα ιμάτιά της. Όταν ορισμένα πράγματα δεν πάνε καλά σε ένα ιδιωτικό θεραπευτήριο, εκεί σιωπή. Σιωπή όλων εκείνων που εντέλλονται με την ενημέρωση του ελληνικού λαού.
Να μην πολυλογούμε. Γνωρίζουμε τι έγινε από την εποχή που η Ολυμπιακή πέρασε στο Δημόσιο. Εγώ δεν θα αρνηθώ ότι και από τη δική μας την παράταξη μπορεί να υπήρξαν κάποια λάθη. Μπορεί να υπήρξαν και διοικήσεις που δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Αυτή, όμως, είναι μία μικρή, ελαχίστη μειοψηφία.
Οι αποφάσεις που πήραν οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας, είτε οι κυβερνήσεις του 1990-1993 είτε οι σημερινές κυβερνήσεις Καραμανλή, ήταν αποφάσεις που στη μεγάλη τους πλειοψηφία εκινούντο στη σωστή τροχιά και διαδρομή υπέρ των συμφερόντων της Ολυμπιακής Αεροπορίας.
Εκεί που είχαμε την καθίζηση, εκεί που είχαμε τη συρρίκνωση, ήταν επί περιόδων της διακυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Το πρώτο που έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν να καταστήσει την Ολυμπιακή εφαλτήριο της κομματικής του ισχύος στο συνδικαλιστικό κίνημα του τόπου.
Γνωρίζετε ότι αν βυθίστηκαν τέσσερα σχέδια εξυγίανσης, τα οποία είχαν καταρτίσει οι δικές σας κυβερνήσεις, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., και είχαν φέρει στις Βρυξέλλες και είχαν πάρει την έγκριση των Βρυξελλών, ήταν γιατί ένα μέρος αυτών των σχεδίων δεν ήταν συγκλίνον με τα συμφέροντα ορισμένων κομματικών βαρόνων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην ΟΣΠΑ. Αυτή είναι η αλήθεια.
Γνωρίζετε πώς υποχρεωθήκατε να διαφοροποιήσετε σχέδιο εξυγίανσης της Ολυμπιακής πριν από συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., προκειμένου να πειστούν μεγαλοσυνδικαλιστές της ΟΣΠΑ και βαρόνοι της συνδικαλιστικής παράταξης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., να ψηφίσουν τον έναν ή τον άλλο υποψήφιο ή να ταυτιστούν με τη μία ή την άλλη πτέρυγα στο εσωτερικό του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος.
Δεν έχω πολύ χρόνο να σας θυμίσω τις ημέρες ντροπής της SPEEDWIND. Ξεχάσατε τις ημέρες ντροπής της SPEEDWIND, που είχαν έρθει οι Βρετανοί με φλέγμα και ύφος Βρετανού νεοαποικιοκράτη, για να ξαποστείλουν ικανά στελέχη της εταιρείας και για να εφαρμόσουν μία λεόντεια σύμβαση υπέρ τους και εναντίον της εταιρείας και του Δημοσίου συμφέροντος; Και αφού τα έκαναν θάλασσα, έφυγαν και άφησαν πίσω τους πολύ χειρότερη κατάσταση από αυτή που είχαν παραλάβει, χωρίς να υποστούν την πραγματική κύρωση. Λεόντειος σύμβαση. Ετεροβαρής σύμβαση. Χαμένοι μονίμως η Ολυμπιακή και το δημόσιο συμφέρον, ευνοημένοι οι Βρετανοί αποικιοκράτες της SPEEDWIND.
Τελειώνω: Έγινε προσπάθεια για μία συνέργεια με σημαντικές εταιρείες, που είναι σε ανάπτυξη, του Αραβικού Κόλπου. Δεν ήταν κακή.
