Συνέντευξη του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας και πρώην Υπουργού Πάνου Παναγιωτόπουλου στον Δημοσιογράφο Σωτήρη Λέτσιο για την Εφημερίδα «Θεσσαλία» (Κυριακή, 5 Απριλίου 2009)



Δημοσιογράφος:

Κύριε Υπουργέ, πολλά και ενδιαφέροντα είναι τα θέματα της επικαιρότητας. Θα μου επιτρέψετε να αρχίσω από ένα σοβαρό ζήτημα για τη ΝΔ, που προέκυψε τα τελευταία εικοσιτετράωρα: Αναφέρομαι, βεβαίως, στην υπόθεση Παυλίδη. Πως κρίνετε τη στάση που επέλεξε η ΝΔ;

 

Πάνος Παναγιωτόπουλος:

Θεωρώ ότι η στάση της ΝΔ είναι απολύτως σύμφωνη με το πνεύμα και το γράμμα των ρυθμίσεων του Συντάγματος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Κατά συνέπεια είναι η πλέον ενδεδειγμένη.

 Όλα τα υπόλοιπα θα τα πούμε στην Βουλή.

 

 Δημοσιογράφος:

Θεωρείτε ότι η υπόθεση Παυλίδη μας φέρνει πιο κοντά στην πιθανότητα διενέργειας πρόωρων εκλογών;

 

Πάνος Παναγιωτόπουλος:

Η κυβέρνηση δεν επιθυμεί τις πρόωρες εκλογές. Έχει συναίσθηση ότι βρισκόμαστε σε μία πολύ δύσκολη χρονική περίοδο και ότι εκείνο που προέχει είναι να εξασφαλίσουμε ότι η Ελλάδα θα βγει από την διεθνή οικονομική κρίση με τις ολιγότερες δυνατόν απώλειες.

 

 

Δημοσιογράφος:

Η ΝΔ συνεχίζει να υπολείπεται του ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις. Τι πρέπει να γίνει για να αποκτήσει εκ νέου την εμπιστοσύνη των πολιτών από την στιγμή που δείχνει ότι έχει χάσει την δυναμική της;

 

Πάνος Παναγιωτόπουλος:

Οι δημοσκοπήσεις που γίνονται στον παρόντα χρόνο καταγράφουν ένα αρνητικό αποτέλεσμα για την ΝΔ, γιατί –κατά κοινή ομολογία- η κυβέρνηση βρίσκεται στην χειρότερη πολιτική και οικονομική συγκυρία, από τον Μάρτη του 2004 μέχρι σήμερα.

Έχω την πεποίθηση ότι η σημερινή κακή εικόνα είναι αναστρέψιμη. Εάν, βεβαίως και εφόσον υπάρξουν οι κατάλληλες πολιτικές πρωτοβουλίες.

Συνηθίζω να λέω ότι εκεί που δεν υπάρχει πλεόνασμα χρημάτων, πρέπει να υπάρχει πλεόνασμα πολιτικής. Δηλαδή να παράγεται περισσότερη πολιτική, προσαρμοσμένη στις ανάγκες και τις απαιτήσεις των περιστάσεων.

 

 

Δημοσιογράφος:

Προς ποια κατεύθυνση πιστεύετε ότι πρέπει να κινηθούν αυτές οι πρωτοβουλίες;

 

Πάνος Παναγιωτόπουλος:

Προς δύο κυρίως τομείς, σε πρώτη φάση: Ο πρώτος είναι η οικονομία, με έμφαση στην κοινωνική πολιτική. Και ο δεύτερος ο τομέας της ασφάλειας των πολιτών και η δημόσια τάξη.

 

Δημοσιογράφος:

Μπορείτε να γίνετε πιο συγκεκριμένος για τα θέματα της οικονομίας;

 

 

Πάνος Παναγιωτόπουλος:

Κατά κύριο λόγο απαιτούνται πρωτοβουλίες σε πέντε άξονες καίριας σημασίας:

1ος Η ουσιαστική τόνωση της ρευστότητας στην οικονομία, για να ενισχυθεί άμεσα η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.

Οφείλουμε να επισημάνουμε ότι στην ομαλή ροή των χρημάτων, μέσω των τραπεζών, προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις παρατηρούνται σοβαρά προβλήματα.

