Κύριε Πρόεδρε της Νέας Δημοκρατίας,

κύριε Πρόεδρε της Οργανωτικής Επιτροπής του 8^ου Συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας, Νεοδημοκράτες και Νεοδημοκράτισσες.

              Είναι μεγάλη τιμή για όλα τα στελέχη της παράταξης, που ξεκινάμε αυτή τη μεγάλη, την καθοριστική για το παρόν και μέλλον του κόμματος διαδρομή με το προσυνέδριο, από εδώ από την καρδιά της Μακεδονίας, από το ιστορικό λίκνο της Μακεδονίας, από τη Θεσσαλονίκη των αγώνων, από τη Θεσσαλονίκη της ποίησης, από τη Θεσσαλονίκη της προσφοράς στην Πατρίδα, στο Έθνος, στην Παράταξη.

              Είμαστε εδώ για να τα συζητήσουμε όλα. Όλα. Και χαίρομαι γιατί, τόσο στην εκκίνηση αυτής της προσυνεδριακής φάσης, όσο και στην πορεία της, από εδώ και πέρα - και θα αποδειχθεί μέχρι το τέλος της, μέχρι να ολοκληρώσουμε τις εργασίες - ακούγονται σκέψεις και απόψεις με ειλικρίνεια και παρρησία.

              Δεν μπορεί να συμφωνήσουμε σε όλα. Αυτό θα ήταν παράλογο. Και θα ήταν από πλευράς λογικής και ιδιοσυγκρασίας του νεοδημοκράτη, του Έλληνα, της Ελληνίδας παράταιρο, εξωσυμβατικό, παράξενο.

              Το καθήκον, όμως, όλων μας, αφού τα πούμε, αφού καταθέσουμε τις απόψεις μας, είναι να φύγουμε ενωμένοι σαν μία γροθιά, να προχωρήσουμε μπροστά, να κλιμακώσουμε τον αγώνα.

              Δεν είμαστε εδώ για να τροφοδοτήσουμε την ενδοστρέφεια. Η παράταξη έχει τραυματιστεί, έχει πληγωθεί για χρόνια ολόκληρα  από την ενδοστρέφεια.

              Ο Αντώνης Σαμαράς, ο εκλεγμένος Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας θέλει μία Νέα Δημοκρατία, που δεν κοιτάει το εσωτερικό της, που δεν τροφοδοτεί τις παραπολιτικές στήλες των εφημερίδων, που δεν είναι η χαρά του ρεπόρτερ δημοσιογράφου για να κουτσομπολεύει πολιτικά τα τεκταινόμενα στο εσωτερικό της.

              Ο Αντώνης Σαμαράς θέλει μία Νέα Δημοκρατία που θα είναι μία γροθιά, ενωμένη, με ομοψυχία, με δύναμη.

              Και μία τέτοια Νέα Δημοκρατία οικοδομείται και πάλι, με πρωτοβουλία της ηγεσίας και με τις δυνάμεις και τη συμβολή όλων σας.

              Γιατί χρειάζονται οι ριζοσπαστικές τομές που προτείνει ο Πρόεδρος του κόμματος; Κατά κοινή ομολογία, Νεοδημοκράτες και Νεοδημοκράτισσες, περνάμε τη μεγαλύτερη κρίση του πολιτικού συστήματος από τη μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα.

              Η χώρα μας αντιμετωπίζει μία πολυσύνθετη και πολύπλοκη, την βαθύτερη ίσως των τελευταίων 50 ετών, οικονομική και κοινωνική κρίση. Τα κόμματα που συγκροτούν το πολιτικό σύστημα, ή θα αντέξουν απέναντι σε αυτή την κρίση και θα ανταποκριθούν στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, ή θα παρακμάσουν οριστικά.

              Σας καλώ να μην αφήσουμε να χαθεί η δυναμική της 29^ης Νοεμβρίου. Η δυναμική των 800.000 συμπολιτών μας, που στάθηκαν όρθιοι, ώρες ολόκληρες, για να συμμετάσχουν στην ανοικτή δημοκρατική διαδικασία και να εκλέξουν το νέο Αρχηγό.

              Φίλοι και φίλες, η Νέα Δημοκρατία έχει επίγνωση της προσφοράς της. Έχουμε, όμως, επίγνωση και της πολιτικής φθοράς που μας έχει προκαλέσει η άσκηση της εξουσίας.

