Παρέμβαση κατά την συζήτηση του Σ/Ν του Υπ. Εσωτερικών «Ρυθμίσεις θεμάτων προσωπικού με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και άλλες διατάξεις οργάνωσης και λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης».27 Αυγούστου 2009 (απόγευμα)



Στα όσα πάρα πολύ σωστά και αληθινά, γιατί η Κυβέρνηση τοποθετείται με βάση την εμπειρία, την αλήθεια, την πραγματικότητα σ’ αυτή την Αίθουσα, είπε πριν από λίγο ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Παυλόπουλος, θέλω να προσθέσω και τα εξής.
Άοκνη και φιλότιμη προσπάθεια και του κ. Παπουτσή, του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και των άλλων συναδέλφων να δείξουν εκ των υστέρων ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν ήταν αυτό που εν πάση περιπτώσει γνώρισε ο ελληνικός λαός κατά την 20ετή σχεδόν αδιάλειπτη διακυβέρνηση, αλλά εν πάση περιπτώσει ότι έχει αλλάξει. Αλλά τα γεγονότα παραμένουν.
Θέλω απλώς να θυμίσω την πολιτική τύχη που επεφύλαξαν οι διαδοχικές ηγεσίες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε δύο πρόσωπα εξέχοντα πολιτικά από το χώρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όπως ο Αναστάσιος Πεπονής και ο Γεράσιμος Αρσένης, που πραγματικά επεχείρησαν -γιατί αγαπούμε την αλήθεια και λέμε την αλήθεια- με τόλμη και θάρρος σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο χώρο της διοίκησης ο ένας ευρύτερα με το ΑΣΕΠ –νόμος Πεπονή κ.ο.κ.- και στην άλλη πλευρά στο χώρο των δημοσίων εκπαιδευτικών. Οι ηγετικές ομάδες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και οι κομματικοί μηχανισμοί φρόντισαν να εκβάλουν, να απομακρύνουν πολιτικά και τον ένα και τον άλλο.
Η Νέα Δημοκρατία, λοιπόν, κράτησε και τη σπονδυλική στήλη και το σύνολο σχεδόν του νομοθετήματος Πεπονή και εξακολουθεί να το εφαρμόζει, όπως επίσης φρόντισε να διευρύνει και την αντίληψη και το πνεύμα και το γράμμα των νόμων του Γεράσιμου Αρσένη στο χώρο της παιδείας, ο οποίος προπηλακιζόμενος τότε μέσα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., διωκόμενος πολιτικά μέσα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., κατάφερε με αγώνα να επαναφέρει το θεσμό της αξιολόγησης στο χώρο των δημοσίων εκπαιδευτικών. Αυτά για να αποδείξουμε στους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., καλούς και συμπαθείς κατά τα άλλα, ότι η συλλογική μνήμη δεν μπορεί να είναι επιλεκτική. Ας ασχοληθούμε λοιπόν με την ανάκληση αυτής της μνημης εις ολόκληρον και όχι αλά καρτ, κατ’ επιλογήν και εις μέρος. Εις σύνολον, λοιπόν, να ανακαλέσουμε τη μνήμη και να δούμε τι έγινε, πώς έγινε, πώς φθάσαμε εδώ.
Δεν λέμε ότι επί Νέας Δημοκρατίας τα πράγματα στη δημόσια διοίκηση είναι τέλεια. Και προβλήματα υπάρχουν και ο αγώνας πρέπει να είναι συνεχής και οι μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες συνεχείς. Αυτό κάνει η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου των Εσωτερικών. Και πολλά προβλήματα υπάρχουν ακόμη που έχουν μπει στην οδό της επίλυσης και θα επιλυθούν τους αμέσους επόμενους μήνες. Αλλά η προσπάθεια είναι σαφής. Η προσπάθεια περιλαμβάνει ειλικρινείς μεταρρυθμίσεις-τομές.
Και ξαναλέω ότι σ’ αυτά τα θέματα, τα οποία είναι υπεράνω κομματικών διαχωρισμών και κομματικών σκοπιμοτήτων, πρέπει να συναντώμεθα και όχι νομοθετικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης που εμπεριέχουν σοβαρές τομές και μεταρρυθμίσεις να προσκρούουν σ’ αυτή τη γνωστή έξαλλη μηδενιστική πολιτική, που χαρακτήρισε, χαρακτηρίζει και δυστυχώς φοβάμαι ότι θα εξακολουθεί να χαρακτηρίζει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.