Ενώ το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο για την εγγυοδοσία χρειάζεται να βελτιωθεί δραστικά σε ορισμένα σημεία (π.χ. δεν είναι δυνατόν να απαιτείται κερδοφορία τριών ετών για μία επιχείρηση, διότι εάν την έχει, θα είναι από μόνη της ο καλύτερος πελάτης του τραπεζικού δανεισμού και δεν θα χρειάζεται την κρατική βοήθεια!).

Τα μέτρα τόνωσης της ρευστότητας πρέπει να συνδυαστούν και με άλλα μέτρα – θεσμικού χαρακτήρα – για την προώθηση της επιχειρηματικότητας.

2ος Η αποφασιστική προστασία των εργασιακών και εν γένει κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών, σε όλα τα επίπεδα.

Οι όποιες μορφές ευελιξίας κριθούν απαραίτητες στην αγορά εργασίας, πρέπει να αποφασιστούν μέσα από δημόσιο διάλογο με τους Κοινωνικούς Εταίρους και τα πολιτικά κόμματα και να συμβαδίζουν με θεσμικές δικλείδες, που θα παρέχουν ασφάλεια και προστασία στους εργαζομένους.

3ος Η αποτελεσματική προστασία του καταναλωτή από την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια.

Χρειάζεται άμεση αναδιοργάνωση και ανασυγκρότηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η οποία –επιτέλους– πρέπει να φέρει σε πέρας την αποστολή που της έχει αναθέσει η έννομη τάξη και το δημόσιο συμφέρον.

Απαιτείται ένταση των ελέγχων στην αγορά σε όλα τα επίπεδα.

4ος Η αναβάθμιση του ενδιαφέροντος του κράτους για την αγροτική οικονομία.

Οι ραγδαίες εξελίξεις στα θέματα των βιοκαυσίμων αλλά και οι αλλαγές στις οποίες μας εξωθεί η διεθνής οικονομική κρίση, επιβάλλουν –εκτός των άλλων- να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στην πρωτογενή παραγωγή, με έμφαση στον εκσυγχρονισμό της και στην αναδιάρθρωσή της.

5ος Η εφαρμογή, εδώ και τώρα, ουσιαστικών μέτρων ενίσχυσης του Ελληνικού Τουρισμού, ο οποίος τα 2 επόμενα καλοκαίρια θα υποστεί την μεγαλύτερη δοκιμασία της τελευταίας πεντηκονταετίας.

 

 

Δημοσιογράφος:

Οι εκτιμήσεις που γίνονται από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πορεία της Ελληνικής Οικονομίας είναι δυσοίωνες. Φαίνεται μάλιστα ότι οι Βρυξέλλες θεωρούν ανεπαρκή τα μέτρα που έχουμε λάβει μέχρι τώρα και συζητούν για τη λήψη ακόμα σκληρότερων μέτρων. Θεωρείτε ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει για πολύ καιρό να αποτελεί το «μαύρο πρόβατο» της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

 

 

Πάνος Παναγιωτόπουλος:

Καταρχήν όποιος υποστηρίζει ότι η Ελλάδα είναι το «μαύρο πρόβατο» της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι είτε ανόητος, είτε αδιάβαστος, είτε κατ’ επάγγελμα και με το αζημίωτο μισέλληνας.

Δημοσιονομικά προβλήματα στην Ευρώπη έχουν πολλές χώρες. Μεταξύ αυτών η Ιταλία, η Ισπανία, η Ιρλανδία κ.α.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι την ώρα όπου ο αρμόδιος επίτροπος Χοακίν Αλμούνια απευθύνει στην Ελλάδα αυστηρές οδηγίες για μείωση του ελλείμματος, μέχρι τα τέλη του 2010, η οικονομία της πατρίδος του, δηλαδή της Ισπανίας, απειλείται από ισχυρότατους κλυδωνισμούς. Για ένα μέρος των οποίων ευθύνεται προσωπικά ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Θαπατέρο, στενός συνεργάτης του οποίου υπήρξε στο παρελθόν ο κύριος Αλμούνια!...