              Για να μην αδικούμε, θέλω την προσοχή σας, ιδιαίτερα εδώ στη Θεσσαλονίκη, στην πόλη των Καραμανλήδων. Για να μην αδικούμε - γιατί ακούγονται πολλά παράπονα, περίεργα τον τελευταίο καιρό, - ο Καραμανλής ήταν ο πρώτος που είχε το θάρρος να κάνει γενναία αυτοκριτική και να αναλάβει και τις ευθύνες που του αναλογούν.

              Επειδή, όμως, ένας Πρωθυπουργός δεν κυβερνά μόνος, συμφωνώ ότι πρέπει να τα πούμε όλα. Κάποια στιγμή πρέπει να κατέβουμε και στα υπόλοιπα επίπεδα άσκησης εξουσίας και να καθίσουμε και εμείς όλοι, να δούμε, κατά το διάστημα που λάβαμε μέρος στην άσκησή της, ως Υπουργοί ή με οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα ως μέλη της Κυβερνητικής Επιτροπής, να δούμε τι πήγε καλά και τι δεν πήγε καλά. Να δούμε, για παράδειγμα, τα μέλη της Κυβερνητικής Επιτροπής τότε τι εισηγούντο στον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας. Και το λέω, πριν από όλα, για τον εαυτό μου.

              Όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Όχι για να καταλήξουμε σε ανθρωποφαγία, σε κανιβαλισμό και σε εσωστρέφεια, αλλά για να μην αδικούμε ένα πολιτικό που επί 13 χρόνια βρέθηκε στο πηδάλιο της παράταξης, οδήγησε την παράταξη σε νίκες και επί 5,5 χρόνια ήταν Πρωθυπουργός της Ελλάδας.

              Ο Αντώνης Σαμαράς, από την πλευρά του, ως εντολοδόχος, ισχυρότατος νέος Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, με θάρρος και παρρησία διατυπώνει, εκ μέρους του συνόλου του κόμματος, τις θέσεις για την αυτοκριτική μας.

              Θα μου πείτε: Μήπως το παρακάνουμε; Πότε το ΠΑΣΟΚ έκανε αυτοκριτική για τα ερείπια τα οποία παραλάβαμε το Μάρτιο του 2004; Πότε το ΠΑΣΟΚ έκανε αυτοκριτική;

              Δεν είναι, όμως, έτσι. Η αυτοκριτική μας πρέπει να είναι ειλικρινής, αλλά να γνωρίζει τα όριά της. Να μην εκτρέπεται σε πολιτική υστερία και – όπως σωστά ειπώθηκε πριν, από την κυρία Μπακογιάννη, - σε πολιτική αυτομαστίγωση.

              Αυτή τη σωστή αυτοκριτική, αντιλαμβανόμενος την ανάγκη να διαλεχθούμε με τον ιστορικό του παρόντος και του μέλλοντος, κάνει και ο σημερινός Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς. Όχι για να αυτοβασανίζεται η παράταξη, αλλά για να αποκαταστήσουμε την πραγματική εικόνα των γεγονότων και της διαδρομής του τόπου και να αντιμετωπίσουμε τη μαύρη προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ.

              Και θα μου επιτρέψετε εδώ να μείνω για λίγο. Τον τελευταίο καιρό, ο κύριος Γιώργος Παπανδρέου επιχειρεί, μαζί με τα στελέχη της κυβέρνησης, να καταρρακώσει την εικόνα της Κεντροδεξιάς παράταξης, για να καλύψει τα εγκληματικά λάθη τα δικά του και των Υπουργών του, τις παραλείψεις τους, τα λάθη που τα πλήρωσε και τα πληρώνει ακριβά ο τόπος.

              Φίλοι και φίλες, θα ήταν διαφορετικές οι εξελίξεις στην χώρα μας, και δεν θα εκκαλείτο τώρα ο ελληνικός λαός να πληρώσει, με τα σκληρότερα μέτρα των τελευταίων 70 ετών, βαρύτατο φόρο «αίματος», ιδρώτα στην καθημερινότητά του, αν ο κύριος Γιώργος Παπανδρέου από την επομένη της ισχυρής εντολής που του έδωσε ο Ελληνικός Λαός, εάν από τις 10, 15 Οκτωβρίου 2009, είχε πάρει τα απαραίτητα μέτρα.

              Αν τα μέτρα είχαν ληφθεί εγκαίρως, η Ελληνική Οικονομία θα είχε κρατηθεί όρθια και συντομότερα θα μπορούσαμε να ξαναβρούμε το δρόμο της ανάκαμψης.               Θα είχαμε θωρακίσει την Ελληνική Οικονομία από τις επιθέσεις των κερδοσκόπων.