Εγώ δεν καταλαβαίνω, σε μία εποχή παγκοσμιοποίησης, διακίνησης κεφαλαίων, αυτή τη θυμηδία ή τη δυσπιστία ή την οργή και ορισμένων συναδέλφων της ελάσσονος Αριστεράς. Θα έρθουν, λέει, οι εμίρηδες. Μα, το θέμα δεν είναι να εμποδίσουμε τη διακίνηση κεφαλαίων σε ένα κλίμα παγκοσμιοποιημένων διεθνών αγορών. Αυτό είναι νόμος της διεθνούς οικονομίας. Το θέμα είναι να κατοχυρώσουμε το δημόσιο συμφέρον, να κατοχυρώσουμε τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, να κατοχυρώσουμε τα συμφέροντα της πατρίδας μας μέσα σε αυτή τη διακίνηση κεφαλαίων σε αυτό τον κόσμο των επενδύσεων, σε αυτό τον κόσμο όπου κάτι δεν πάει καλά στο Χρηματιστήριο της Ινδονησίας και οι συνέπειες φτάνουν μέχρι την πόρτα μας.
Έκανε η Κυβέρνηση αυτή την προσπάθεια. Δεν απέδωσε αυτή η προσπάθεια. Και φτάσαμε στο σημείο όπου ένας μεγάλος Όμιλος, που διαχειρίζεται κεφάλαια –αυτό σημαίνει σύγχρονος καπιταλισμός- εξεδήλωσε ενδιαφέρον. Και απ’ ό,τι φαίνεται, απ’ ό,τι δείχνει η Σύμβαση την οποία καλούμεθα σήμερα να κυρώσουμε, η Σύμβαση αυτή είναι καλή. Κατοχυρώνεται το προσωπικό της Ολυμπιακής. Αυτό είναι δεδομένο. Και αυτό έγινε με ευθύνη και πρωτοβουλία της Κυβέρνησης. Και το πρώτο σχέδιο καταγραφής των ηλικιακών, μορφωτικών και άλλων δυνατοτήτων του προσωπικού έγινε επί των ημερών μου στο Υπουργείο Απασχόλησης με τη συνεργασία του τότε Υφυπουργού μου, του Μάκη του Γιακουμάτου και με εντολή του Πρωθυπουργού, του Κώστα Καραμανλή.
Αυτό το πρώτο σχέδιο για την τακτοποίηση του προσωπικού βρήκαν οι επόμενες ηγεσίες και του Υπουργείου Μεταφορών και του Υπουργείου Απασχόλησης στην πρώτη διετία της Νέας Δημοκρατίας. Από τότε υπήρχε η φροντίδα και η εντολή του Καραμανλή να πράξουμε ό,τι πράξαμε.
Και φτάσαμε εδώ που είμαστε σήμερα. Το προσωπικό κατοχυρώνεται. Οι άγονες γραμμές κατοχυρώνονται. Ζητήματα που έχουν σχέση με την ιδιομορφία τη γεωγραφική του ελληνικού χώρου κατοχυρώνονται. Ένας μεγάλος όμιλος μπαίνει σε ένα τόσο κρίσιμο χώρο και παραγγέλνει καινούρια αεροπλάνα. Είναι σαφής η πρόθεσή του να αναπτύξει την εταιρεία. Στο χέρι μας είναι να βάλουμε τις προϋποθέσεις, τους κανόνες και το κάνουμε, για να λειτουργήσει η όλη προσπάθεια για το δημόσιο συμφέρον.
Και εσείς διαφωνείτε και έρχεστε εδώ και μας κάνετε διάλεξη περί δημοσίου ελέγχου. Γιατί δεν τα κάνατε τότε; Γιατί δεν βρήκατε προγράμματα εξυγίανσης που να εξασφαλίζουν και τη συμμετοχή του δημοσίου επί των ημερών σας;
Είκοσι χρόνια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κυβερνούσατε και η δυστοκία σας για να σώσετε την εταιρεία ήταν προφανής και κραυγαλέα. Ε, αυτό που δεν κάνατε εσείς, το κάνει σήμερα η Νέα Δημοκρατία. Ας πούμε, λοιπόν, ναι στην κύρωση της Σύμβασης και, επιτρέψτε μου να πω, ας υπογραμμίσουμε ότι είναι μια επιτυχία της Κυβέρνησης, που μπορεί να κάνει λάθη αλλού -δεν λέμε ότι είναι αλάνθαστη- αλλά κάτω από αντίξοες συνθήκες προσπαθεί σκληρά και προχωρεί σιγά-σιγά τον τόπο προς τα μπρος.
Ευχαριστώ πολύ.