Άρα, επειδή η κρίση αυτή είναι πολύ μεγάλη και κυρίως πρωτόγνωρη σε μέγεθος και σε ένταση, καλό είναι ο καθένας μας να κυττάξει να συμμαζέψει τα του οίκου του και να μην παριστάνει ούτε τον τιμητή ούτε τον εισαγγελέα στις υποθέσεις των άλλων.

Από την άλλη πλευρά όμως είναι εξαιρετικά ευνοϊκό για την Ελλάδα το ό, τι η χώρα μας μετέχει στην Ευρωζώνη. Γιατί αλλιώς η σεισμικές δονήσεις της οικονομικής κρίσης θα μας είχαν προκαλέσει μαζικές καταστροφές.

Το μεγάλο πρόβλημα για την Ελλάδα δεν είναι η υπέρβαση του ελλείμματος. Γιατί πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες ακόμη θα δουν το έλλειμμά τους να εκτινάσσεται πολύ πιο πάνω από όσο είχαν υπολογίσει.

Το σοβαρότερο πρόβλημα για την χώρα μας είναι το υπερβολικά μεγάλο δημόσιο χρέος, το οποίο κληρονόμησε η κυβέρνηση της ΝΔ από την διαχείριση του ΠΑΣΟΚ.

Για να εξυπηρετήσουμε το χρέος αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να δανειζόμαστε, από χρόνο σε χρόνο, όλο και ακριβότερο χρήμα, υποθηκεύοντας έτσι το μέλλον της ελληνικής οικονομίας.

Π.χ. για φέτος είχε προβλεφθεί ποσό 12 δις ευρώ για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους. Με αποτέλεσμα να μην περισσέψουν πολλά χρήματα για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, το οποίο κυμάνθηκε στα 8 δις ευρώ.

Να σημειωθεί ότι στο πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνονται και πολλά έργα υποδομής που αφορούν την περιφέρεια.

Στο πρόβλημα του δημοσίου χρέους πρέπει να προστεθεί και το μεγάλο θέμα της συνεχιζόμενης διεύρυνσης του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου. Γεγονός που δείχνει ότι η Ελλάδα εισάγει και καταναλώνει όλο και περισσότερα προϊόντα, ενώ παράγει όλο και λιγότερα, δηλαδή έχει σοβαρό πρόβλημα ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της.

 

 Δημοσιογράφος:

Κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες δεν δικαιολογούμεθα όλοι να αισθανόμαστε απαισιοδοξία για το μέλλον; Και σε τελευταία ανάλυση, μπορείτε να μας πείτε εσείς, που σας θεωρούν τον κατεξοχήν θεωρητικό των κοινωνιστικών απόψεων στην ΝΔ, για ποιά κοινωνική πολιτική είναι δυνατόν να μιλάμε;

 

Πάνος Παναγιωτόπουλος:

Επειδή είμαι ρεαλιστής θα σας πω τα πράγματα όπως τα βλέπω και όπως τα αισθάνομαι. Πιστεύω ότι η Ελλάδα, η οποία στην ιστορία της έχει περάσει μέσα από συμπληγάδες, θα αντέξει και σε αυτή την κρίση. Στο χέρι μας είναι να δείξουμε την απαραίτητη προσοχή και να περάσουμε την δύσκολη αυτή περίοδο, χωρίς να υποστούμε βαρύ τραυματισμό ή ανήκεστο βλάβη.

Την κοινωνική πολιτική δεν νοείται να την εγκαταλείψουμε σε καμία περίπτωση, γιατί κάτι τέτοιο θα προκαλέσει στην κοινωνία μας τεράστιες και οδυνηρές ρηγματώσεις, από τις οποίες δεν θα συνέρθουμε ποτέ.

Αυτό που είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε, είναι να επανασχεδιάσουμε την κοινωνική πολιτική. Ξεκινώντας από την ανακατανομή των βαρών, που συνεπάγεται η οικονομική κρίση και φροντίζοντας αυτά να πέσουν στους ώμους των οικονομικά ισχυρών και όχι των οικονομικά αδυνάτων, οι οποίοι βλέπουν τα λίγα αποθέματα τους (εκεί που υπάρχουν) να εξαντλούνται.