              Αντί να κάνει αυτά που του είχε υποδείξει η Νέα Δημοκρατία προεκλογικά, αναλαμβάνοντας βαρύ κόστος και πληρώνοντας το τίμημα στην κάλπη του Οκτωβρίου, ο σημερινός Πρωθυπουργός, τι έκανε; Παρέμεινε εγκλωβισμένος στις υποσχέσεις που είχε δώσει προεκλογικά.

              Τι έλεγε; Θα βρούμε τα λεφτά. Υπάρχουν λεφτά. Σωστά είπε ο Αντώνης Σαμαράς, ότι ο Πρωθυπουργός υπονοούσε τον 14^ο μισθό. Αυτό εννοούσε όταν μοίραζε φρούδες ελπίδες και προσδοκίες.

              Έχασε πέντε σημαντικούς, κρίσιμους  μήνες. Μίλησε για χρεοκοπία της Ελληνικής Οικονομίας, έχοντας στο νου του να ταπεινώσει και να υποβαθμίσει το έργο και την προσφορά της Νέας Δημοκρατίας.

              Το αποτέλεσμα ποιο ήταν; Το αποτέλεσμα ήταν οι διεθνείς κύκλοι των κερδοσκόπων, που ήθελαν να πλήξουν τη ζώνη του ευρώ για άλλους λόγους, να δουν ότι η Ελλάδα, μέσω των καταγγελιών περί χρεοκοπίας που εκτόξευε ο κύριος Παπανδρέου εντός και εκτός της χώρας, είχε καταστεί ο αδύνατος κρίκος.

              Οι παραλείψεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, τα λάθη του, οι απαράδεκτες καταγγελίες του από την επαύριο της εκλογικής του νίκης για χρεοκοπία της Ελληνικής Οικονομίας, ήταν τα λάθη τα μοιραία που έκαναν την Ελλάδα στόχο της παγκόσμιας κερδοσκοπίας.              

              Έρχεται, λοιπόν, σήμερα η Νέα Δημοκρατία με ένα Αρχηγό όπως ο Αντώνης Σαμαράς, που φοράει την φανέλα της Εθνικής Ελλάδος όταν βγαίνει στο εξωτερικό, που βάζει πλάτη στην χώρα, που στηρίζει την Ελληνική Οικονομία, δεν στηρίζει την κυβέρνηση - και λέει:

Σας προσφέρουμε το σωστό μίγμα πολιτικής. Χρειάζονται κάποια μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής. Ξέρει η Νέα Δημοκρατία ότι πονάνε τον κόσμο.              

              Για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τον κόσμο να ξεπεράσει την κρίση, προτείνουμε μέτρα ενίσχυσης των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων.

              Και ταυτόχρονα,  βλέποντας ο Αντώνης Σαμαράς, ένας πολιτικός που γνωρίζει όσο καλύτερα άλλος, την πραγματική κατάσταση της Ελληνικής και της παγκόσμιας οικονομίας, προτείνει ταυτόχρονα μέτρα για την ανάπτυξη. Γιατί βλέπει ότι, αν μείνει η κυβέρνηση μόνο στα οδυνηρά μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής, θα στεγνώσει η Ελληνική οικονομία από το παραμικρό ευρώ. Θα στεγνώσει το Ελληνικό μικρομεσαίο νοικοκυριό. Η ύφεση θα βαθύνει, θα πάμε σε μία κατάσταση στασιμοπληθωρισμού και η Ελλάδα και η Ελληνική κοινωνία δεν θα βγούμε ποτέ από την κρίση.

              Ταυτόχρονα, ο Αντώνης Σαμαράς παίρνει την υπόθεση της υπεράσπισης της Ελληνικής κοινωνίας επάνω του. Σε λίγες μέρες, θα βρεθεί - επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Νέας Δημοκρατίας - στις Βρυξέλες ως κεντρικός ομιλητής στη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, στη Σύνοδο Κορυφής.

              Προτάθηκε να μιλήσει εκεί από την Καγκελάριο της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ. Είναι η πιο κρίσιμη σύνοδος των τελευταίων ετών. Ο Αντώνης Σαμαράς στη σύνοδο αυτή, όπως είπα πριν, φορώντας την φανέλα της Εθνικής Ελλάδας θα δώσει τη μάχη για να πετύχουμε λύσεις, είτε εγγύηση της Ελληνικής οικονομικής σταθερότητας, είτε οικονομικής βοήθειας μέσα στους κόλπους της Ευρωζώνης για να μην υποχρεωθεί η χώρα να προσφύγει στη βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, με ό,τι συνεπάγεται αυτό και στο πεδίο της γεωπολιτικής ισορροπίας.

              Και αντιλαμβάνεστε πολύ καλά τι εννοώ λέγοντας με  ό,τι συνεπάγεται αυτό και για την πορεία των ευρωπαϊκών λαών προς την πολιτική και θεσμική ενοποίηση.

              Από εκεί και πέρα, σε αυτό το προσυνέδριο συζητούμε τα οργανωτικά. Θα μου πείτε τα οργανωτικά είναι αυτοσκοπός; Όχι βέβαια. Ήρθαμε να συζητήσουμε τα προβλήματα ενός «κλειστού κλαμπ» ασχολουμένων με την πολιτική; Όχι βέβαια.

              Χωρίς  μία Νέα Δημοκρατία πραγματικά εκσυγχρονισμένη, ανασυγκροτημένη πολιτικά, ιδεολογικά, οργανωτικά, συσπειρωμένη γύρω από το λαοπρόβλητο νέο Αρχηγό της, δεν θα μπορέσουμε να πάμε μπροστά. Και εμείς θέλουμε μία νέα Νέα Δημοκρατία.

              Για αυτό, ο Αντώνης Σαμαράς κάνει συγκεκριμένες προτάσεις για την οργανωτική ανασυγκρότηση του κόμματος.

              Δεν θα επαναλάβω αυτά που ειπώθηκαν. Τα ανέλυσε ο Πρόεδρος, τα παρουσίασε ο Μανώλης ο Αγγελάκας, τα ανέπτυξαν οι προλαλήσαντες και θα ακολουθήσουν και άλλες ομιλίες. Θα κάνω μόνο ορισμένες παρατηρήσεις.

              Δεν σημαίνει ότι κάποιος από εμάς, κάποιος από όλους μας, έχει το αλάθητο. Έχει, λοιπόν, σημασία, κάνοντας και τη θεωρία παιγνίων, που λένε οι αρμόδιοι επιστήμονες, συνθέτοντας με διαλεκτικό τρόπο, να καταλήξουμε στο καλύτερο δυνατό συμπέρασμα για τις βέλτιστες δυνατές, ριζικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις.

              Ακούστηκαν κάποιες προτάσεις για τη θητεία του Προέδρου. Ενδιαφέρουσες. Στα χαρτιά. Είναι γεγονός ότι σε αρκετά ευρωπαϊκά κόμματα κάτι τέτοιο υπάρχει. Αν κάνουμε, όμως, μία δεύτερη ανάγνωση θα δούμε ότι, στην πράξη, η καθιέρωση θητείας του Προέδρου θα προσθέσει προβλήματα και δεν θα αφαιρέσει, θα στρέψει το μεγαλύτερο μέρος του κόμματος σε μία διαρκή εσωστρέφεια η οποία θα αρχίζει από την επόμενη της εκλογής του Προέδρου.

              Και στην πράξη, χωρίς να το θέλουν κάποια από τα μέλη μας, ενδέχεται - και αυτός είναι ένας από τους κινδύνους - να εξωθήσει στη δημιουργία εσωκομματικής αντιπολίτευσης, τροφοδοτώντας συνεχώς την ενδοστρέφεια.

              Ταυτόχρονα, σκεφτείτε για παράδειγμα να λήγει η θητεία του Προέδρου λίγους μήνες πριν την προκήρυξη εκλογών. Το σκέπτεστε; Σκέπτεστε τι τεράστια τροχοπέδη θα αποτελέσει για τη σωστή προετοιμασία του κόμματος για την εκλογική μάχη και για τη νίκη στην εκλογική μάχη;

              Άλλωστε, εάν ορισμένες πλευρές συναδέλφων, συμμαχητών - γιατί όπως είπα κάνουμε μία συζήτηση σε μία μεγάλη πολιτική οικογένεια - θα συμφωνήσουμε, θα διαφωνήσουμε και στο τέλος θα ολοκληρώσουμε τα συμπεράσματα, θα κάνουμε τις απαραίτητες συνθέσεις και θα φύγουμε αγκαλιασμένοι σαν μία γροθιά.

              Λέω, λοιπόν, κλείνοντας αυτές τις σκέψεις, ότι το σημερινό Καταστατικό του κόμματος, όπως θα τροποποιηθεί, θα εμπλουτιστεί και θα βελτιωθεί με τις ριζικές αλλαγές που προτείνονται, έχει διατάξεις αμφισβήτησης του εκάστοτε Προέδρου αν κάποιοι συναγωνιστές, συμμαχητές, μέλη του κόμματός μας, κρίνουν ότι για τον Α ή για το Β λόγο, στο Α ή Β ή Γ πεδίο, δεν κάνει σωστά την δουλειά του.

              Το να προσθέσουμε μία πρόβλεψη περί θητείας του Προέδρου θα οδηγήσει σε εσωστρέφεια μεγάλης διάρκειας και σε πολλαπλά προβλήματα, που καλό είναι να μην τα αποκτήσει η Νέα Δημοκρατία.

              Εκείνο το οποίο θέλω να προσθέσω - γιατί θα ακουστούν πολλά και ενδιαφέροντα, και εμείς θα είμαστε εδώ όλοι μας για να σημειώνουμε, για να βελτιώνουμε προτάσεις και σκέψεις, όλοι έχουμε ανάγκη από τις προτάσεις όλων -εκείνο το οποίο δεν ακούστηκε και ξέρω ότι είναι στις προθέσεις του Προέδρου και της ηγεσίας να το προχωρήσει, είναι ότι η ανοικτή βάση του κόμματος, τα μέλη του κόμματος θα έχουν αποφασιστικό λόγο από περιφέρεια σε περιφέρεια για την κατάρτιση των συνδυασμών, των υποψηφίων Βουλευτών. Και αυτό νομίζω είναι σημαντικό και αναβαθμίζει ακόμη σε ένα πεδίο το ρόλο της βάσης.

              Η δική μου πρόταση είναι - και το θέτω υπό την κρίση σας, ασφαλώς - την τελική κατάρτιση των συνδυασμών να την κάνει η ηγεσία του κόμματος. Αλλά, αλλά, από περιφέρεια σε περιφέρεια, ανάλογα με τον αριθμό των εδρών να καθοριστεί συγκεκριμένος αριθμός υποψηφίων Βουλευτών που κατά αποκλειστικότητα θα υποδεικνύεται με διαδικασία εκλογικής κάλπης, από την οργανωμένη βάση του κόμματος.

              Δηλαδή,  αν σε μία περιφέρεια οι υποψήφιοι Βουλευτές είναι 12, 10, να υπάρχει η δυνατότητα μέσα από μία διαδικασία εκλογών, οι τρεις θέσεις να καλύπτονται αποκλειστικά από εκείνους τους οποίους θα υποδεικνύει η οργανωμένη κομματική βάση της παράταξης.

              Είναι κάτι που το καταθέτω, το κρίνουμε, αν θέλετε διασταυρώνουμε επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα και αποφασίζουμε.

              Θα κλείσω, κυρίες και κύριοι, Νεοδημοκράτες και Νεοδημοκράτισσες, με δύο κουβέντες ακόμα.

              Είναι αλήθεια ότι βρισκόμαστε στη δυσκολότερη συγκυρία του τόπου και της παράταξης από την εποχή που την ίδρυσε ένας από τους κορυφαίους, τους μεγαλύτερους Ευρωπαίους πολιτικούς του 20^ου αιώνα, ο μεγάλος, ο αείμνηστος, ο Εθνάρχης, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

              Είμαστε σε μία πολύ δύσκολη συγκυρία, έχουμε μπροστά μας ανηφόρα, έχουμε να επιλέξουμε τον δρόμο της γκρίνιας, τον δρόμο της εσωστρέφειας, το δρόμο που σας είπα πριν του να γίνουμε πρόσφορη ύλη για τις καθημερινές δημοσιογραφικές παραπολιτικές στήλες.

              Έχουμε, όμως, και τον άλλο δρόμο να επιλέξουμε: Να αφήσουμε τις όποιες συγκυρίες στην άκρη, να αφήσουμε τις όποιες προσωπικές στρατηγικές και να δούμε μπροστά.

              Έχουμε ανηφόρα μπροστά, αλλά συνεχώς θα ανεβαίνουμε. Η παράταξη είναι στο σωστό δρόμο. Η παράταξη έχει το σωστό Αρχηγό. Θα τραβήξουμε δίπλα του, συσπειρωμένοι όλοι μπροστά.

              Και κρατήστε κάτι ακόμα. Μην ακούτε την παραπληροφόρηση κάποιων ματαιόσχημων δημοσκόπων. Ο Ελληνικός Λαός, οι συμπολίτες μας δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα πού οδηγεί την καθημερινότητά τους η πολιτική του κυρίου Γιώργου Παπανδρέου.

              Γράψτε και  θυμηθείτε το: Το επόμενο φθινόπωρο τα πράγματα θα είναι τελείως διαφορετικά. Μέχρι τότε, ας βαδίζουμε όλοι μαζί ενωμένοι και αποφασισμένοι στο Συνέδριό μας.

              Να είστε καλά, καλούς αγώνες, καλές νίκες.